เริ่มตั้งแต่ขัดกฏหมาย
เมื่อนํา พรบ.รับผิดทางละเมิด ซึ่งเป็นกฏหมายปกครอง มาใช้
ก็มีความจําเป็นต้องปฏิบัติตาม พรบ.วิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง พ.ศ 2539
แต่จะเห็นว่า
ผู้มีหน้าที่ กลับหยิบยกเอาแค่บางส่วนมาใช้
จากการที่ คุณวิษณุ หรือ นายก เคยให้สัมภาษณ์
การฟ้องทางละเมิด ฟ้องในในฐานะ ประธานคณะกรรมการนโยบายข้าวแห่งชาติ (กขช.)
ไม่ใช่ฟ้องในตําเหน่งนายก
แสดงงว่าท่านก็รู้อยู่เต็มอกว่า ฟ้องในตําเหน่งนายกไม่ได้ เพราะมี
พรบ.วิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง พ.ศ 2539 ในมาตรา 4 คุ้มครองอยู่
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ท่านจึงเลี่ยงบาลีไปฟ้องในฐานะ ประธาน กขช. แทน
นั่นก็แสดงว่าท่าน ก็ได้รับรู้ในมาตรานี้
เลยพยายามจะเลี่ยง แต่เลี่ยงไม่หมด เลี่ยงแค่บางส่วน
โดยไม่ไปดูว่า
มาตรา 4 นอกจากจะคุ้มครองนายกรัฐมนตรี
ยังคุ้มครอง รัฐมนตรี และ การปฏิบัติในเชิงนโยบาย
แต่เรื่องนี้ท่านก็ยังมั่วกฏหมายได้อีกว่า ไม่ได้เข้าไปแตะเรื่องนโยบาย แต่เป็นเรื่องปัญหาการทุจริตในนโยบาย
( ไปเล่นกับท่านสิ พลิ้วจริงๆ ..ฮาาา )
คือถ้าท่านใช้กับกฏหมายปกติ ไม่มีใครว่าไรหรอกครับ
เหมือนท่านเปิดตาข้างเดียวอ่านกฏหมาย อีกข้างท่านปิดไว้
ก็เท่ากับว่า ท่านกําลังกระทําการขัดกับกฏหมาย
*** อีกอย่าง" เจ้าหน้าที่ " ในความหมายของท่าน จากการที่เคยให้สัมภาษณ์
หมายถึง เจ้าหน้าที่ข้าราชการ และ รวมถึงเจ้าหน้าที่ฝ่ายการเมืองด้วย
เรื่องนี้ ท่านก็ให้คําจํากัดความเอาแต่ได้อีกแล้วครับท่าน
เมื่อท่าน หยิบยกเอา พรบ. ความรับผิดทางละเมิดมาใช้ ท่านก็ควรให้คําจํากัดความ
" เจ้าหน้าที่ " ตามความหมายใน พรบ. ความรับผิดทางละเมิดสิครับ
ซึ่งมันก็บัญญัติไว้เป็นการเฉพาะ ไว้อย่างชัดเจนแล้ว
ในมาตรา 4 ของ พรบ. ความรับผิดทางละเมิดของเจ้าหน้าที่ พ.ศ 2539
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
มีไหมครับ ที่ระบุว่า รวมถึงข้าราชการการเมือง
ขัดกับหลักคิด
เรื่องนี้ ผิดตั้งแต่กระทรางพาณิชย์+กระทรวงการคลัง รับลูกมากจาก ปปช.แล้วครับ
เพราะสิ่งที่ ปปช.ส่งมา มันคือ
สํานวนในชั้นสอบสวนเบื้องต้นเพื่อชี้มูล
ก่อนที่จะส่งไปอัยการสูงสุด เพื่อสั่งฟ้อง ( หรือ ไม่ฟ้อง )
มันไม่ใช่ข้อเท็จจริง ที่สมควรนํามาฟ้อง เพื่อชดใช้ทางละเมิด
เพราะในสํานวน ( จนเป็นที่มาของการส่อเจตนา ปล่อยปละละเลย ให้เกิดการทุจริต )
มันประกอบด้วยหลายๆกรณี
ตั้งแต่ จีทูจี ข้าวหาย ข้าวเน่า ข้าวสวมสิทธิ จนแทบจับต้อนชนปลายกันไม่ถูก
ก็ลองไปดูครับ
เห็นว่ามีคดีที่ฟ้องเรียกค่าเสียหายทางละเมิดแก่เจ้าหน้าที่รัฐ กว่า 5 พันเรื่อง
แต่มีลักษณะ เหมือนเอา 108 คดี มามั่วผสมรวมกันเป็นคดีเดียว แบบนี้หรือปล่าว
ขัดกับหลักปฏิบัติ
เมื่อหลักคิดมันผิด แน่นอนว่า ก็ย่อมนํามาซึ่ง ปัญหาในการปฏิบัติ
ทั้งการ สืบสวน สอบสวน
และ คํานวณมูลค่าความเสียหายทั้งหมด ก็เลยออกมามั่วๆ อย่างที่รู้กันอยู่นั่นแหละ
-------------------------
....การฟ้องเพ่งทางละเมิด ขัดทั้งกฏหมาย ขัดทั้งหลักคิด ขัดทั้งหลักปฏิบัติ
เมื่อนํา พรบ.รับผิดทางละเมิด ซึ่งเป็นกฏหมายปกครอง มาใช้
ก็มีความจําเป็นต้องปฏิบัติตาม พรบ.วิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง พ.ศ 2539
แต่จะเห็นว่า
ผู้มีหน้าที่ กลับหยิบยกเอาแค่บางส่วนมาใช้
จากการที่ คุณวิษณุ หรือ นายก เคยให้สัมภาษณ์
การฟ้องทางละเมิด ฟ้องในในฐานะ ประธานคณะกรรมการนโยบายข้าวแห่งชาติ (กขช.)
