คือเดี๋ยวเราจะเล่าให้ฟังนะคะว่าเรื่องมันเป็นมายังไง คือชีวิตจริงนี่ยิ่งกว่าในนิยายด้วยซ้ำ
มาเริ่มกันเลยค่ะ.....
เราชื่อแพรวาค่ะ(นามสมมติ)แอบกระซิบเล็กๆนะว่าเราไม่ค่อยชอบทอมเท่าไหร่ ทุกๆเช้าเราก็จะไปเรียนตามปกติ และเรามีกลุ่มเพื่อนที่ไปไหนไปกันอยู่หลายคนทีเดียวเลยแหละ ทุกๆเช้าเราจะนัดเจอกันที่สแตนด์ของโรงเรียน เพื่อนั่งเม้าท์ หาอะไรกินกัน ก่อนที่จะเข้าแถว  >< จนเช้าวันหนึ่ง เรามีรุ่นน้องที่อยู่ม.1คนนึงชื่อ “น้ำ”ที่ทุกๆเช้าเค้าจะมานั่งด้วย และก็กวนประสาทกันไปต่างๆนาๆ แต่แล้ววันนึงเราก็เห็นกลุ่มรุ่นน้องนั่งด้านหลังสแตนด์ที่พวกเรานั่งอยู่ ตอนแรกเราก็ไม่ได้สนใจอะไร แค่รู้ว่าเป็นเพื่อนของน้ำ อ้อลืมบอกไป น้ำเค้าเป็นทอมนะ แต่ที่เรารู้สึกเฉยๆก็เพราะเราเป็นรุ่นพี่รุ่นน้องกัน แล้วกลุ่มที่มานั่งด้านหลังส่วนมากก็จะเป็นทอมด้วยแหละ และเราก็สังเกตเห็นน้องคนนึงที่น่าตาน่ารัก เราเลยพูดขึ้นมาเล่นๆว่า “น้องคนนั้นน่ารักดีเนอะ ชื่อไรอ่ะน้ำ”  “อ๋อ ไอ้นั่นอ่ะนะ มันชื่อออม” ตอนนั้นก็ไม่มีใครคิดอะไรเพราะทุกคนรู้อยู่แล้วว่าเราไม่มีรสนิยมแบบนี้แน่นอน แต่แล้วเย็นวันนึงเราก็ต้องตกใจมาก เมื่อน้องออมแอดเฟสบุ๊คเรามา แต่ก็ไม่แปลกใจมากนักหรอก ก็ไอ้น้ำน่ะสิ ดันไปบอกน้องเค้าว่าเราชอบ ตอนแรกน้องเค้ายังไม่กล้าทักมาหรอก เราเองก็ยังไม่ได้อยากคุยเพราะคิดว่าชอบเล่นๆ แล้วอีกอย่างน้องเค้าก็มีแฟนแล้วด้วย แต่สุดท้ายวันนึงน้องออมก็ทักเรามา ตอนแรกเราก็งงๆนะว่าแฟนไม่รู้หรอแต่ก็คิดว่าก็ทักมาคุยเรื่อยเปื่อยปกตินี่เนาะ เราก็คุยกันไปเรื่อยๆ เราบอกเลยนะว่าแรกๆที่คุยเราไม่ได้รู้สึกอะไรเลย ใช่ น้องเค้าน่าตาน่ารักแต่เราก็ยังชอบรุ่นพี่อยู่ แล้วอยู่มาวันนึงที่คุยกันไปได้สักพัก น้องเค้าบอกว่าขอไลน์หน่อย แล้วไปคุยกันในไลน์ดีกว่า เราก็พอจะเข้าใจนะแล้วก็ให้ไลน์ไปแบบไม่คิดอะไร แล้วหลังจากนั้นเราก็เริ่มคุยกันมากขึ้นเรื่อยๆกวนตีนกันทุกวัน บอกฝันดี บอกมอนิ่งไม่เคยขาด ตอนแรกเรายังไม่แน่ใจความรู้สึกตัวเองหรอก แต่วันนึงไอ้น้ำมันทักเรามาแคปให้ดูว่าน้องออมบอกให้เรารอก่อน เราคือแฟนในอนาคตของเค้า ตอนนั้นเราดีใจมาก และก็แน่ใจความรู้สึกว่าเราต้องคิดอะไรแน่ๆอย่างน้อยก็คงรู้สึกดี ความรู้สึกดีๆที่เกิดขึ้นนี่มันเร็วมาก และเราเองก็มีความสุข น้องเค้าก็บอกว่ารู้สึกดีที่ได้คุยกับเรา จนเราทั้งคู่ลืมไปว่ากำลังทำผิดอยู่ ซึ่งนั่นก็คือตอนนี้เราไม่ควรคุยกัน เราพยายามจะตัดใจหลายรอบแต่ก็ทำไม่ได้เลย ทุกครั้งที่คิดจะไปน้องเค้าก็จะทำให้รู้สึกดีอยู่เรื่อย จนเราคุยกันมาได้1เดือนพอดี จากที่เคยไม่แน่ใจเท่าไหร่กับความรู้สึกเราเองก็เริ่มแน่ใจมากๆแต่ก็ยังไม่กล้าฟันธงเท่าไหร่ และพักหลังๆมานี้น้อง “เฟย์”  แฟนของน้องออมนั้นน่าจะพอรู้แล้วแหละว่าเรากับออมคุยกัน เพราะเรามีเฟสบุ๊คของน้องเฟย์ด้วย ทำให้รู้ว่าน้องเค้าโพสอะไรแบบเหมือนแฟนมีกิ๊ก บางทีก็โพสเศร้าๆ บางทีก็โพสจิกกัดบ้างที่มีคนไปยุ่งกับแฟนตัวเอง ซึ่งเราเองก็ไม่พอใจเท่าไหร่กับการที่น้องเค้าโพสอะไรแบบนี้ แต่มันก็ผิดจริงๆที่เรากับออมเราคุยกันอยู่ แต่เราก็พยายามที่จะอยู่เฉยๆแล้วรอน้องเค้ามาหาเรื่องเองดีกว่า แต่น้องเค้าก็ไม่เคยทำแบบนั้นเลย ระหว่างที่เรากับออมคุยกันนั้น เวลาเลิกเรียนเราก็มักจะเดินกลับบ้านด้วยกัน โดยการที่เราไปส่งน้องเค้า แล้วก็จะเดินคุยนู่นนี่กันทั้งๆที่น้องเค้ามีแฟนอยู่แล้วนี่แหละ เราไม่อยากทำแบบนี้เลย แต่มันก็ตัดใจยากจริงๆเนอะ เรามีความทรงจำดีๆด้วยกันมากมายเลยแหละ ไหนจะเดินเล่นที่ร.ร.ตอนมืดด้วยกัน ไหนจะเดินไปส่ง  น้องเค้าบ๊ายบายเราทุกครั้งก่อนจะกลับเลยแหละ ทำให้ทุกๆวันของเรามันมีความสุขมาก แล้วน้องเค้าก็จะไลน์มาหาเราทุกวันเลยแหละ เดี๋ยวมาต่อนะจ้าา