“ทุกสำนวนล้วนสลัก...ออกจากใจ”....

กระทู้สนทนา

แต่งกลอน

แสงสลัวมัวหม่นท้นทอทาบ
ส่องฉายฉาบวาบไหวกลางใจเหงา
เป็นรอยร้าวขื่นขมปมสีเทา
ตามเหมือนเงาเศร้าซ้อนกาลก่อนมา

เพลิงอารมณ์โหมซัดพัดกระหน่ำ
ทุกถ้อยย้ำถ่ายเทเสน่หา
สิ้นสุดสายปลายฝันคำสัญญา
ไร้คุณค่าคู่ควรชวนคำนึง

ภาพหวามวางกลางใจสลายสูญ
เคยเกื้อกูลกลับกลายไม่คิดถึง
อกเคยอุ่นหนุนเคล้าเฝ้าคลอคลึง
ไม่ตราตรึงดวงจิตให้คิดครวญ

อดีตกาลเลยล่วงแต่..ทรวงนี้
ช้ำเกินที่ระบายร่ำไห้หวน
จึงเขียนเป็นกวีคอยชี้ชวน
“ทุกสำนวนล้วนสลัก...ออกจากใจ”....

"สุนันท์ยา"

แก้ไขข้อความเมื่อ

สมาชิกหมายเลข 3026015 ซึ้ง, Chee River ซึ้ง, อเวรา หลงรัก, ศิลาสีรุ้ง ซึ้ง, สมาชิกหมายเลข 868666 หลงรัก, นกเถื่อน ซึ้ง, Susisiri หลงรัก, สมาชิกหมายเลข 817884 หลงรัก, ป้ามล หลงรัก, สมาชิกหมายเลข 1092825 ซึ้งรวมถึงอีก 9 คน ร่วมแสดงความรู้สึก

แสดงความคิดเห็น

คุณสามารถแสดงความคิดเห็นกับกระทู้นี้ได้ด้วยการเข้าสู่ระบบ

อ่านกระทู้อื่นที่พูดคุยเกี่ยวกับ แต่งกลอน

{room_name}