ตามหัวข้อเลยครับ ทุกครั้งที่เราอยากจะลงมือทำอะไรสักอย่าง เราจะได้ยินคำพูดทำนองนี้จากพวกผู้ใหญ่ พ่อ แม่ และบรรดาญาติๆเสมอ
จนรู้สึกท้อ

ผมก็เลยมานั่งคิดว่า คนอื่นที่เค้าเจอเหตุการณ์แบบนี้บ้างไหม เค้าปรับตัวกันอย่างไร แล้วมีแนวทางในการทำอาชีพเสริม (หรือทำเป็นอาชีพหลัก) กันอย่างไร ในวันที่เราล้มจนถึงวันที่เราทำได้สำเร็จ คำพูดและความคิดของ พ่อ แม่ และบรรดาญาติๆ จะเปลี่ยนไปหรือเปล่า มีทัศนคติเปลี่ยนไปบ้างมั้ย

ลองมาแชร์กันครับ อยากรู้ว่าเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ มีวิธีการจัดการกันอย่างไรบ้าง...