ไม่ใช่ฟ้องในตําเหน่งนายก
แสดงงว่าท่านก็รู้อยู่เต็มอกว่า ฟ้องในตําเหน่งนายกไม่ได้ เพราะมี
พรบ.วิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง พ.ศ 2539 ในมาตรา 4 คุ้มครองอยู่
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ท่านจึงเลี่ยงบาลีไปฟ้องในฐานะ ประธาน กขช. แทน
นั่นก็แสดงว่าท่าน ก็ได้รับรู้ในมาตรานี้
เลยพยายามจะเลี่ยง แต่เลี่ยงไม่หมด เลี่ยงแค่บางส่วน
โดยไม่ไปดูว่า
มาตรา 4 นอกจากจะคุ้มครองนายกรัฐมนตรี
ยังคุ้มครอง รัฐมนตรี และ การปฏิบัติในเชิงนโยบาย
แต่เรื่องนี้ท่านก็ยังมั่วกฏหมายได้อีกว่า ไม่ได้เข้าไปแตะเรื่องนโยบาย แต่เป็นเรื่องปัญหาการทุจริตในนโยบาย
( ไปเล่นกับท่านสิ พลิ้วจริงๆ ..ฮาาา )
คือถ้าท่านใช้กับกฏหมายปกติ ไม่มีใครว่าไรหรอกครับ
เหมือนท่านเปิดตาข้างเดียวอ่านกฏหมาย อีกข้างท่านปิดไว้
ก็เท่ากับว่า ท่านกําลังกระทําการขัดกับกฏหมาย
*** อีกอย่าง" เจ้าหน้าที่ " ในความหมายของท่าน จากการที่เคยให้สัมภาษณ์
หมายถึง เจ้าหน้าที่ข้าราชการ และ รวมถึงเจ้าหน้าที่ฝ่ายการเมืองด้วย
เรื่องนี้ ท่านก็ให้คําจํากัดความเอาแต่ได้อีกแล้วครับท่าน
เมื่อท่าน หยิบยกเอา พรบ. ความรับผิดทางละเมิดมาใช้ ท่านก็ควรให้คําจํากัดความ
" เจ้าหน้าที่ " ตามความหมายใน พรบ. ความรับผิดทางละเมิดสิครับ
ซึ่งมันก็บัญญัติไว้เป็นการเฉพาะ ไว้อย่างชัดเจนแล้ว
ในมาตรา 4 ของ พรบ. ความรับผิดทางละเมิดของเจ้าหน้าที่ พ.ศ 2539
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
มีไหมครับ ที่ระบุว่า รวมถึงข้าราชการการเมือง
ขัดกับหลักคิด
เรื่องนี้ ผิดตั้งแต่กระทรางพาณิชย์+กระทรวงการคลัง รับลูกมากจาก ปปช.แล้วครับ
เพราะสิ่งที่ ปปช.ส่งมา มันคือสํานวนในชั้นสอบสวนเบื้องต้นเพื่อชี้มูล
ก่อนที่จะส่งไปอัยการสูงสุด เพื่อสั่งฟ้อง ( หรือ ไม่ฟ้อง )
มันไม่ใช่ข้อเท็จจริง ที่สมควรนํามาฟ้อง เพื่อชดใช้ทางละเมิด
เพราะในสํานวน ( จนเป็นที่มาของการส่อเจตนา ปล่อยปละละเลย ให้เกิดการทุจริต )
มันประกอบด้วยหลายๆกรณี
ตั้งแต่ จีทูจี ข้าวหาย ข้าวเน่า ข้าวสวมสิทธิ จนแทบจับต้อนชนปลายกันไม่ถูก
ก็ลองไปดูครับ เห็นว่ามีคดีที่ฟ้องเรียกค่าเสียหายทางละเมิดแก่เจ้าหน้าที่รัฐ กว่า 5 พันเรื่อง
แต่มีลักษณะ เหมือนเอา 108 คดี มามั่วผสมรวมกันเป็นคดีเดียว แบบนี้หรือปล่าว
ขัดกับหลักปฏิบัติ
เมื่อหลักคิดมันผิด แน่นอนว่า ก็ย่อมนํามาซึ่ง ปัญหาในการปฏิบัติ
ทั้งการ สืบสวน สอบสวน
และ คํานวณมูลค่าความเสียหายทั้งหมด ก็เลยออกมามั่วๆ อย่างที่รู้กันอยู่นั่นแหละ
-------------------------