ก่อนออกเดินทาง วางแผนตั้งจิต

สามล้มไฮบริด คือเพื่อนคู่ใจ

คาดหวังตั้งไว้ ต้องไปให้ทัน

สามล้อเร่งรัด รีบซัดคันเร่ง

ยังกับบรรเลง เพลงล๊อคหัวฟู

200 คือถึง ยังจุดมุ่งหมาย
นั่งพักใจกาย อย่างสงบนิ่ง

กินติมรอพี่โน๊ต คิดว่าแกไปขี้ เดี่ยวคงออกมา

กินเสร็จ ก็ออกเดินถ่ายรูปเล่นๆ รอ



ไหว้หล่ะพี่ ออกมาไวๆ

ดมตดก็แล้ว

แหย่ก้นก็แล้ว

ร้องไห้ก็แล้ว

ยังคงไร้วี้แวว

พี่โน๊ตก็ยังไม่มา

รอจนละเมอ รอจนเบลอๆ

รอจนพร่ำเพ้อ รอจนเป็นบ้า

อ้อนวอนอีกครา ภาวนาอีกที

หากยังไร้วี้ ตัวประกันสลาย

จะบีบให้เบี้ยว ให้เหี่ยวเฉาตาย

มองขวา มองซ้าย ก็ยังไม่เจอ

ใจที่รอรัก ชักท้อละเออ
ท้อเพราะตัวเธอ ไม่มาสักที

ยืนเกาเป้ารอ

ยืนเท้าคางรอ

ยืนจนสุดท้อ รอจนร้านปิด

ช่างเศร้าใจจิต เดินกลับตูดบิด
ท่ามกลางสายฝนโปรยปราย


กาลเวลา นาทีสุดท้าย ช่างเป็นโชคร้าย
"พี่โน๊ตตตตไม่มาาาาาา"