สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 3
อันนี้แล้วแต่วิจารณญาณน้องนะคะ กรุณาใคร่ครวญด้วยตรรกะที่มีเหตุผลที่พอจะปฏิบัติได้
1. เงียบที่สุด- -รู้จักคำว่าสงบ สยบความเคลื่อนไหวไหมคะ พ่อเค้าจะมีเมียน้อยกี่คน ๆ "เรื่องของเขา" ค่ะ ไม่ต้องไปยุ่ง ไปตอแย ไม่ต้องไปตามหาว่าใครเป็นแม่คนที่สองที่สามที่สี่ ฯลฯ ของเราบ้าง เฉยที่สุด ตอนนี้มีหน้าที่เรียน ก็เรียนไป พี่รู้ว่ามันยาก แต่ค่อย ๆ ตัดใจไปค่ะ วันนี้ไม่ได้ บอกตัวเอง พรุ่งนี้ก็ต้องได้ พรุ่งนี้ทำไม่ได้ มะรืนก็ต้องได้ มะรืนทำไม่ได้ อาทิตย์หน้า เดือนหน้า เดี๋ยวมันก็จะค่อย ๆคลายไปเอง เฟจเมียน๊ง เมียน้อยอะไรนั่น ลบทิ้งไปให้หมด อย่าไปสนใจทั้งสิ้น
แล้วจะทิ้งการเรียนไปแล้วพ่อจะคืนมารึ ? ก็เปล่า แล้วจะได้ครอบครัวสุขสันต์หรรษากลับมาเหรอ? ก็เปล่า
ฉนั้น แข็งใจหน่อย เรียนให้จบเร็ว ๆ แล้วหางานทำมั่นคงซะ เท่านี้ก็สบายไป 1 เปลาะแล้ว คือเราพึ่งตัวเอง มีงานมีเงินใช้ และเป็นที่พึ่งให้แม่และน้อง ๆ ได้แล้ว...แล้วทีนี้จะจัดการสะสางเรื่องราวอะไรก็ ค่อยว่ากัน
2. คุยกับแม่ให้เคลียร์..."แม่จะเอาไง จะเลิกก็เลิกไปเลย แล้วเอาธุรกิจคืนมาจากพ่อ ถ้าปล่อยไว้คาราคาซังอย่างงี้ เดี๋ยวก็ทะเลาะกันๆ เดี๋ยวก็ดีกันๆ หนูกับน้องประสาทจะตายอยู่แล้ว รู้ไหมคะแม่ จะเอาไงก็เอาให้เด็ดขาดไปเลย หนูกับน้องยังไงก็อยู่เป็นกำลังใจและอยู่ข้างแม่เสมอ แม่เป็นผู้ใหญ่แล้ว จะร้องก็ร้องซะให้พอเลย 1 อาทิตย์ 2 อาทิตย์ ร้องพอแล้วก็ ก็จะเอาไงก็เอา อย่ามาทำเดี๋ยวดี เดี๋ยวทะเลาะแบบนี้ หนูกับน้องเบื่อค่ะ แม่ก็ควรจะเข้มแข็งได้แล้ว ไม่เข้มแข็งเพื่อตัวเอง ก็ขอให้เข้มแข็งเพื่อหนูกับน้องๆ นะแม่ " ...บอกตรง ๆ บางทีแม่อาจจะคิดได้ก็ได้..ไม่ใช่เอาแต่ร้องไห้แบบนี้..
3. มือถือ.. ไม่ต้องไปใช้มันค่ะ ใช้ทำไมให้ปวดใจคะ เปลี่ยนมาใช้ไอ้ที่มันแบบแค่โทรเข้าโทรออกพอ มีเยอะแยะไป ถูก ๆ นะ เครื่องละพันก่า ๆ ไม่เห็นจำเป็นจะต้องถ่ายรูปได้ เล่นเฟจ เล่นไลน์ เลย ฯลฯ ยกเลิกให้หมด กลับมาใช้แบบเอาแค่เราแม่ลูกติดต่อกันได้แค่นั้นพอ จะได้ไม่ต้องเสียเวลาซูมเข้าซูมออก ประสาทแdร๊ก..
4. พ่อ...ก็ปล่อยเค้า เค้าไม่อยากรักพวกเรา ก็ไม่ต้องไปรักเค้า ในเมื่อเค้าทำตัวเค้าเอง ไม่ต้องไปพูดไปสุงสิง ไปถาม ไปตอแย อะไร ๆ กับเค้าทั้งสิ้น เฉยอย่างเดียวโลด เรารู้แล้วนี่ว่าอะไรเป็นอะไร ฉนั้น ปล่อยเค้าไปค่ะ ถือว่าทำบุญกันมาแค่นี้ ถ้าเค้าถามทำไมเดี๋ยวนี้ไม่คุยกับพ่อ ก็บอก " ก็น่าจะรู้ตัวนะว่าทำอะไรอยู่ " ถ้าเค้าขึ้นเสียง "แล้วฉันทำอะไร" ล่ะก็..ฉับ ตัดบท ขึ้นห้องไปเลย ไม่สนใจ ไม่ต้องตอบโต้ ไม่เถียง อะไร ๆๆๆๆ ทั้งนั้น นั่นแหละ ยิ่งเงียบ ยิ่งเฉยเมย ยิ่งมึนตึง มันยิ่งบาดลึกเข้าไปในจิตใจคนที่ถูกกระทำเลย เครไหม? บอกแม่ด้วยให้ทำอย่างเดียวกันนี่แหละ เฉยนิ่ง มึนตึง เงียบ ๆ นั่นแล..ยิ่งร้ายที่สุดเลยล่ะนั่น
5. พ่อขู่จะฆ่าตัวตาย? .." เชิญเลยค่ะ ใครรั้งไว้เหรอคะ จะทำอะไรก็เชิญเลย".."ไอ้ที่พ่อทำกับแม่กับหนูกับน้อง ๆ อยู่ หนูกับแม่กับน้อง ๆ ก็ตายทั้งเป็นอยู่แล้ว อยากตาย ตายไปเลยค่ะ.." เอาอีเมียน้อยทั้งหลายนั่นตายตามกันไปด้วยนะคะ ดูสิมันจะกล้าตายตามพ่อไปไหม??..
ปล. ข้อไหนใช้ได้ก็เอาไปใช้ค่ะ ข้อไหนไม่เหมาะกับเราก็ไม่ต้องเอาไปค่ะ และอย่าลืมว่าอย่าทิ้งการเรียนเด็ดขาด เพราะทางข้างหน้ามันคือความหวังให้เราหลุดพ้นออกมาจากวังวนอันนี้ค่ะ
1. เงียบที่สุด- -รู้จักคำว่าสงบ สยบความเคลื่อนไหวไหมคะ พ่อเค้าจะมีเมียน้อยกี่คน ๆ "เรื่องของเขา" ค่ะ ไม่ต้องไปยุ่ง ไปตอแย ไม่ต้องไปตามหาว่าใครเป็นแม่คนที่สองที่สามที่สี่ ฯลฯ ของเราบ้าง เฉยที่สุด ตอนนี้มีหน้าที่เรียน ก็เรียนไป พี่รู้ว่ามันยาก แต่ค่อย ๆ ตัดใจไปค่ะ วันนี้ไม่ได้ บอกตัวเอง พรุ่งนี้ก็ต้องได้ พรุ่งนี้ทำไม่ได้ มะรืนก็ต้องได้ มะรืนทำไม่ได้ อาทิตย์หน้า เดือนหน้า เดี๋ยวมันก็จะค่อย ๆคลายไปเอง เฟจเมียน๊ง เมียน้อยอะไรนั่น ลบทิ้งไปให้หมด อย่าไปสนใจทั้งสิ้น
แล้วจะทิ้งการเรียนไปแล้วพ่อจะคืนมารึ ? ก็เปล่า แล้วจะได้ครอบครัวสุขสันต์หรรษากลับมาเหรอ? ก็เปล่า
ฉนั้น แข็งใจหน่อย เรียนให้จบเร็ว ๆ แล้วหางานทำมั่นคงซะ เท่านี้ก็สบายไป 1 เปลาะแล้ว คือเราพึ่งตัวเอง มีงานมีเงินใช้ และเป็นที่พึ่งให้แม่และน้อง ๆ ได้แล้ว...แล้วทีนี้จะจัดการสะสางเรื่องราวอะไรก็ ค่อยว่ากัน
