มีบางครั้งในชีวิต ที่เราเกิดรู้สึกประทับใจใครสักคน ในเวลาที่เราไม่อาจจะทำอะไรได้ แม้มันเป็นเรื่องที่น่าเสียดาย...
เพราะว่ามันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย ที่เราจะพบใครคนหนึ่ง ที่สามารถตอบตัวเองได้ว่า "เป็นคนที่ตามหามาตลอด"
และมันก็ยากพอ ๆ กับการตัดใจ

เราเป็นคนนึงนะ ที่มองว่ามันไม่ใช่เรื่องผิด
เพราะความรัก ความรู้สึก มันห้ามกันไม่ได้ แต่ถ้าจะผิด ก็ตอนที่เราตัดสินใจกระทำมันลงไปนั่นแหละ

ความรัก...เป็นความรู้สึกที่บางครั้ง ก็อยู่นอกเหนือการควบคุมของความคิด เราจึงสามารถรู้สึกได้ รักได้โดยใช้หัวใจรัก แต่ในขณะเดียวกัน
การแสดงออก และการกระทำต่าง ๆ นั้น กลับต้องใช้ "หัวใจ" และ "สมอง" ไปพร้อม ๆ กัน
หัวใจ...จะคอยบอกว่าเรารักได้ เพราะมีสิทธิ์ที่จะรัก ส่วนสมอง...จะบอกว่ารักแล้ว สามารถแสดงออกได้แค่ไหน
คนบางคนเกิดมาเพื่อให้เรารัก แต่ไม่ได้เกิดมาเพื่อเป็นของเรา

แล้วจะเป็นไปได้ไหม ถ้าเราจะรักในแบบไม่เรียกร้อง ไม่ต้องการอะไร รักเพราะแค่รู้สึกรัก
...เพราะว่ารักเต็มตื้นอยู่ในหัวใจ ปล่อยให้คนที่เรารักมีชีวิตของเขา อยู่บนเส้นทางของเขา กับคนของเขา
ในขณะที่ความรักของเราก็ดำเนินต่อไป ให้ความถูกต้องยิ่งใหญ่อยู่ในสมอง ให้ความรักงดงามอยู่ในหัวใจ อย่างน้อย...
ก็จนกว่าความรักครั้งใหม่จะเกิดขึ้นอีกครั้ง