จากเหตุการณ์ประมาณหนึ่งเดือนที่ผ่านมาและยังคงต้องดำเนินต่อไปอีกซักระยะ เนื่องด้วยคุณแม่ของผมต้องเข้าโรงพยาบาลเพื่อรับการทำบายพาสหัวใจอย่างกระทันหัน ทำให้ผมต้องไปเฝ้าอยู่ที่ รพ.โดยที่แทบจะไม่ได้กลับบ้านเลย ทำให้ได้เห็นการทำงานของพยาบาลอย่างใกล้ชิด เห็นแง่มุมหลายๆอย่าง ได้พูดคุยกันนานจนมีความสนิทสนม แรกๆอาจจะไม่คุ้นกันบ้างเพราะว่าเธอต้องทำตามหน้าที่แต่พอหลังๆที่คุ้นเคยกันแล้วก็ยิ้มแย้มทักทายกัน เรียกได้ว่ารู้จักกันเกือบทั้งโรงพยาบาลละ พวกเธอมีแง่มุมน่ารักๆหลายเรื่องนะ อย่างแรกที่สังเกตุคือ พยาบาลยุคนี้รักสวยรักงามมากนะครับ แต่งหน้าแต่งตากันทุกคน ทำให้เธอดูมีความมั่นใจในเวลาทำงาน ทำงานด้วยความสดชื่น แอบมีแฟชั่นเล็กๆ เช่นต่างหูคู่เก๋ สร้อยข้อมือเส้นเล็กๆดูกรุ้งกริ้ง โบว์แสนสวยที่เหน็บอยู่หลังหมวกบนเส้นผมที่หวีไว้อย่างเรียบร้อย เออดูดีแฮะ และผมก็เดาทางถูก เห็นจากสายตาที่เป็นประกาย รอยยิ้มอันสดใส เมื่อเวลาที่ผมแอบให้ลิปสติกแท่งเล็กๆ เป็นการขอบคุณที่เธอได้ช่วยเหลือคุณแม่ผม พวกเธอบอกว่าไม่ค่อยได้มีเวลาไปเดินห้างเท่าไหร่ เธอจะอาศัยสั่งตามแคตตาล้อกบ้าง ออนไลน์บ้าง หลากหลายราคา ซึ่งยี่ห้อที่ผมให้เป็นของขวัญจะไม่มีขายตามออนไลน์เท่าไหร่ ปลื้มอ่ะ ทำพยาบาลดีใจ.. การเข้าๆออกๆโรงพยาบาลแบบไม่เป็นเวลามากนัก ทำให้ได้เจอหลายช่วงเวลาที่เห็นแล้วรู้สึกแปลกๆ คือการที่ได้เห็นพยาบาลมาสแกนนิ้วเข้าทำงานพร้อมถุงกับข้าว แบบข้าวถุงแกงถุง หิ้วกันเป็นขบวนต่อแถวเหมือนจะรอใส่บาตร เคยแกล้งแซวว่า เอาของใส่บาตรมากินด้วยเหรอ เธออายครับ! เลยแกล้งๆคุยไป พอได้ความว่าห้องอาหารโรงพยาบาลราคาค่อนข้างสูงกินทุกวันไม่ไหว การเดินไปที่ตลาดใกล้ๆทำให้เธอได้กับข้าวในราคาที่ค่อนข้างถูก แม้จะซ้ำๆไปบ้างรสชาดไม่ถูกปากนัก แต่ก็กินเพื่อให้หายหิวเท่านั้น ไม่ค่อยมีเวลาไปคิดเรื่องกินมากนัก เพราะเวลาค่อนข้างจำกัดกับงานที่เยอะเกินบุคคลากร ส่วนกาแฟหรือเบเกอรี่ที่มาเปิดชั้นใต้ตึก แทบจะไม่เคยซื้อทาน เหตุผลผมไม่ทราบ อาจจะเพราะว่าแพงหรือไม่ค่อยถูกปากก็ไม่ทราบ ดังนั้นผมจึงไม่รอช้า