สวัสดีครับทุกคน 24 ปี  มีพี่น้อง2คน ส่วนน้องผมไม่ค่อยเอาไหน แต่ผมก็ดันเป็นเหมือนจะได้ดี หมายถึงการใช้ชีวิตเองรอด แต่เราก็ทำงานทั่วไปเงินเดือน 1 หทำคอมแต่เราก็ทำงานเสริมของเราคือขายคอมพิวเตอร์หลังเลิกงานเราได้ดีก็เพราะงานเสริม แต่ทีนี้!! ทางแม่เราชอบพูดเสมอว่าราราชการดีอย่างนุ้นอย่างนี้เราเข้าใจทุกความหวังดี แต่เขาชอบพูดบ่อยมาก ใจลึกๆเราก็ไม่ได้รู้สึกอยากเป็นขนาดนั้น แต่เหมือนผมเป็นคนมีความคิดเป็นของตัวเองสูงมาก แต่ไม่ได้แปลว่าจะไม่ฟังใครเลยนะครับ เฮ้อ ผมก็อยากให้ทุกอย่างมาดี แต่ผมไม่ค่อยแสดงออก  เคยไปแอบสอบราชการแต่ก็ไม่ติดที่บ้านก็ไม่รู้หรอก ทุกวันนี้ก็เหมือนเกาะงานประจำงานเสริม เราพอมีพอใช้ แค่แบบไม่เข้าใจว่าแม่ชอบพูดกรอกหูตลอดจนบางทีเราหงุดหงิดมากแล้วในหัวมันก็คิดหลายเรื่องไปหมด ภาระบางอย่างที่บ้านเราไม่มีทุกคนก็ต้องมาพึ่งเรา เราทำงานแต่ 16 จนถึงทุกวันนี้ก็นี่ก็รู้ในสิ่งที่เขาพูดนะแบบอนาคตทุกอย่างสวัสดิการ ถ้าเราได้เป็นมันก็ดีแต่มันก็ยังไม่ได้ แอบรู้สึกกดดันตัวเองเหมือนกันหลายเรื่อง  .. สุแตะจะออ้จะมีคนบอกว่า ”อยากทำอะไรก็ทำ ทำในสิ่งที่ตัวเองชอบ“ ผมเลยอยากมาพิมระบายนิดนึงนะครับ ไม่รู้ว่ามีใครจะเข้าใจความรู้สึกผมหรือเป็นเหมือนกันบ้าง หรือผมอาจจะคิดผิดไปก็จะรับฟังทุกคนครับเหมือนเพื่อนพี่ๆกันครับ..มันอาจจะงงแต่ก็พิมตามความรู้สึกนะครับ ถ้าใครตกอยู่ในสถานการณ์นี้อาจจะเข้าใจขอบคุณครับ
..ผมเหนื่อยมากในหัวผมคิดหลายเรื่องมาก🥹