กรายเอยเจ้ากรายกร
โค้งคันศรงามพิลาศ
พักตร์ผินผ่องผุดผาด
งามดั่งวาดแม้นภาพเขียน

เอวองค์อรชร
แขนแมนอ่อนทำแนบเนียน
แอ่นหยัดฉวัดเฉวียน
เจียนให้หลงมิรู้วาย

ดังบัวลอยชูช่อ
พาให้จ่อจิตมั่นหมาย
สายเนตรเจ้าคมคาย
ชะม้อยม้ายพลางร่ายรำ

เสน่ห์นางละคร
ลอออรใจพี่พร่ำ
อยากฝากรักสักคำ
เป็นลำนำถึงอุบล