สวัสดีค่าาา พอดีช่วงที่ผ่านมีโอกาสได้ไปเที่ยวเชียงใหม่มาเมื่อไม่นานนี้ค่ะ
จริงๆทริปนี้ได้ไปหลายๆที่ แต่รู้สึกว่าใจมาลงตัวกับที่นี่สุด คือรู้สึกอยากกลับไปอีก
เพราะด้วยปกติตัวเองเป็นคนเนิบๆด้วยค่ะ เลยชอบไปในที่ๆเหมือนเวลามันหมุนช้า ทำตัวสโลว์ๆ สบายๆ
เลยอยากมาเล่าให้ฟัง เผื่อใครเป็นสายสโลว์อยากหามุมพักผ่อนใจกันบ้างเป็นทางเลือกเนอะ : )
กับหมู่บ้านแม่กำปอง ที่ อ.แม่ออน จ.เชียงใหม่นี่เองงงงงค่ะ

แต่ต้องบอกก่อนว่าการไปเยือนแม่กำปองครั้งนี้ มีเหตุการณ์ผิดแผนเกิดขึ้นกับเราด้วยค่ะ
ได้มาหมู่บ้านแม่กำปอง แต่ไม่ได้ขึ้นไปเที่ยวในหมู่บ้านตรงที่มีร้านกาแฟเลยย โถชีวิตตมากก..
เพราะว่าเช้าต่อมาต้องไปแม่ฮ่องสอนกันต่อ แล้วมาพบว่ารถยางอ่อนลมค่ะ เลยต้องรีบขับรถลงมา
เพื่อหาร้านเช็คยาง เลยทำให้เราพลาดการเที่ยวในหมู่บ้านไปอย่างน่าเสียดาย สโลว์ไลฟ์ได้ไม่เต็มที่จริงๆเชียว
ฉะนั้นรีวิวนี้จะอยู่แค่ที่พักฮิมดอยโฮมกันจ้าาา ไว้รอบหน้ามาเที่ยวใหม่ให้ทั่วเลยย.. คอยยยยยดูนะ...

เราค้นพบที่พักนี้เหมือนเดิมกับทุกทริปค่ะ คือหาข้อมูลในเน็ตไปเรื่อยจนเจอ
มีหลายๆที่ที่ได้รับความนิยมและที่พักก็เต็ม ฮ่าาๆ
เราจึงมาดูตัวเลือกต่อมากันค่ะ จนมาเจอที่นี่ "ฮิมดอยโฮม"  
จากการอ่านความคิดเห็นของแขกที่มาพัก ก็ดูเค้าจะประทับใจกันค่ะ
จนตาเหลือบไปเห็นว่าที่นี่มีซาลาเปาอร่อย เหตุผลเดียวเท่านั้นแหละ! 5555
ไม่รอช้าค่ะ รีบติดต่อไปหาพี่อ้อกัน พี่อ้อให้ข้อมูลของที่พักดีมากค่ะ จะบอกหมดว่าเป็นแบบนี้นะ
พักได้มั้ย โอเครึป่าว ส่งรูปมาให้ดูก่อนว่าเราโอเคมั้ยกับที่พัก
ตอนที่เราไปบ้านพี่อ้อเต็มค่ะ เพราะมีแขกอีกชุดมาเข้าพักเหมือนกัน
พี่อ้อเลยเสนอว่ามีบ้านอีกหลังนึงที่เป็นของลุงสี กับป้าไพที่อยู่ถัดไป
ก็ส่งรูปแบบทุกมุมเลยค่ะ ว่าเราโอเคมั้ย เราก็ตอบตกลงไปค่ะว่าได้เราจะพักที่นี่กันค่ะ : )

แนะนำให้ก่อนไปใครใช้ดีแทคนัดแนะกับเจ้าของบ้านถามพิกัดกันก่อนให้เรียบร้อยนะคะ
ถ้าเข้าหมู่บ้านจะไม่มีสัญญาณเลยค่าาา เราสองคน ดีแทคทั้งคู่ ติดต่อพี่อ้อไม่ได้เลย ดูไร้จุดหมายมากกก
แต่ก็โชคดีคือไปเจอที่พักแล้วเจอแขกพี่อ้อที่มาพักพอดี เค้าให้ยืมมือถือโทรหาพี่อ้อค่ะ
เพราะพี่อ้อออกไปทำงานในเมือง ละเราก็มาถึงซะ 1 ทุ่ม ซึ่งเริ่มมืดแล้ว (เพราะแวะทุกที่)
ขอบคุณมากเลยนะคะที่ใจดีให้ยืม : ) ไม่งั้นคงเคว้งคว้างน่าดูค่ะ
เห็นบ้านป้าอยู่อีกฝั่ง แต่มืดหาทางไปไม่เจอค่ะ จนพี่อ้อเฉลยว่าให้เดินข้ามก้อนหินไปอีกฝั่ง ถึงจะอ๋ออ
แนะนำให้มาติดกลางวันดีกว่านะคะ ขับรถจะได้เห็นทางชัดเจนด้วยค่ะ ไม่รู้สึกเคว้งคว้างจนเกินไป
คือตอนเราไปเหมือนเค้าเข้าบ้านกันหมดแล้วค่ะ เงียบมากกกกก..

