สวัสดีค่ะ เป็นกระทู้แรกนะค่ะ จะมาเล่าและระบายความรักในวันที่ทุกอย่างมันสายไป ตั้งเป็นกระทู้สนทนาไม่ได้เลยตั้งเป็นคำถามถ้ามีผิดพลาดตรงไหน ขอโทษด้วยค่ะ
ความรักของเราทั้งคู่เป็นความรักที่ถุกที่ผิดเวลาเป็นความรักที่ไม่น่าจะเกิดขึ้นแต่ดันเกิดขึ้น ตลอดเวลาปีกว่าที่เราทั้งคู่รู้จักกันมาผ่านปัญหาและอุปสรรคกันมาเยอะพอสมควร เขาค่อนข้างเป็นคนดีใส่ใจรายละเอียดสนใจแคร์ความรู้สึกเรายอมทำทุกอย่างเพื่อให้คนรักมีความสุขแม้ตัวเองจะเจ็บเขาเป็นคนมีความพยายามกับทุกเรื่องถ้าเขาจะตั้งใจทำไรแล้วทุกอย่างออกมาดีหมดเขาจะอยู่ข้างๆวันที่เราแย่อ่อนแอเสียใจเสมอไม่ว่าเราจะมีปัญหาอะไรคนแรกที่เราหันไปและเจอคือเขาจะมีมือดำๆนุ่มๆมาเช็ดน้ำตามาจับมือเราตลอดจะมีกอดอุ่นๆเสมอเขาจะเป็นกำลังใจในวันที่เราท้อเรามีปัญหาเขาเป็นคนที่ไม่ชอบพูดก่อนและค่อยทำแต่เขาจะลงมือทำให้เราเห็นเองจากการกระทำเขาจะแสดงออกทุกอย่างให้เราเห็นว่าเขารักเราความรู้สึกตอนนั้นทุกๆอย่างที่เขาทำให้มันดูออกว่าเขาให้เราเต็มร้อยต่างจากเราที่ไม่เคยสนใจใส่ใจและแคร์ความรู้สึกเขาเลยมองข้ามตลอดไม่เคยเห็นค่ากับสิ่งที่เขาทำให้วันที่เขามีปัญหาหรือไม่สบายใจก็ไม่เคยเข้าใจและอยู่ข้างๆเขาปล่อยให้เขาร้องไห้คนเดียวเรานอนหลับสบายใจปล่อยให้เขาเจอปัญหาคนเดียวมาตลอดเขาจะชอบพุดกับเราเสมอว่าเขาเป็นหุ่นยนต์เขาไม่มีความรู้สึกเขาเจ็บไม่เป็นออกแนวประชดๆเพราะเราชอบทำใหัเขาเสียใจบ่อยๆพุดจาแรงๆใช้อารมณ์เป็นหลักทะเลาะกันไม่เคยฟังเหตุผลหรือคำอธิบายเวลาทำผิดคำขอโทษก็ไม่เคยหลุดออกจากปากจะเอาชนะจะหาเรื่องให้เขาผิดเสมอจะไม่ยอมแต่เขาก็ยอมมาตลอดเพื่อให้ทะเลาะกันน้อยที่สุดเราก็ยิ่งได้ใจไม่เคยสำนึกด้วยซ้ำทะเลาะกันดีกันวนเวียนแบบนี้เหมือนเขาพยายามให้ความรักไปด้วยดีอยู่ฝ่ายเดียวจนมาถึงช่วงนึงเราทะเลาะกันบ่อยขึ้นและเหมือนเขาพยายามทำใจอยู่ เขาตัดสินใจหายไป 1 อาทิตย์ไม่รับโทรสับไม่ตอบไลน์คุยกับคนอื่นซึ่งเราไม่คิดด้วยซ้ำว่าเขาจะกล้าหายไปเป็นเพราะที่ผ่านมาเขาพยายามรักษาความรักอยู่คนเดียวเราเองที่กำลังจะทำทุกอย่างให้พังลงเขาคงเหนื่อยกับเรามากและเสียใจมาเยอะแล้วเราก็รู้สึกเสียใจมากและขาดเขาไม่ได้เราก็พยายามง้อเขาทุกทางจะเปลี่ยนตัวเองเพื่อเขาสุดท้ายเขาก็ใจอ่อนกับมาเขาบอกกับเราว่าเขาไม่ได้เลิกรักเราแต่เขาเหนื่อยและเขาก็รู้สึกไม่เหมือนเดิมต่อจากนี้เรื่องไหนเขาไม่ผิดเขาจะไม่ยอมเราแล้ว