2. คุยกับแม่ให้เคลียร์..."แม่จะเอาไง จะเลิกก็เลิกไปเลย แล้วเอาธุรกิจคืนมาจากพ่อ ถ้าปล่อยไว้คาราคาซังอย่างงี้ เดี๋ยวก็ทะเลาะกันๆ เดี๋ยวก็ดีกันๆ หนูกับน้องประสาทจะตายอยู่แล้ว รู้ไหมคะแม่ จะเอาไงก็เอาให้เด็ดขาดไปเลย หนูกับน้องยังไงก็อยู่เป็นกำลังใจและอยู่ข้างแม่เสมอ แม่เป็นผู้ใหญ่แล้ว จะร้องก็ร้องซะให้พอเลย 1 อาทิตย์ 2 อาทิตย์ ร้องพอแล้วก็ ก็จะเอาไงก็เอา อย่ามาทำเดี๋ยวดี เดี๋ยวทะเลาะแบบนี้ หนูกับน้องเบื่อค่ะ แม่ก็ควรจะเข้มแข็งได้แล้ว ไม่เข้มแข็งเพื่อตัวเอง ก็ขอให้เข้มแข็งเพื่อหนูกับน้องๆ นะแม่ " ...บอกตรง ๆ บางทีแม่อาจจะคิดได้ก็ได้..ไม่ใช่เอาแต่ร้องไห้แบบนี้..
3. มือถือ.. ไม่ต้องไปใช้มันค่ะ ใช้ทำไมให้ปวดใจคะ เปลี่ยนมาใช้ไอ้ที่มันแบบแค่โทรเข้าโทรออกพอ มีเยอะแยะไป ถูก ๆ นะ เครื่องละพันก่า ๆ ไม่เห็นจำเป็นจะต้องถ่ายรูปได้ เล่นเฟจ เล่นไลน์ เลย ฯลฯ ยกเลิกให้หมด กลับมาใช้แบบเอาแค่เราแม่ลูกติดต่อกันได้แค่นั้นพอ จะได้ไม่ต้องเสียเวลาซูมเข้าซูมออก ประสาทแdร๊ก..
4. พ่อ...ก็ปล่อยเค้า เค้าไม่อยากรักพวกเรา ก็ไม่ต้องไปรักเค้า ในเมื่อเค้าทำตัวเค้าเอง ไม่ต้องไปพูดไปสุงสิง ไปถาม ไปตอแย อะไร ๆ กับเค้าทั้งสิ้น เฉยอย่างเดียวโลด เรารู้แล้วนี่ว่าอะไรเป็นอะไร ฉนั้น ปล่อยเค้าไปค่ะ ถือว่าทำบุญกันมาแค่นี้ ถ้าเค้าถามทำไมเดี๋ยวนี้ไม่คุยกับพ่อ ก็บอก " ก็น่าจะรู้ตัวนะว่าทำอะไรอยู่ " ถ้าเค้าขึ้นเสียง "แล้วฉันทำอะไร" ล่ะก็..ฉับ ตัดบท ขึ้นห้องไปเลย ไม่สนใจ ไม่ต้องตอบโต้ ไม่เถียง อะไร ๆๆๆๆ ทั้งนั้น นั่นแหละ ยิ่งเงียบ ยิ่งเฉยเมย ยิ่งมึนตึง มันยิ่งบาดลึกเข้าไปในจิตใจคนที่ถูกกระทำเลย เครไหม? บอกแม่ด้วยให้ทำอย่างเดียวกันนี่แหละ เฉยนิ่ง มึนตึง เงียบ ๆ นั่นแล..ยิ่งร้ายที่สุดเลยล่ะนั่น
5. พ่อขู่จะฆ่าตัวตาย? .." เชิญเลยค่ะ ใครรั้งไว้เหรอคะ จะทำอะไรก็เชิญเลย".."ไอ้ที่พ่อทำกับแม่กับหนูกับน้อง ๆ อยู่ หนูกับแม่กับน้อง ๆ ก็ตายทั้งเป็นอยู่แล้ว อยากตาย ตายไปเลยค่ะ.." เอาอีเมียน้อยทั้งหลายนั่นตายตามกันไปด้วยนะคะ ดูสิมันจะกล้าตายตามพ่อไปไหม??..
