เหนื่อยกับความรู้สึกที่เราพยายามอยู่ฝ่ายเดียว T^T กระทู้นี้ขอระบายความอัดอั้นในใจ

กระทู้คำถาม
เราเป็นฝ่ายทักหาเขาก่อนเสมอ
คอยถามว่าวันนี้เป็นยังไงบ้าง
เป็นฝ่ายที่เริ่มเปิดประเด็นชวนคุยเสมอ 
แต่เขาเฉยกับเรามากๆเลยฟีลแบบถามคำตอบคำ
เราใส่ใจแสดงออกว่ารักและเป็นห่วงเขามาตลอด เขาก็รับรู้ว่าเรารักเขา
การที่เรารักและแคร์เขาอยู่ข้างเดียวมานาน มาวันนี้เราเริ่มเหนื่อยและท้อแล้วค่ะ
สมองสั่งให้หยุดรู้สึกดีกับเขาซะทีเพราะการกระทำของเขามันชัดเจนมากว่าไม่ต้องการเราแต่หัวใจมันยังแคร์เขาอยู่ 
รักเขาข้างเดียวนี่มันเจ็บจี๊ดถึงทรวงในจริงๆ เราคงต้องหันกลับมารักและแคร์ตัวเองจริงๆจังเสียที 
ความพยายามของเรามันช่างไร้ค่าไร้ความหมายจริงๆ 

ตอนนี้ในหัวเรามีเพลงใจนึงก็รัก ใจนึงก็เจ็บ - เป๊ก ผลิตโชค เพลง หยุดทีได้มั้ย- อ๊อฟ ปองศักดิ์ และเพลง ปล่อย- ป๊อป ปองกูล
สามเพลงนี้อธิบายความรู้สึกเราได้ดีที่สุดในตอนนี้ 

เราคงใช้เวลาทำใจสักพักนึงเลยล่ะ เราหวังว่าเวลาจะช่วยเยียวยาจิตใจเราให้ดีขึ้นสักวัน
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่