"ลุงกับป้าแบ็คแพ็ครอบโลก" ตะลุยมาเลเซีย-สิงคโปร์ โดยไม่นั่งเครื่องบิน
ตอนที่ 10 ปุตราจายา มาเลเซีย
                                                 
                                                 
หลังจากนั้น หาที่ชาร์จแบ็ตรอรถ ใกล้เวลารถออก เจ้าหน้าที่เปิดประตูให้เข้าไปที่ชานชาลา รถออกจากสถานีโจฮอร์ เซ็นทรัล เวลา 22.30 น. รถไฟนั่งสบาย แอร์เย็นพอดีๆ นั่งหลับบ้าง ตื่นบ้าง จนถึงสถานีกัวลาลัมเปอร์ เซ็นทรัล ในเวลา 07.15 น. ตามเวลาที่ระบุไว้ในตาราง
                                                 
วันพฤหัสบดีที่ 21 มกราคม 2559 เราดูเวลารถที่จะไปบัตเตอร์เวิร์ธ แล้วไปถามจนท.ประชาสัมพันธ์ เธอบอกว่า มีเหลือที่นั่งอยู่เพียงขบวนเดียว คือ บ่ายโมง วันพรุ่งนี้ เวลา 09.30 น. แต่ลุงไม่เชื่อเพราะเช็คจากในตารางที่เธอให้มีหลายขบวนลุงบอกว่า ไม่เป็นไร พรุ่งนี้ค่อยกลับมาเช็คใหม่ แล้วเราก็ไปถามหาสถานีรถไฟฟ้าเพื่อไปปุตรา จายาถามรปภ. บอกว่าให้ลงบันไดไป แล้วมองตรงไปข้างหน้า จะเห็นป้าย และก็เป็นไปตามนั้นจริงๆ
                                                 
                                                 
                                                 
                                                 
                                                 
ค่ารถไปปุตรา จายา คนละ 14 ริงกิต เป็นรถด่วนพิเศษ นั่งไปประมาณ 25 นาที ลงรถแล้ว เดินขึ้นบันได ไปชั้นบน แล้วเดินลงไปอีกด้านหนึ่ง ซึ่งเป็นสถานีรถบัส และแท็กซี่ นั่งรถเมล์สาย 205 เขาพาไปตามเส้นทางที่ผ่านสะพาน…. จัตุรัส…..ข้ามสะพาน….และจอดให้เราลงตรงจัตุรัสปุตรา รอบๆ จัตุรัสมีมัสยิด และทำเนียบนายกรัฐมนตรี
                                                 
                                                 
                                                 
                                                 
                                                 
ตอนแรกเราคิดว่า แต่ละที่จะห่างกันมาก เพราะคราวที่แล้ว เราเคยไปถามค่าเช่าแท็กซี่ จนท. บอกเราว่า เป็นแท็กซี่เหมาในเวลา 2.15 ชั่วโมง แต่ไม่ได้บอกราคา เรานั่งรถเมล์ ค่าโดยสารคนละ 2 ริงกิต
                                                 
                                                 
                                                 
                                                 
                                                 
คราวนี้นั่งรถเมล์ไปเอง จึงพบว่า สถานที่สำคัญทุกอย่าง ทั้งทำเนียบรัฐบาล รัฐสภา มัสยิด และอื่นๆ อยู่รอบๆ จัตุรัสนั่นเอง ใหญ่โต กว้างขวาง สวยงามมาก
เรารอกลับรถสายเดิม ซึ่งเสียเวลารอกว่าชั่วโมง เพราะเราไม่รู้ว่าป้ายอยู่ตรงไหน เนื่องจากมีรถทัศนาจร จอดบังป้าย ความจริงป้ายจอดรถขากลับ อยู่ตรงหัวสะพานนั่นเอง
                                                 
                                                 
นั่งรถกลับไปที่สถานีปุตราจายาใช้เวลาประมาณ 10 นาที ซื้อตั๋วกลับไปกัวลาลัมเปอร์ เซ็นทรัล แล้วหาซื้ออาหารเช้า ปรากฏว่า ร้านค้ายังไม่พร้อมที่จะขาย เลยได้ขนมแป้งพันไส้มะพร้าว 4 อัน อันละ 1 ริงกิต รสชาติ หวานมัน รองท้อง