ปล. ข้อไหนใช้ได้ก็เอาไปใช้ค่ะ ข้อไหนไม่เหมาะกับเราก็ไม่ต้องเอาไปค่ะ และอย่าลืมว่าอย่าทิ้งการเรียนเด็ดขาด เพราะทางข้างหน้ามันคือความหวังให้เราหลุดพ้นออกมาจากวังวนอันนี้ค่ะ
ความคิดเห็นที่ 8
ลองดู EXIF ของภาพครับว่าถ่ายเมื่อไร
https://en.wikipedia.org/wiki/Exchangeable_image_file_format
ถ้าเค้าไม่แก้นี่ก้อน่าจะใช้ได้
https://en.wikipedia.org/wiki/Exchangeable_image_file_format
ถ้าเค้าไม่แก้นี่ก้อน่าจะใช้ได้
แสดงความคิดเห็น
3 ปีกับการถูกรังควานจากเมียน้อย โดยที่เราไม่สามารถทำอะไรได้เลย ตอนนี้จะบ้าแล้ว ทนไม่ไหวแล้ว
อยากให้เพื่อนๆลองอ่าน แล้วช่วยเราคิดที เราไช้ชีวิตต่อไม่ถูกแล้ว
เราเป็นลูกสาวค่ะ อายุ 22 ปี มีน้องสาวอีก 2 คน
ครอบครัวเราถูกตามรังควานจากเมียน้อยของพ่อ หรือผู้ไม่หวังดีกับครอบครัว
คือพูดไม่ถูกค่ะ
เราไม่มั่นใจว่าคนที่คอยตามรังควาน คอยส่งรูป ส่งข้อความมา คือเมียน้อยพ่อ หรือคนที่เกลียดครอบครัวเราอยู่
เราไม่มั่นใจด้วยว่าพ่อยังติดต่อกับนังนั่นอยู่มั้ย เราไม่สามารถรู้อะไรได้เลย
เพื่อนๆช่วยคิดทางออกหน่อยค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่า ครอบครัวเราอบอุ่น มีความสุขมาเสมอ รักกันมาก พ่อจะคอยอบรมเลี้ยงดูพวกเรามาตลอด
พ่อเป็นคนทำงานคนเดียวในบ้านค่ะ ส่วนแม่อยู่บ้านเลี้ยงลูก
ค่าใช้จ่ายในบ้านพ่อเป็นคนออกทั้งหมด
มีอยู่วันหนึ่ง เมื่อ 3 ปีที่แล้ว มีคนส่งรูปพ่อกับผู้หญิงคนหนึ่งมาในเฟสของแม่ เป็นรูปที่ไปเที่ยวด้วยกัน ทำบุญด้วยกัน
ทั้งเรา น้องสาว และแม่ อึ้งค่ะ คือพูดไม่ออก จากนั้นมาก็มีส่งเข้ามาเรื่อยๆ ทั้งเฟสแม่ เฟสน้องและเฟสเรา
เป็นรูปที่มีพ่ออยู่ในนั้น หรือเสี้ยวนึงของพ่ออยู่ในนั้น ไม่ว่าจะเป็นกางเกง มือ รองเท้า หรืออะไรก็แล้วแต่ ส่งมาเรื่อยๆ
คือคนเป็นภรรยา คนเป็นลูกอยู่ด้วยกันมายี่สิบสามสิบปี ก็ต้องรู้สึกได้อยู่แล้วว่ามันใช่พ่อนะ มันใช่พ่อจริงๆ
คือตั้งแต่นั้นมา ชีวิตครอบครัวไม่มีความสุขเลย
พ่อเคยสารภาพว่าเคยยุ่งเกี่ยวกับนังผู้หญิงคนนี้ แต่นานมากแล้ว ห้าหกปี
แต่ทุกวันนี้ก็มีรูปส่งมาเรื่อยๆ