กับมาหลายๆอย่างก็เหมือนจะเปลี่ยนไปซึ้งเรารู้สึกได้ว่าเขารักเราน้อยลงจริงๆเราพยายามเปลี่ยนตัวเองใจเย็นง้อเขาขอโทษเป็นแคร์เขามากขึ้นเราก็บ่นกับเขาว่าเราน้อยใจที่เขารักเราไม่เท่าเดิมเขาก็เหมือนจะพยายามทำหลายๆอย่างให้เหมือนเดิมแต่ความรู้สึกเขามันเปลี่ยนไปแล้วมันก็ยากจะเหมือนเดิมเหมือนเขาใกล้จะหมดรักกับเราแล้วด้วยซ้ำและหลังๆเราก็มักจะทะเลาะกันบ่อยขึ้นแรงขึ้นเรื่อยๆและไม่นานเราก็ดีแตกเราก็กับมาเป็นตัวเราทำตัวเหมือนเดิมใช้อารมณ์เป็นหลักไม่คิดด้วยซ้ำมีอยู่วันนึงเราไปกินเหล้ากับเพื่อนเรานัดเขาว่าเราจะไปหาเขาตอนมืดแต่เราเมาซะก่อนเราเลยบอกเขาไม่ไปแล้วเขาบอกเขาไม่ชอบผญ.กินเหล้าด้วยความเมาและปากดีเราก็เออเลิกไปเลยเราไม่ดีนุ้นนี้โทษตัวเองไม่ง้อเขาและก็หายไปเองด้วยช่วงแรกที่ทะเลาะเขาก็พยายามทักมาหาทั้งๆที่เขาไม่ผิดพยายามถามแต่เราก็ดึงเชิงโทษตัวเองผญ.อย่างเราไม่เคยดีขี้เมาไม่คุยไม่เคลียจนเขาทิ้งไปสุดท้ายเราก็อยู่ไม่ได้เหมือนเดิมไม่คิดว่าจะเป็นครั้งสุดท้ายไม่คิดว่าจะถึงตอนจบเพราะที่ผ่านมาเราทะเลาะกันหนักกว่านี้และผ่านไปได้และมันก็ยิ่งทำให้เรารู้ว่าเรารักเขาจนหมดใจไปแล้วเราง้อเราขอโอกาสเขาเหมือนครั้งที่แล้วแต่มันสายไปแล้วโอกาสไม่ได้มีบ่อยๆจริงๆวันที่เรารักเขาหมดใจเป็นวันที่ใจเขาหมดรักแล้วเราขอร้องให้เขากับมาอ้อนว้อนแถบทุกอย่างเราอยากทำไรดีๆเพื่อเขาอยากดูแลเขาอยากมีเขาเหมือนเดิมเขาพยายามกรีดกั้นเราทุกอย่างไม่ให้เราติดต่อเขาได้เราก็ยังทักไปหาสุดท้ายเขาก็ด่าเราวุ่นวายเรียกร้องให้เขากับมาอยู่ได้ในเมื่อเราทำตัวเองเขาเป็นคนใจแข็งอยู่แล้วซึ่งเราก็รู้ดีเขาเปลี่ยนไปคนล้ะคนเลยเขาบอกเราว่าเขาหมดรักเราแล้วจริงๆที่ผ่านมาเขารักเรามากกว่าตัวเขาด้วยซ้ำรักจนหมดรักเขาอยากใช้ชีวิตที่เขาเลือกจนถึงทุกวันนี้เราก็ยังง้อเขายังรอทั้งๆที่ไม่มีวันเหมือนเดิมยังไม่ยอมรับความเป็นจริงยังรักเขาไม่ลืมเขาทั้งๆที่เขาเดินไปไกลจากเรามาแล้วและทุกอย่างก็ไม่มีวันกับมาแล้วคนหมดรักก็หมดจริงๆยิ่งไปรั้งเขาเขาก็ยิ่งเกียดเรา เราพึ่งจะรู้ว่าความเจ็บเป็นยังไงความเสียใจที่เราชอบทำร้ายเขาเป็นยังไงก็วันที่เขาทิ้งเราไปเรารู้สึกเสียใจมากที่ตัวเองเป็นคนทำทุกอย่างให้จบเองและก็เสียดายที่ไม่มีโอกาสดูแลและทำไรดีๆให้เขาพึ่งจะรู้ว่าทรมาณแค่ไหนก็วันที่สายไปและไม่มีเขาอยุ่ข้างๆแล้ว.
เราอยากบอกเขานะเพื่อวันนึงเขาจะได้อ่านต่อจากนี้ไม่ต้องเป็นหุ่นยนต์ของเราแล้วไม่มีเราในชีวิตเขาล้ะขอโทษที่ผ่านมาและขอบคุณที่เคยรักเราและก็ขอโทษที่ง้อที่วุ่นวายเรียกร้องให้กับมาทั้งๆที่ทำตัวเองทำทั้งนั้นไม่จบไม่สิ้นเหมือนที่เขาว่าจริงๆใจนึงก็ยังรอเพื่อสักวันเขาจะกับมาแต่อีกใจเราก็จะพยายามทำใจและยอมรับความจริงเดินหน้าต่อไปมองดูเขาอยู่ห่างๆไม่มีใครยังมีเราเสมอและก็อยากจะบอกหลายๆคนไว้เป็นข้อคิดทำทุกวันให้ดีทำให้เต็มที่ของบางอย่างไม่ได้อยู่กับเรานานโอกาสไม่ได้มีผ่านมาทุกวันคนที่เรารักไม่ได้อยู่ให้เรารักนานๆอยากทำไรรีบทำก่อนที่ทุกอย่างจะสายไปและไม่มีโอกาสได้ทำ.
ในวันที่ทุกอย่างสายไปไม่ผิดที่เขาจะหมดรัก.
ความรักของเราทั้งคู่เป็นความรักที่ถุกที่ผิดเวลาเป็นความรักที่ไม่น่าจะเกิดขึ้นแต่ดันเกิดขึ้น ตลอดเวลาปีกว่าที่เราทั้งคู่รู้จักกันมาผ่านปัญหาและอุปสรรคกันมาเยอะพอสมควร เขาค่อนข้างเป็นคนดีใส่ใจรายละเอียดสนใจแคร์ความรู้สึกเรายอมทำทุกอย่างเพื่อให้คนรักมีความสุขแม้ตัวเองจะเจ็บเขาเป็นคนมีความพยายามกับทุกเรื่องถ้าเขาจะตั้งใจทำไรแล้วทุกอย่างออกมาดีหมดเขาจะอยู่ข้างๆวันที่เราแย่อ่อนแอเสียใจเสมอไม่ว่าเราจะมีปัญหาอะไรคนแรกที่เราหันไปและเจอคือเขาจะมีมือดำๆนุ่มๆมาเช็ดน้ำตามาจับมือเราตลอดจะมีกอดอุ่นๆเสมอเขาจะเป็นกำลังใจในวันที่เราท้อเรามีปัญหาเขาเป็นคนที่ไม่ชอบพูดก่อนและค่อยทำแต่เขาจะลงมือทำให้เราเห็นเองจากการกระทำเขาจะแสดงออกทุกอย่างให้เราเห็นว่าเขารักเราความรู้สึกตอนนั้นทุกๆอย่างที่เขาทำให้มันดูออกว่าเขาให้เราเต็มร้อยต่างจากเราที่ไม่เคยสนใจใส่ใจและแคร์ความรู้สึกเขาเลยมองข้ามตลอดไม่เคยเห็นค่ากับสิ่งที่เขาทำให้วันที่เขามีปัญหาหรือไม่สบายใจก็ไม่เคยเข้าใจและอยู่ข้างๆเขาปล่อยให้เขาร้องไห้คนเดียวเรานอนหลับสบายใจปล่อยให้เขาเจอปัญหาคนเดียวมาตลอดเขาจะชอบพุดกับเราเสมอว่าเขาเป็นหุ่นยนต์เขาไม่มีความรู้สึกเขาเจ็บไม่เป็นออกแนวประชดๆเพราะเราชอบทำใหัเขาเสียใจบ่อยๆพุดจาแรงๆใช้อารมณ์เป็นหลักทะเลาะกันไม่เคยฟังเหตุผลหรือคำอธิบายเวลาทำผิดคำขอโทษก็ไม่เคยหลุดออกจากปากจะเอาชนะจะหาเรื่องให้เขาผิดเสมอจะไม่ยอมแต่เขาก็ยอมมาตลอดเพื่อให้ทะเลาะกันน้อยที่สุดเราก็ยิ่งได้ใจไม่เคยสำนึกด้วยซ้ำทะเลาะกันดีกันวนเวียนแบบนี้เหมือนเขาพยายามให้ความรักไปด้วยดีอยู่ฝ่ายเดียวจนมาถึงช่วงนึงเราทะเลาะกันบ่อยขึ้นและเหมือนเขาพยายามทำใจอยู่ เขาตัดสินใจหายไป 1 อาทิตย์ไม่รับโทรสับไม่ตอบไลน์คุยกับคนอื่นซึ่งเราไม่คิดด้วยซ้ำว่าเขาจะกล้าหายไปเป็นเพราะที่ผ่านมาเขาพยายามรักษาความรักอยู่คนเดียวเราเองที่กำลังจะทำทุกอย่างให้พังลงเขาคงเหนื่อยกับเรามากและเสียใจมาเยอะแล้วเราก็รู้สึกเสียใจมากและขาดเขาไม่ได้เราก็พยายามง้อเขาทุกทางจะเปลี่ยนตัวเองเพื่อเขาสุดท้ายเขาก็ใจอ่อนกับมาเขาบอกกับเราว่าเขาไม่ได้เลิกรักเราแต่เขาเหนื่อยและเขาก็รู้สึกไม่เหมือนเดิมต่อจากนี้เรื่องไหนเขาไม่ผิดเขาจะไม่ยอมเราแล้ว กับมาหลายๆอย่างก็เหมือนจะเปลี่ยนไปซึ้งเรารู้สึกได้ว่าเขารักเราน้อยลงจริงๆเราพยายามเปลี่ยนตัวเองใจเย็นง้อเขาขอโทษเป็นแคร์เขามากขึ้นเราก็บ่นกับเขาว่าเราน้อยใจที่เขารักเราไม่เท่าเดิมเขาก็เหมือนจะพยายามทำหลายๆอย่างให้เหมือนเดิมแต่ความรู้สึกเขามันเปลี่ยนไปแล้วมันก็ยากจะเหมือนเดิมเหมือนเขาใกล้จะหมดรักกับเราแล้วด้วยซ้ำและหลังๆเราก็มักจะทะเลาะกันบ่อยขึ้นแรงขึ้นเรื่อยๆและไม่นานเราก็ดีแตกเราก็กับมาเป็นตัวเราทำตัวเหมือนเดิมใช้อารมณ์เป็นหลักไม่คิดด้วยซ้ำมีอยู่วันนึงเราไปกินเหล้ากับเพื่อนเรานัดเขาว่าเราจะไปหาเขาตอนมืดแต่เราเมาซะก่อนเราเลยบอกเขาไม่ไปแล้วเขาบอกเขาไม่ชอบผญ.กินเหล้าด้วยความเมาและปากดีเราก็เออเลิกไปเลยเราไม่ดีนุ้นนี้โทษตัวเองไม่ง้อเขาและก็หายไปเองด้วยช่วงแรกที่ทะเลาะเขาก็พยายามทักมาหาทั้งๆที่เขาไม่ผิดพยายามถามแต่เราก็ดึงเชิงโทษตัวเองผญ.