ขณะเกิดความรู้สึก เป็นช่วงการใช้ชีวิตประจำวัน ไม่ใช่เหตุการณ์ระหว่างปฏิบัติธรรม

2 วันมานี้ ผมมีเหตุขัดข้องใจนิดหน่อย จากคำพูดคนใกล้ตัว

วันนี้คำพูดนั้น เป็นแค่สัญญาความจำไปแล้ว แต่ยังมีเหตุการณ์ที่เขายังแสดงให้เห็นถึง ความไม่เคารพ โดยแสดงออกกิริยาทางกาย อันนี้ก็เห็นว่า เป็นมานะที่เราหลงไปยึด เป็นช่วงๆ

พอปลงได้ ก็ปล่อยวางไม่อาทรร้อนใจ

แต่อีกสักพัก อารมณ์ทางใจก็ผุดขึ้นอีก อันนี้ก็รู้ว่า มาจากสัญญาความจำ

อารมณ์ เกิด - ดับๆ มา 2 วัน จวบจนเช้าวันนี้ รู้สึกได้ว่า มีความรู้สึกบางอย่างที่มันเริ่มไหลเข้าครอบงำ อย่างนี้นะ
คือ อยากจะเอาของใช้ประจำวัน ที่เคยได้รับมา ถอดเก็บไม่ใช้ ( ไม่ถึงกับ ถอดเพื่อไปคืน)

พอเวลาผ่านไปแป๊ปนึง ความรู้สึกที่อยากถอดของก็ดับลง พร้อมๆกับ ความมีสติ พิจารณา
ถึงความรู้สึกนั้น ก็วางใจกลับมาปกติได้ว่า ไม่ควร เพราะจะเป็นการหลงอารมณ์ได้

ขอถามว่า ความรู้สึกที่เกิดอยากไม่ใช้ของนี้ เป็น โมหะ หรือ โทสะ หรือ มานะ

แต่ไม่ใช่ 3 ตัวพร้อมกัน เพราะจิตรับได้ทีละอารมณ์

สรุป คือ ตัวไหน

อนุโมทนาในคำตอบ