โดยหลักแล้ว  การฟ้องเพ่งทางละเมิดนี้  ควรใช้  พรบ.ที่เกี่ยวข้องสองฉบับที่จําเป็น  จะต้องนํามาใช้ประกอบกันคือ
พรบ. วิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง พ.ศ. 2539
กับ
พรบ. ความรับผิดทางละเมิดของเจ้าหน้าที่ พ.ศ. 2539

โครงสร้างคร่าวๆ( เพื่อความเข้าใจ )  




พรบ. วิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง พ.ศ. 2539  จึงเปรียบเหมือนคู่มือ หรือแนว  ระเบียบ ปฏิบัติ
ในการใช้คําสั่งทางปกครอง

แต่ในกรณีคดี คุณยิ่งลักษณ์  ปัญหาเกิดจาก  
ที่คุณวิษณุ  ไปหยิบยกเอาเฉพาะ  พรบ. ความรับผิดทางละเมิดของเจ้าหน้าที่ พ.ศ. 2539 มาใช้เพียงฉบับเดียว

ทั้งๆที่   วิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง พ.ศ. 2539  ที่เป็นเสมือนคูมือการใช้คําสั่งทางปกครอง
ในมาตรา ๔   ก็มีการระบุไว้อย่างชัดเจน

ในวิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง พ.ศ. 2539
ตามมาตรา ๔   ที่ว่า
พระราชบัญญัตินี้มิให้ใช้บังคับแก่
           (๑) รัฐสภาและคณะรัฐมนตรี
           (๒) องค์กรที่ใช้อำนาจตามรัฐธรรมนูญโดยเฉพาะ
           (๓) การพิจารณาของนายกรัฐมนตรีหรือรัฐมนตรีในงานทางนโยบายโดยตรง

จึงเป็นการขัดกันในข้อกฏหมายปกครองด้วยกันเอง

ที่จริงเรื่องนี้  มันไม่จําเป็นต้องไปตีความ  ตาม พรบ. ความรับผิดทางละเมิด  เรื่องของตําแหน่งนายกรัฐมนตรีอะไรเลย  
ถ้านําหลักปฏิบัติทั่วไปมาใช้    คือการนําคู่มือ  ในที่นี้ก็คือ  วิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง พ.ศ. 2539
มาพิจารณาเสียก่อน  ตั้งแต่ที่แรก

อุปมา  เหมือนการนํากฏหมายประกอบรัฐธรรมนูญ  หรือ กฏหมายลูกมาใช้
โดยไม่สนใจใยดี   ว่ามันจะไปขัดกับ  รัฐธรรมนูญ  ซึ่งเป็นกฏหมายแม่ หรือไม่

ถ้าเกิดกรณีอย่างนี้    มันจะชอบ  หรือ ไม่ชอบ  ด้วยหลักกฏหมาย   คุณวิษณุ   ก็ย่อมรู้อยู่แก่ใจดี

กฏหมายอาญายังมี   ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา
แล้วกฏหมายปกครอง   ทําไมถึงไม่ใช้   กฏหมายวิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง   ควบคู่กันไป  เพื่อเป็นแนวปฏิบัติ

เรื่องนี้.....มันจึงอยู่ที่  คุณวิษณุเข้าใจ   หรือ ว่าแกล้งไม่เข้าใจ....เท่านั้น.....อิๆ


----------------------------