เรื่องนี้เกิดขึ้นกับเราหลายครั้งมากๆทุกครั้งที่นอนกลางวันหรือตอนเย็น ที่หอในของมหาวิทยาลัยของเราเอง จขกท.เรียนที่มหาวิทยาลัยแห่งนึงในภาคเหนือ แห่งนึงซึ่ง ตัว จขกท เองก้อเปนคนในจังหวัด มหาลัยมีเจ้าที่ไม่กี่ที่เวลาย้ายเข้ามาอยู่หอใหม่ๆจึงต้องไหว้เจ้าป่าเจ้าเขา หรือต้นไม้แถวหอแทนเพื่อบอกกล่าวให้ท่านทราบว่าเรามาอาศัยมาเรียนที่นี่ ตอนนี้เริ่มเข้าสู่เทอมสองของมหาวิทยาลัยแล้ว อยู่ในช่วงที่นักษา กลับมอ ส่วนนึง เพื่อมาเข้าค่ายของสำนักวิชาตัวเอง ทำกิจกรรมบ้าง หรือมาเก็บกวาดห้องตัวเอง เรากลับมาได้ที่นี่3วันแล้ว คิดว่าจะต้องนอนคนเดียวเพราะเมทอีก3คนยังไม่กลับมา แต่พอมาถึงก็เจอเมท 1 คนที่กลับมาเข้าค่ายของสำนักวิชาตัวเอง(มอเราเรียก คณะ เป็นสำนักวิชา ) เราก็อยู่กับเมทเรา 2 คน พอเราเก็บของเสร็จเราก็เอาขนมไปไหว้เจ้าที่(ก็ต้นไม้แถวๆหอนั่นแหละ) แล้วเราก็จัดการธุระอย่างอื่นไป คืนแรก เราไหว้พระก่อนนอนทุกคืน แล้วคืนนั้นอยู่ๆเราก็คนลุกขึ้นมาแล้วได้ยินเสียงแปลกๆทุกคืนเป็นเสียงกึกกัก แต่ก็หลับสนิทดี จนมา วันนี้ เรากับแฟนไปตะเวนซื้อของหน้ามอ ตะเวนถ่ายรูปเล่น คุยกัน ตามปกติธรรมดา ให้หายคิดถึงกัน เพราะเดินทั้วันเลยเหนื่อย พอกินขาวเสร็จ แฟนกับเราก้อแยกกันกลับหอตัวเอง แล้วนอนพัก เรากลับมาเก็บของเข้าตูเคลียชีทเรียนตอนเทอม 1 ให้หมด แล้วเจอเมทอีกคนที่เพิ่งถึงหอ เมื่อตอนเช้า เมทเรามี 3คน ขอแทนคนที่ไปค่ายว่า M คนที่เจอตอนเช้าว่าO เราเจอOแล้วOก็ถามว่าเรากลับมาวันไหนแล้วMไปไหน เราก็บอกว่าMไป ค่ายบรรยายโปรแกรมออกแบบ อะไรซักอย่างนี่แหละ จากนั้นOก็ไปอาบน้ำเราก็นั่งแชทกับพี่รหัส เพื่อขอไฟล์ชีทเรียน กับคำปรึกษาเรื่องเรียน จากนั้นเรารุสึกว่าไม่มีอะไรทำมันก็ประมาณบ่ายแล้วเราเลยติดสินใจนอนกลางวันซะเลยย
ในห้องมีเตียง2ชั้นเรานอนชั้นบน O นอนชั้นล่าง M นอนอีกเตียงแต่ชั้นบนเหมือนเรา เราก็ปิดผ้าม่านปิดไฟ บรรยากาศน่านอนสุดๆ อากาศเย็นๆ สบายๆ เรานอนไปได้ซักพัก Oก็เข้ามาในห้องเสียงดัง มากเปิดไฟห้องสว่างไปหมด ปิดตู้ปิดประตูเดินเสียงดังเราก็อารมเสียแหละแต่ก็ช่างมันเถอะ Oทำแบบนี้ประจำ พอ O ออกไป เราก้อนอนหลับสนิท ซักพัก เราก็มีความรู้สึกเหมือนมีคน เดินผ่านในห้อง เปนเสียงฝีเท้า คือ มันจะรู้ว่าเป็นเสียงเท้าแต่ไม่ดังเท่าOเราก็คิดว่าคงเป็นO นั่นแหละ อาจจะลืมของมั้ง แต่เสียงมันเบามากเหมือนมาเเดินดูห้องเล่นๆ จากนั้นก้อเหมือนจะนั่งที่เตียงของOเพราะมีความรุสึกว่ามันส่ายแต่ไม่แรงมากเหมือนคนนั่งอะ คนชั้นบนมัรรู้สึกอยู่แล้ว เราก็ไม่สนใจอะไร เลยหลับต่อ อาาาาา อากาศ เย็นสบายจังง ซักพักเราก็เปลี่นท่านอนหงาย อาาาสบายๆสุดๆเลยเว่ยยยยยย แล้วเราก็ได้ยินเสียงคนมากระซิบข้างหูเบาๆว่า "ตื่น-ได้-แล้ว" เป็นเสียงผู้หญิง แหบๆพูดเบามาก เราก็พูดออกมาเหมือนละเมอ(เราครึ่งหลับครึ่งตื่นแต่หลับตาอยู่)ว่า M นั่นหรอ แต่เราพูดแบบคนมันงัวเงียอะ ก็ไม่ได้ยินเสียงยืนยัน (พิมไปหันไปข้างหลังเลย โอ้ยยย หนาวชิปปป ) จากนั้นเราก็มีความรุสึกเหมือนเดิม มีคนเดินไปเดินมาในห้องเป็นทางยางเดินไปเดินกลับ จนเราไม่ไหวแล้วพยายามไม่คิดอะไร พยายามนอนต่อ คิดว่า M อาจจะกลับจากค่ายมาแล้ว จากนั้นเราก็ได้ยินเสียง คนกระซิปอีก คราวนี้มีชื่อเราด้วย "ชื่อจขกท.-ตื่น-ได้-แล้ว"เสียงเหมือนอยู่ตรงหน้าผาก เราเลย รวบรวมสติและความกล้าทั้งหมดเพื่อลมตาขึ้นมาและหวัว่าจะเจอ M อยู่ในห้อง ตอนนั้นเราอึดอัดตรงหน้าอก มากเหมือนมีอะไรมากดทับ เราหายใจหอบแหกๆ ออกมาจริงๆ แล้วเราก็ลืมตา ห้องมืดไม่มีใครอยู่ในห้องเลย มีแต่เราคนเดียวคอเราแห้งเลยลงไปกินน้ำที่โต๊ะตัวเองเปิดโน้ตบุ๊คแล้วเปิดประตูห้องเปิดผ้าม่านให้สว่าง ให้ห้องสว่างที่สุด แล้วโทไปเล่าให้แฟนฟัง แฟนก็ปลอบเราแล้วชวไปทำบุญพรุ่งนี้(เราคุยกับแฟนว่าก่อนเปิดเทอมจะหาเวลาไทำบุญกันเราอยากทำบุญ)
........เทอม1 เราก็เจอแบบนี้เหมือนกัน เป็นช่วงใกล้ไฟนอล เราเรียนหนักมากกลับมานอนทุกเย็น แม่บอกเราว่านอนตอนเย็นมันไม่ดีเพื่อนๆก็น่าจะเคยรู้เรื่องความเชื่อนี้ดีเราเชื่อนะ แต่มันเหนื่อยมาก จนเรานอนคาชุดนักศึกษาแบบนั้นแหละ เมทอีกคนชื่อ N (ทวนเมทนะ M O N แยกกันนะ ไม่ต้องอ่านเป็น มอน หรือ สลับ N มาไว้แทน M แล้วอ่านว่า นม หรืออะไรทั้งสิ้น-..-เค๊ 555+) วันนั้นมีแค่ N กับเราที่อยู่ห้องN ติดห้องมากจะเจอตลอด แต่ตอนเย็นๆNจะออกไปกินข้าวกับเพื่อนกลับ 19.30 ประมานนี้ เราเลิกเรียน 17.00 ทุกวันเราเหนื่อยมากเลยหลับไป เหมือนเดิมเลยแบบนี้อีกแล้ว ตอนกลับห้องNนั่งเล่นคอมอยู่ เราก็หลับสักพัก เรารู้สึกว่ามีคนเกาะตรงเตียงเราแล้วจับแขนแล้วเขย่าเบาๆ "ตื่น-ได้-แล้ว" ชัดมากนั่นไง เสียงเหมือนเดิมเลยเราก็เลยพูดว่า N หรอ...
