หนูเป็นลูกที่เกิดจากการโดนข่มขืน ตอนนี้อายุ 14 แม่เป็นใบ้แล้วถูกข่มขืนจนมีหนูออกมาตอนนี้ หนูอาศัยอยู่กับ แม่ ตา ยาย น้าเรื่องราวนี้มันจะติดตัวไปตลอดชีวิตร บางครั้งไปสมัครเข้าเรียนแล้วมีใบกรอกข้อมูงส่วนตัว เรื่องครองครัวเช่น พ่อแม่  ก้ไม่รู้จะกรอกอย่างไร แยกทางกัน หรือ เสียชีวิตรดี มีช่วงหนึ่งประมาน ป.3-6 จะถูกเพื่อนล้อบ้างไรบ้างแต่มี ช่วงหนึ่งที่เพื่อนทำร้ายจิตใจมาก มีเพื่อนคนหนึ่งเป็นผู้หญิงถามว่า พ่อเป็นใครวะ ละแม่ถูกข่มขืนที่ไหน ละบอกว่าพ่อ คนโน้นคน นี้ เป็นพ่อเราตอนนั้นมันตรอกย้ำหัวใจมาก จนร้องให้ละวิ่งไปหาพ่อ ที่เป็นลูกพี่ลูกน้องกัน จนตอนนี้ก้ยังจำได้ พอขึ้นมัธยมมาเริ่มดีขึ้น ผ่านไปได้ไม่นานก้มีเพื่อนถามถึงพ่อ แล้วก้ไม่พูดอะไร จากนั้นช่วงปีใหม่ที่ผ่านมา ปิด 3-4 วันหนูเลยหารายได้เสริมโดยการไปทำงานที่ร้านสเต็ก พอทำครบกลับมาบ้าน ตาก้พาแม่ไปหาหมอ เราก้เลยถามว่าแม่เป็นไรตาก้บอก ไม่เป้นไรหรอก พอไปโรงเรียนวันสอบพอดี เพื่อนที่อยู่ซอยเดียวกันถามเราว่าที่บ้านทะเลาะไรกันวะ เราเลยบอกไปว่าไม่รู้ไผทำงานไม่ได้นอนบ้าน เราเลยถามไปอีกว่าละรู้ไหมว่าทะเลาะไรกัน มันก้เล่าบอก ก้ตาไม่เห็นแม่อยู่บ้านเลยเดินตามหา จนเห้นแม่เดิน ออกมาจากห้องน้ำบ้านน้ากับ ไอวา คนที่อยู่ซอยเดียวกันละตาก้เลยแจ้งตำรวจ จนขึ้นศาลกัน ตอนนั้นที่ได้ฟังน้ำตาคอลเลย พอผ่านมาได้ไม่นานวันนั้นหนูไม่สบายเลยไม่ไป รร นอนอยู่บ้านกับย่าสองคน ช่วงเช้ามันมีคนโรคจิตมายืนหน้าบ้านแล้วโช อวัยวะเพศตัวเองหนูก้ตกใจละรีบส่งไลน์บอกน้าเพราะแถวบ้านไม่มีใครอยู่เลยหนูเริ่มรู้สึกว่าแถวบ้านมันอันตรายมากละน้าก้โทรมาด่าเรื่องให้เพื่อนยืมเงินละในเรื่องแม่ที่เจ็บมาคิดตอนนั้นแถบอยากฆ่าตัวตาย ปัญหามันลุมเร้าจนกั้นไม่อยู่แอบนอนร้องให้คนเดียวมาตลอดจะปรึกษาใครก้ไม่ได้ เรื่องราวทั้งหมดใครจะรู้ว่าเด็กอายุ 14 ที่ร่าเริงเฮฮา จะมีความทุกข์มากขนาดนี้แต่ต้องเก้บมันไว้ข้างใน วันไหนที่มีเรื่องรางที่เกิดขึ้นอีก ปัญหา อาจทำให้เก้บกั้นไว้ไม่อยู่ จนเครียดมากละจากตาย แต่ก้ยังสามารถเก้บกักความรู้สึกไว้ข้างในได้ ละตายังชอบพูดเรื่องที่มีคนมาทำไรแม่อย่างโน้นอย่างนี้ หนูขอไม่รับฟังอะไรดีกว่า จนเกินความคิดเก่าๆเรื่องราวเก่าๆมันจะประทุออกมาอีกจนทำให้จิตใจดูย่ำแย่มากๆ