พวกเราไปถามพ่อแบบตรงๆทุกครั้ง พ่อก็ตอบแต่ว่าเรื่องนานมากแล้ว รูปเก่า ขอให้เชื่อใจพ่อๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แต่ละครั้ง ถ้าเรื่องไม่จบพ่อจะขู่ฆ่าตัวตายตลอด บอกว่าครอบครัวไม่เชื่อใจก็ไม่รู้จะอยู่ไปทำไม รักครอบครัวมาก อยากอยู่แบบสบายใจ ถ้าเป็นแบบนี้พ่อก็ไม่อยากจะอยู่ มีครั้งนึงจะกระโดดไปให้รถชน
พวกเราเชื่อใจพ่อนะคะ เชื่อใจมาตลอดจริงๆ มีเรื่อง มีรูปส่งมาแต่ละครั้ง ก็จะเอาไปบอกพ่อว่ามันยังไม่จบ พ่อยังยุ่งกับมันใช่มั้ย คือหลักฐานมันใช่ค่ะ แต่หลังๆมานี้ ทุกครั้งจะเป็นรูปเสี้ยวๆนึงของพ่อเสมอ แบบไม่ถ่ายว่าอยู่กับพ่อนะ แต่ถ่ายให้เห็นพ่อนิดๆแล้วส่งมายั่วแม่
ทุกวันนี้แม่ก็ไม่กล้าอะไรกับพ่อมากเพราะพ่อขู่จะฆ่าตัวตายตลอด แม่รักพ่อมากๆจริงๆค่ะ เรารู้สึกได้ ว่ากลัวเสียพ่อไป
แม่ได้แต่นั่งมองรูปซูมเข้า ซูมออกตรงที่เป็นรูปพ่ออยู่อย่างนั้น ร้องไห้คนเดียวในห้องน้ำ เราได้ยินเสียงตลอด เราก็ต้องนอนร้องไห้คนเดียวเสมอ
พ่อไม่ชัดเจนอะไรเลย
อึดอัดแบบไม่สามารถระบายกับใครได้
มีอยู่ครั้งนึง เราโทรไปศูนย์อินเตอร์เนต จะสอบถามเรื่องเนต แจ้งชื่อพ่อไป พนักงานถามว่าติดต่อจากสถานที่ไหนคะ ชื่อนี้มีอยู่สองที่
เรานี่อึ้งมากๆ แบบพูดไม่ออก ไม่กล้าบอกแม่
เราไปถามพ่อ พ่อบอกว่าเพื่อนมันเลี้ยงเด็กคนนี้อยู่ แล้วเอาบัตร ปชช พ่อไป เพราะกลัวเมียมันรู้
เราไม่อยากจะเชื่อแต่ก็จำใจเชื่อ อาทิตย์ต่อมา สถานที่นั้นหายไปจากชื่อพ่อแล้วค่ะ
คือหลายๆครั้ง สถานการณ์มันเป็นใจให้คิดแบบนั้น แต่เราต้องทำเป็นไม่ใส่ใจ อย่างเช่น พ่อชอบออกไปไหนตอนมืดๆ 3-4 ชั่วโมงบ่อยมาก อยู่บ้านแล้วอารมณ์เสีย บอกว่าออกไปเอาของ ออกไปหาเพื่อนๆ (แม่เรารู้จักเพื่อนกลุ่มนี้ของพ่อแต่ไม่สนิทค่ะ)
และทุกครั้งหลังจากที่พ่อแม่ทะเลาะกัน พ่อจะพาแม่ออกไปซื้อของอะไรแพงๆ ที่แม่ชอบ ทำให้แม่อารมณ์ดี พาแม่ออกไปเที่ยว
หลังจากนั้นวันสองวันก็จะทะเลาะกันเรื่องเดิมๆด้วยพฤติกรรมของพ่อ
พ่อชอบเอาโทรศัพท์แม่ไปดูนู่นดูนี่เหมือนเช็คอะไรซักอย่าง กดบล้อกนู่นบล้อกนี่
พ่อพยามเอาไอโฟนแม่ไปเปลี่ยนเบอร์
พ่อพยามเอาเครื่องแม่ไปล้างหลายๆครั้ง
