ทุกสิ่งเกิดขึ้นเร็วมาก มาไวไปไวยิ่งกว่า 4G เริ่มจากการเจอกันทางโลก social ซึ่งปัจจุบันมันคือเรื่องสุดแสนธรรมดา แต่ไม่รู้ว่าทำไมถึงคุยด้วยแล้วรู้สึกดีโอเค จึงมีการแลกรูปกันดู แล้วก็คุยกันเรื่อยมา คุยกันไปเรื่อยๆ ยิ่งคุยยิ่งรู้สึกดี จนมาวันหนึ่งได้เจอกันครั้งแรก ยิ่งทำให้ฉันรู้สึกดีขึ้นไปอีก กับท่าทางสุภาพ อ่อนโยน ดูแล้วท่าทางอบอุ่น ทำให้ฉันรู้สึกว่าทำไม "รู้สึกรักคนนี้จัง" เป็นครั้งแรกที่รู้สึกไวมาก นี่เค้าเรียกรักแรกพบใช่ไหมนี่เป็นแบบนี้เองเหรอ.....

แต่สถานที่ที่เราเจอเค้าคือที่ทำงานไม่ได้โรแมนติกอะไรเลย นั่งคุยกันในรถ เราก็เล่าเรื่องอดีต นู้นนี้นั้นสารพัดให้เค้าฟัง เค้าก็มีเล่าให้ฟังบ้าง คือเหมือนชวนคุยแก้เขิลนะ แต่ที่ประทับใจที่สุดคือ เค้าจับมือฉันแล้วพูดว่าเป็นแฟนกับพี่นะ ใจอยากจะบอกว่าได้ๆ พี่เป็นค่ะเป็น แต่ปากนี่ไม่ขยับเลย ตื่นเต้น ตัวเย็น ทำอะไรไม่ถูกเลย ประกอบกับเค้าเอนตัวมาซบที่ไหล่เรา คือเรานั่งนิ่งทำอะไรไม่ถูก ได้แต่เล่นเกมส์ในมือถือแก้เขิลไป เลยต้องหนี้ด้วยการขอตัวกลับห้อง แต่ในนะอยากอยู่ให้นานที่สุด

เพราะอะไรไม่รู้เหมือนกัน ถึงได้รู้สึกดีมากที่อยู่ใกล้เค้า ยิ่งเค้าบอกว่าเค้าไม่มีแฟน เลิกกับแฟนมา 2 ปีแล้ว เรานี่โครตดีใจเลย ใช่เลยคนนี้ละใช่เลย ฉันจะไม่ปล่อยให้หลุดมือแน่นอน 5555  หลังจากวันนั้นก็คุยกันมาตลอด แต่ไม่ได้มากมายอะไรเพราะต่างคนต่างทำงาน

***อาจมีเล่าข้ามๆ บ้างนะ***