ภาพทั้งหมด ได้มาถ่ายช่วงตอนเช้าของอีกวันนะคะ : )

อันนี้เป็นทางขึ้นหมู่บ้านค่ะ ก็จะมีป้ายบอกแบบนี้เลยย..

ขับมาเรื่อยๆ ฮิมดอยโฮมก็จะอยู่เลยขึ้นมาอีกนิดค่ะ

ประตูทางเข้าที่เราเกือบจะหากันไม่เจอค่ะ เพราะมากันตอนเกือบค่ำๆ เริ่มมืดหมดละ

จากประตูเปิดลงมาก็จะเป็นบันไดแบบนี้เลยค่ะ เป็นทางเดินยาวลงมาตัวบ้าน

จะมีลำธารเล็กๆข้างบ้านที่มีน้ำตกเล็กๆไหลผ่าน แต่ช่วงที่ไปไม่ไหวจะนั่งแช่เท้าจริงๆค่ะ
ตอนนั้นอุณหภูมิไม่เกิน 10 หนาวมากๆ แถมสำหรับคนใต้ที่อยู่เมืองร้อนๆมาตลอดด ไม่ชินสุดๆ
บรึ๋ยยยยมากกก.. อ้อ! ลำธารนี้เป็นทางข้ามไปบ้านลุงสีกับป้าไพด้วยค่ะ ต้องข้ามโขดหินไป : )

หลังนี้ให้แขกสามารถพักได้ชั้นล่างค่ะ มีห้องน้ำในตัว ส่วนเจ้าของบ้านพี่อ้อจะพักอยู่ชั้นบนค่ะ : )

ให้ดูรอบๆบ้านพอประมาณแล้ว ตัดมาเหตุการณ์ช่วงเช้าค่ะ ตื่นมาก็แปรงฟันอย่างเดียวพอค่ะ
เพราะวันที่ไปเป็นวันที่หนาวมาก ขนาดป้ากับลุงยังบอกว่าไม่ไหว หนาววว!
แปรงฟันยังหนาวปากกัน เรื่องการอาบน้ำข้ามไปได้เลยจ้าาา
ตอนเช้าพี่อ้อยกซาลาเปามาให้ที่บ้านค่ะ ซาลาเปาในตำนานของบ้านฮิมดอยที่มาไกลจากสระบุรี
นั่งผิงไฟไป แทะซาลาเปาร้อนๆไป คือดีมากกกก หายหนาวววไปแป๊บบ แต่นั่นคือรองท้องเท่านั้น

แล้วอีกซักแป๊บบ เราก็จะเดินไปทานอาหารเช้าบ้านพี้อ้อกันต่อค่ะ แบบไม่รอให้ย่อยย..
บ้านพี่อ้อครัวจะอยู่ชั้น 2 นะคะ แปลกดีเนอะ ปกติครัวจะอยู่หลังบ้าน ฮ่าาๆ

จากมุมครัวจะเห็นหลังคาบ้านลุงกับป้าที่อยู่อีกฝั่งค่ะ..

นั่งรอกาแฟและอาหารเช้าค่ะ พี่อ้อจะเป็นคนลงมือทำให้เลยยย ทำไปชวนคุยไปเพลินๆ
อย่างที่บอกมาตลอดว่า ช่วงที่ได้คุยกับเจ้าของบ้านนี่แหละค่ะที่ชอบที่สุด เสน่ห์ของโฮมสเตย์
ได้รู้เรื่องราวและแลกเปลี่ยนอะไรกันเยอะมากๆค่ะ ได้ความคิดอะไรใหม่ๆเยอะเลย อยากให้มาลอง..

อาหารเข้าเป็นข้าวต้มหมูค่ะ ก่อนจะสวาปามก็ไปเป็นเด็กเสิร์ฟช่วยเสิร์ฟข้าวต้มให้แขกข้างล่างก่อนค่ะ
ลุ้นว่าลงบันไดท่าไหนไม่ให้ถ้วยข้าวต้มคว่ำ : )

หลังช่วยเสิร์ฟเสร็จแล้ว เนื่องจากอีกคนทานปกติได้ จึงนั่งจัดการข้าวต้มหมูไปค่ะ
ส่วนอีกคนทานมังสวิรัติเลยต้องรบกวนพี่อ้อเป็นอีกเมนูที่ไม่มีเนื้อสัตว์ พี่อ้อเลยจัดขนมปังกับไข่ดาวน้ำให้
ซึ่งพี่อ้อบอกว่าพี่ถนัดมากกับเมนูนี้ : )

ขนมปัง กับวิวลำธารเล็กๆข้างบ้าน..

ต้องขอตัวไปจัดการมื้อเช้าที่แสนเรียบง่าย แต่อร่อยนี่ก่อนนะคะ
แล้วจะพาไปทัวร์บ้านลุงสีกับป้าไพที่เราไปนอนมาเมื่อคืนกันค่ะ : )