เวลาที่ออกไปทำธุระแล้วผ่านร้านพวกนี้ก็จะซื้อมาฝากพวกเธอ ไม่ว่าจะเป็น โดนัทที่เคยต้องต่อแถวเป็นกิโล กาแฟงูเก็งกอง ไก่ทอดผู้พัน แฮมเบอร์เกอร์ตัวตลก พิซซ่า เป็ดย่าง อาหารจีน อาหารอีสาน ลูกชิ้นปิ้ง เกาเหลา ก๋วยเตี๋ยว เชื่อไม๊ครับว่า ของเล็กๆน้อยๆเหล่านี้ทำให้พวกเธอ ทำงานได้อย่างมีความสุขทั้งวัน อ่อเวลาซื้อนี่ผมให้ทั้งวอร์ดนะครับ คอยสังเกตุว่าถ้ามื้อเช้าเธอจะรับส่งเวรเวลาแปดโมง ช่วงเย็นก็ราวๆทุ่มถึงสองทุ่ม ก็จะกลับเข้าโรงพยาบาลให้ทันเวลานี้ จะได้ทั่วถึงกันทุกคน ส่วนเรื่องส่วนตัวเท่าที่รู้ส่วนมากเกินครึ่ง โสด! แต่ได้พยาบาลอาวุโสท่านนึงมากระซิบว่าบางคนก็โสดไม่จริง ที่ว่าทำไมต้องลงลึกเรื่องโสด เพราะว่าคุณแม่ ปลื้มอยู่คนนึง ชอบมาก เลยว่าจะเอาใจคุณแม่ที่ยอมผ่าตัดครั้งนี้ด้วยการสานสัมพันธ์กับว่าที่...ซักคน แต่ก็ยังชั่งใจอยู่เหมือนกัน กลัวแห้ว แต่ในมุมมองลึกแล้วคิดว่า อาชีพพยาบาลน่าสนใจมาก เธอเสียสละ เธอไม่รังเกียจ และเธอไม่ค่อยมีเวลาซึ่งประเด็นสุดท้ายนี้ชอบมาก เพราะผมเองก็ไม่ต้องการใครที่มาติดหนึบตลอดเวลาอยู่แล้วและส่วนตัวก็ค่อนข้างยุ่งด้วย แต่สามารถแมนเนจเวลาให้ลงตัวได้เพราะพวกเธอหยุดไม่เยอะ
ที่กล่าวมาทั้งหมดอยากจะบอกในสองประเด็นประเด็นแรกคือ พยาบาลในสายตามผมแล้ว ทุกคนคือสาวสวยเหมือนในหัวข้อ เพราะแม้เธอบางคนจะอายุมากไปซักนิด แต่เธอก็ทำตัวเหมือนสาวๆ เพราะทำงานด้วนความกระฉับกระเฉง เธอสวยด้วยน้ำใจที่มีต่อคนไข้ แม้บางทีการแสดงออกอาจจะเหมือนคนไร้อารมณ์ เฉยชาไปบ้างก็เพราะเครียดและเหนื่อย เข้าใจบ้างเถอะครับ
ประเด็นที่สอง ญาติผู้ป่วยบางทีก็ไม่เข้าใจถึงการทำงานของพยาบาล ลองมองในแง่ของตัวเองบ้าง บางครั้งเรารักษาพ่อแม่ ญาติพี่น้องเราเองไม่ได้ เราฝากทุกอย่างไว้กับฝีมือพวกเธอ ให้พวกเธอทำงานบ้าง อย่าบีบคั้น อย่าพูดเอาแต่ได้ อย่าด่า เธอดูแลบุคคลอันเป็นที่รักของคุณ ก็ตอบแทนเธอบ้าง ส้มตำ น้ำตก ไก่ย่าง ข้าวเหนียวซักชุด หรือขนมจากเซเว่น รับรองว่าพวกคุณได้ใจเธอไปเต็มๆ

บ่นมานานละ ดมอ๊อกซิเจนแป๊บ ปล.ไม่รู้แท๊กห้องไหนมีเพื่อนเป็นพยาบาลก็ส่งต่อๆไปนะครับ จากใจญาติผู้ป่วยคนนึง