คือที่มาตั้งกระทู้นี้ไม่ไหวแล้วค่ะอยากระบายมาก คือจขกทมีพี่ชายอยู่คนนึงค่ะ(ไม่อยากจะนับญาติสักเท่าไหร่) เราไม่สนิทกันแม้แต่นิดเดียวค่ะ อาจจะเป็นเพราะเราไม่ได้ถูกเลี้ยงมาด้วยกัน เพราะตอนเด็กๆจขกทอยู่กับป้าค่ะ แต่พอโตมาก็ย้ายมาอยู่กับพ่อและแม่
เรามาเริ่มเนื้อความกันเลยนะคะ คือพี่ชายจขกทเนี่ยอายุ 20 กว่าแล้ว จบแค่ ม.3 แล้วไปทำงานที่ไหนก็ทำได้ไม่นานเพราะทำ3วัน หยุด 5 วัน ขี้เกียจบ้าง ตื่นสายบ้าง ไปทำงานมาก็หลายที่ค่ะ แต่ก็ไม่รอดสักที่ ... จนทุกวันนี้ก็เลยไม่ไปทำงานค่ะนอนๆกินอยู่ที่บ้าน วันๆไม่ทำอะไรเอาแต่ดูโทรทัศน์ให้เปลืองไฟไปวันๆ ตอนกลางวันก็นอน พอตกดึกก็ออกมาหาไรกินในครัว แล้วก็กินแบบล้างผลาญอ่ะ แม่ซื้อม่ามาไว้เป็นลังก็หมดภายใน 1 อาทิตย์ คือไม่มีจิตสำนึกเหลือไว้ให้คนอื่นเลยอ่ะ  กินแล้วก็ไม่ล้าง โยนใส่อ่างล้างจานอย่างเดียว แล้วก็รอให้แม่หรือจขกทล้าง  เวลากินน้ำที่แช่ไว้ในตู้เย็นก็ไม่ยอมกรอกใส่ เวลาพ่อหรือแม่กลับจากที่ทำงานมาเหนื่อยๆแล้วไม่มีเย็นน้ำกิน ก็มาโทษจขกท ว่ากินน้ำแล้วก็ไม่หัดกรอกใส่บ้าง คือตรูจะไม่รู้จะพูดยังไงเลย ไม่อยากเถียง แล้วเวลาจขกทซื้อขนมมา กะจะเอาไว้กินตอนอ่านหนังสือ พอตื่นเช้ามา เอ้าาขนมหายค่ะ  อย่าคิดว่าจขกทขี้งกนะคะ แค่ขนมยังแบ่งพี่แบ่งน้องไม่ได้ ถ้าขอก็จะให้นะ แต่นี่มันขโมยกันเลย ไม่ใช่แค่ขโมยขนมนะค่ะ กระเป๋าตังก็เผลอวางไม่ได้ค่ะ เงินหายตลอด นี่จขกทเป็นน้องแท้ๆนะคะยังขโมยกันได้คิดดูสิคะ คือตอนนี้ทุกคนในบ้านก็เอือมระอากับพฤติกรรมของพี่มาก แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไง ด่ามันก็ทำหน้ามึน ขึ้นห้อง ไม่ปรับปรุงตัว ไม่ทำเห้อะไรทั้งนั้นนอกจากกินกับนอน แม่จขกทเคยไล่พี่ออกจากบ้านค่ะ แต่มันไม่ไปจะให้ทำยังไง จขกทก็สาปแช่งมันทุกวันค่ะ ได้แต่ภาวนาขอให้เวรกรรมได้ลงโทษคนแบบนี้เร็วๆ ก็เลยอยากมาขอความเห็นจากทุกคนค่ะ ว่าควรทำไงดี รู้สึกเอือมไม่รู้จะsaidอ่ะไรแล้วค่ะ ขอบคุณทุกความเห็นค่ะ