อย่างเราไม่เคยดีขี้เมาไม่คุยไม่เคลียจนเขาทิ้งไปสุดท้ายเราก็อยู่ไม่ได้เหมือนเดิมไม่คิดว่าจะเป็นครั้งสุดท้ายไม่คิดว่าจะถึงตอนจบเพราะที่ผ่านมาเราทะเลาะกันหนักกว่านี้และผ่านไปได้และมันก็ยิ่งทำให้เรารู้ว่าเรารักเขาจนหมดใจไปแล้วเราง้อเราขอโอกาสเขาเหมือนครั้งที่แล้วแต่มันสายไปแล้วโอกาสไม่ได้มีบ่อยๆจริงๆวันที่เรารักเขาหมดใจเป็นวันที่ใจเขาหมดรักแล้วเราขอร้องให้เขากับมาอ้อนว้อนแถบทุกอย่างเราอยากทำไรดีๆเพื่อเขาอยากดูแลเขาอยากมีเขาเหมือนเดิมเขาพยายามกรีดกั้นเราทุกอย่างไม่ให้เราติดต่อเขาได้เราก็ยังทักไปหาสุดท้ายเขาก็ด่าเราวุ่นวายเรียกร้องให้เขากับมาอยู่ได้ในเมื่อเราทำตัวเองเขาเป็นคนใจแข็งอยู่แล้วซึ่งเราก็รู้ดีเขาเปลี่ยนไปคนล้ะคนเลยเขาบอกเราว่าเขาหมดรักเราแล้วจริงๆที่ผ่านมาเขารักเรามากกว่าตัวเขาด้วยซ้ำรักจนหมดรักเขาอยากใช้ชีวิตที่เขาเลือกจนถึงทุกวันนี้เราก็ยังง้อเขายังรอทั้งๆที่ไม่มีวันเหมือนเดิมยังไม่ยอมรับความเป็นจริงยังรักเขาไม่ลืมเขาทั้งๆที่เขาเดินไปไกลจากเรามาแล้วและทุกอย่างก็ไม่มีวันกับมาแล้วคนหมดรักก็หมดจริงๆยิ่งไปรั้งเขาเขาก็ยิ่งเกียดเรา เราพึ่งจะรู้ว่าความเจ็บเป็นยังไงความเสียใจที่เราชอบทำร้ายเขาเป็นยังไงก็วันที่เขาทิ้งเราไปเรารู้สึกเสียใจมากที่ตัวเองเป็นคนทำทุกอย่างให้จบเองและก็เสียดายที่ไม่มีโอกาสดูแลและทำไรดีๆให้เขาพึ่งจะรู้ว่าทรมาณแค่ไหนก็วันที่สายไปและไม่มีเขาอยุ่ข้างๆแล้ว.
เราอยากบอกเขานะเพื่อวันนึงเขาจะได้อ่านต่อจากนี้ไม่ต้องเป็นหุ่นยนต์ของเราแล้วไม่มีเราในชีวิตเขาล้ะขอโทษที่ผ่านมาและขอบคุณที่เคยรักเราและก็ขอโทษที่ง้อที่วุ่นวายเรียกร้องให้กับมาทั้งๆที่ทำตัวเองทำทั้งนั้นไม่จบไม่สิ้นเหมือนที่เขาว่าจริงๆใจนึงก็ยังรอเพื่อสักวันเขาจะกับมาแต่อีกใจเราก็จะพยายามทำใจและยอมรับความจริงเดินหน้าต่อไปมองดูเขาอยู่ห่างๆไม่มีใครยังมีเราเสมอและก็อยากจะบอกหลายๆคนไว้เป็นข้อคิดทำทุกวันให้ดีทำให้เต็มที่ของบางอย่างไม่ได้อยู่กับเรานานโอกาสไม่ได้มีผ่านมาทุกวันคนที่เรารักไม่ได้อยู่ให้เรารักนานๆอยากทำไรรีบทำก่อนที่ทุกอย่างจะสายไปและไม่มีโอกาสได้ทำ.