..............เงียบ..................... แต่ที่จับแขนยังไม่ปล่อยยยยยยย........เี้..ยละไง เราก็ถามอีก Nใช่ปะ
............................................เงียบ.......................... โอ้ยยยยยยยย ปล่อยดิวะ เราเริ่มไม่แน่ใจแล้วเลย พยายามตื่นหวังว่า Nจะยังนั่งเล่นคอมปรากฎว่า N ไม่อยู่ ห้องมืดมาก มีแค่เราคนเดียว มีแค่ไฟโต๊ะทำงานเรากับจอโน้ตบุ๊คเปิดอยู่ เ ี้ย........ไม่อยากมองข่างล่าง เดี๋ยวมี แฮ่!!!! โผล่มาทำไงละวะT^Tหลับตาลงจากเตียงเปิดไฟห้องโทหา N นางบอกว่าออกมาหน้ามอนานแล้วออกมากินข้าว เรานอนได้แค่ 1 ชม.เอง Nไม่ได้ปลุกด้วย Mเรียนยังไม่กลับ O ออกไปเที่ยวกับเพื่อน เช่!!!ไงแล้วใครปลุก เราเจอทุกครั้งเลย และ เมทเราบอกเราทุกวันว่าทุกๆ 06.20 เราจะละเมอว่า "ปล่อยกู!!!"แล้วดิ้นเหมือนมีคนมาจับ ซักพัก เราก็จะเงียบเอง เราโทรไปรึกษาแม่ แม่ก็พาไปหาพระ รดน้ำมนต์ พระท่านก็บอกว่า เป็นเจ้าที่เจ้าทางแหละเขามาดูมาดูแล จุดธูปบอกท่านซะว่า ให้ท่านช่วยปกป้องรักษาเราก็พอ ท่านไม่ได้มาทำร้ายอะไร เราก็เ่าให้เมทฟังเมทบอกไม่เคยเจอหรือฝันหรือรู้สึกอะไรเลย M ยังบอกว่าแล้วทำไม ถึงเจอคนเดียววะ แต่เห็นใครๆก้อบอกว่าหอเรามันก้อ พอควรเหมือนกัน อืมนั่นแหละ ไอที่พอควรนั่นแหละ-..- เราก็ยังไม่รู้ว่ามันคืออะไร แต่มันบ่อยเกินไปแล้ว เราเคารพสิ่งศักสิทธิ์มากนะ ยิ่งเป็นที่ ที่เจ้าป่าเจ้าเขาปกครองมาก ยิ่งต้องเคารพมาก อืมเรื่องของเราก็มีแค่นี้แหละถ้าดำเนินเรื่องงๆก็ขอโทษมา ณ ที่นี้ด้วย เช่!!!!ตกใจ M กลับมาพอดี 55555555 ตอนพิมนี่เหลียวหลังตลอดเลย กลัวสิคะจะอะไรหละ หูยยยยยยยยยย!!!!!!
ใคร..มาปลุก
ในห้องมีเตียง2ชั้นเรานอนชั้นบน O นอนชั้นล่าง M นอนอีกเตียงแต่ชั้นบนเหมือนเรา เราก็ปิดผ้าม่านปิดไฟ บรรยากาศน่านอนสุดๆ อากาศเย็นๆ สบายๆ เรานอนไปได้ซักพัก Oก็เข้ามาในห้องเสียงดัง มากเปิดไฟห้องสว่างไปหมด ปิดตู้ปิดประตูเดินเสียงดังเราก็อารมเสียแหละแต่ก็ช่างมันเถอะ Oทำแบบนี้ประจำ พอ O ออกไป เราก้อนอนหลับสนิท ซักพัก เราก็มีความรู้สึกเหมือนมีคน เดินผ่านในห้อง เปนเสียงฝีเท้า คือ มันจะรู้ว่าเป็นเสียงเท้าแต่ไม่ดังเท่าOเราก็คิดว่าคงเป็นO นั่นแหละ อาจจะลืมของมั้ง แต่เสียงมันเบามากเหมือนมาเเดินดูห้องเล่นๆ จากนั้นก้อเหมือนจะนั่งที่เตียงของOเพราะมีความรุสึกว่ามันส่ายแต่ไม่แรงมากเหมือนคนนั่งอะ คนชั้นบนมัรรู้สึกอยู่แล้ว เราก็ไม่สนใจอะไร เลยหลับต่อ อาาาาา อากาศ เย็นสบายจังง ซักพักเราก็เปลี่นท่านอนหงาย อาาาสบายๆสุดๆเลยเว่ยยยยยย แล้วเราก็ได้ยินเสียงคนมากระซิบข้างหูเบาๆว่า "ตื่น-ได้-แล้ว" เป็นเสียงผู้หญิง แหบๆพูดเบามาก เราก็พูดออกมาเหมือนละเมอ(เราครึ่งหลับครึ่งตื่นแต่หลับตาอยู่)ว่า M นั่นหรอ แต่เราพูดแบบคนมันงัวเงียอะ ก็ไม่ได้ยินเสียงยืนยัน (พิมไปหันไปข้างหลังเลย โอ้ยยย หนาวชิปปป ) จากนั้นเราก็มีความรุสึกเหมือนเดิม มีคนเดินไปเดินมาในห้องเป็นทางยางเดินไปเดินกลับ จนเราไม่ไหวแล้วพยายามไม่คิดอะไร พยายามนอนต่อ คิดว่า M อาจจะกลับจากค่ายมาแล้ว จากนั้นเราก็ได้ยินเสียง คนกระซิปอีก คราวนี้มีชื่อเราด้วย "ชื่อจขกท.