ไม่รู้ว่าพ่อคิดอะไรอยู่ เหมือนพยามให้แม่ไม่รับรู้อะไร ไม่รู้ว่าเป็นห่วงแม่หรือเป็นห่วงมัน
เราเสียใจ อึดอัดใจมาก ทุกวันนี้ก็ทำเพื่อพ่อและแม่ ตั้งใจเรียน จะจบแล้วก็เพื่อพ่อและแม่ เกรดที่ทำเพื่อหางานดีๆก็เพื่อพ่อและแม่
แต่รู้สึกว่าตอนนี้ครอบครัวของเราระหองระแหง เราไม่มีกำลังใจในการทำอะไรเลย แม้แต่จะตื่นไปเรียน นอนร้องไห้กับปัญหาครอบครัวก็บ่อย
สงสารแม่มากๆ อาทิตย์นึงเจอแม่ 2-3 วัน นอกนั้นแม่จะกลับต่างจังหวัดไปอยู่กับน้องๆ
เรามีทั้งเฟส ทั้งที่อยู่ นังเมียน้อย แต่มันปิดหน้าเฟสเอาไว้ไม่สามารถเข้าไปดูได้
เราเคยเข้าไปถามยามหน้าหมู่บ้าน ของที่อยู่มันว่าเคยเห็นพ่อมั้ย (เอารูปพ่อให้ดู) ยามบอกไม่เคยเห็น
เราไม่รู้ว่าเราควรเข้าไปยุ่งเรื่องนี้มั้ย แต่เราโตแล้ว เราสงสารแม่ สงสารน้อง สงสารตัวเอง ไม่รู้ควรจะสงสารพ่อดีมั้ย
อ้อ มีอยู่ครั้งนึง เรากับน้องจะขอไปเจอมัน พ่อบอกว่าไม่ได้ติดต่อกับมันแล้ว ถ้าจะเจอต้องติดต่อผ่านเพื่อน เราก็โอเค ซักพัก อีท่าไหนไม่รู้ ลงท้ายด้วยพ่อจะฆ่าตัวตาย พ่อพูดวกๆวนๆทุกครั้ง เราก็เลยต้องยอม
พ่อบอกว่าถึงจะเลิกยุ่งกันไปแล้ว แต่ที่เคยรู้จักกับมัน มันไม่ใช่คนที่จะมาจ้องทำร้ายครอบครัวเรา อาจจะเป็นคนอื่นที่ไม่หวังดี
ทุกวันนี้ครอบครัวเรายังอยู่ด้วยกันปกติค่ะ บอกรักกันเสมอ แต่เราไม่ซึ้งในคำบอกรักของพ่อแล้ว
ทะเลาะกันแบบเดิมซ้ำไปซ้ำมา
เพื่อนๆว่าเราควรทำยังไงดีคะ เราหาทางออกไม่เจอเลย
- ในกรณีนี้เราแจ้งความได้มั้ย ? เก็บหลักฐาน ข้อความต่างๆไว้
- เราควรจ้างนักสืบมั้ย ?
- ปล่อยให้พ่อไปดีมั้ย ? แต่เราก็ไม่รู้ว่าสรุปแล้วพ่อยังยุ่งกับมันอยู่หรือเปล่า เราพยามหาคำตอบแล้ว แต่พ่อก็วกวนทุกครั้งจะให้ออกตามพ่อไปตอนกลางคืนก็ไม่ได้
- ให้แม่กับพ่อแยกกันอยู่ดีมั้ย เราจะได้ลองคุยกับแม่?
- เราควรถามคำถามแบบไหนกับพ่อ
- ถ้าพ่อกับแม่หย่ากัน (จดทะเบียนสมรส) แม่จะสามารถเรียกร้องอะไรได้บ้างคะ (ธุรกิจที่พ่อทำทุกวันนี้คือธุรกิจของทางครอบครัวฝ่ายแม่)
อาจจะดูงงๆ เราก็งงค่ะ ทำอะไรไม่ถูกจริงๆ
รบกวนขอความเห็นเพื่อนๆหน่อยนะคะ ขอบคุณมากจริงๆ