-ตื่น-ได้-แล้ว"เสียงเหมือนอยู่ตรงหน้าผาก เราเลย รวบรวมสติและความกล้าทั้งหมดเพื่อลมตาขึ้นมาและหวัว่าจะเจอ M อยู่ในห้อง ตอนนั้นเราอึดอัดตรงหน้าอก มากเหมือนมีอะไรมากดทับ เราหายใจหอบแหกๆ ออกมาจริงๆ แล้วเราก็ลืมตา ห้องมืดไม่มีใครอยู่ในห้องเลย มีแต่เราคนเดียวคอเราแห้งเลยลงไปกินน้ำที่โต๊ะตัวเองเปิดโน้ตบุ๊คแล้วเปิดประตูห้องเปิดผ้าม่านให้สว่าง ให้ห้องสว่างที่สุด แล้วโทไปเล่าให้แฟนฟัง แฟนก็ปลอบเราแล้วชวไปทำบุญพรุ่งนี้(เราคุยกับแฟนว่าก่อนเปิดเทอมจะหาเวลาไทำบุญกันเราอยากทำบุญ)
........เทอม1 เราก็เจอแบบนี้เหมือนกัน เป็นช่วงใกล้ไฟนอล เราเรียนหนักมากกลับมานอนทุกเย็น แม่บอกเราว่านอนตอนเย็นมันไม่ดีเพื่อนๆก็น่าจะเคยรู้เรื่องความเชื่อนี้ดีเราเชื่อนะ แต่มันเหนื่อยมาก จนเรานอนคาชุดนักศึกษาแบบนั้นแหละ เมทอีกคนชื่อ N (ทวนเมทนะ M O N แยกกันนะ ไม่ต้องอ่านเป็น มอน หรือ สลับ N มาไว้แทน M แล้วอ่านว่า นม หรืออะไรทั้งสิ้น-..-เค๊ 555+) วันนั้นมีแค่ N กับเราที่อยู่ห้องN ติดห้องมากจะเจอตลอด แต่ตอนเย็นๆNจะออกไปกินข้าวกับเพื่อนกลับ 19.30 ประมานนี้ เราเลิกเรียน 17.00 ทุกวันเราเหนื่อยมากเลยหลับไป เหมือนเดิมเลยแบบนี้อีกแล้ว ตอนกลับห้องNนั่งเล่นคอมอยู่ เราก็หลับสักพัก เรารู้สึกว่ามีคนเกาะตรงเตียงเราแล้วจับแขนแล้วเขย่าเบาๆ "ตื่น-ได้-แล้ว" ชัดมากนั่นไง เสียงเหมือนเดิมเลยเราก็เลยพูดว่า N หรอ...
..............เงียบ..................... แต่ที่จับแขนยังไม่ปล่อยยยยยยย........เี้..ยละไง เราก็ถามอีก Nใช่ปะ
............................................เงียบ.......................... โอ้ยยยยยยยย ปล่อยดิวะ เราเริ่มไม่แน่ใจแล้วเลย พยายามตื่นหวังว่า Nจะยังนั่งเล่นคอมปรากฎว่า N ไม่อยู่ ห้องมืดมาก มีแค่เราคนเดียว มีแค่ไฟโต๊ะทำงานเรากับจอโน้ตบุ๊คเปิดอยู่ เ ี้ย........ไม่อยากมองข่างล่าง เดี๋ยวมี แฮ่!!!! โผล่มาทำไงละวะT^Tหลับตาลงจากเตียงเปิดไฟห้องโทหา N นางบอกว่าออกมาหน้ามอนานแล้วออกมากินข้าว เรานอนได้แค่ 1 ชม.เอง Nไม่ได้ปลุกด้วย Mเรียนยังไม่กลับ O ออกไปเที่ยวกับเพื่อน เช่!!!ไงแล้วใครปลุก เราเจอทุกครั้งเลย และ เมทเราบอกเราทุกวันว่าทุกๆ 06.20 เราจะละเมอว่า "ปล่อยกู!!!"แล้วดิ้นเหมือนมีคนมาจับ ซักพัก เราก็จะเงียบเอง เราโทรไปรึกษาแม่ แม่ก็พาไปหาพระ รดน้ำมนต์ พระท่านก็บอกว่า เป็นเจ้าที่เจ้าทางแหละเขามาดูมาดูแล จุดธูปบอกท่านซะว่า ให้ท่านช่วยปกป้องรักษาเราก็พอ ท่านไม่ได้มาทำร้ายอะไร เราก็เ่าให้เมทฟังเมทบอกไม่เคยเจอหรือฝันหรือรู้สึกอะไรเลย M ยังบอกว่าแล้วทำไม ถึงเจอคนเดียววะ แต่เห็นใครๆก้อบอกว่าหอเรามันก้อ พอควรเหมือนกัน อืมนั่นแหละ ไอที่พอควรนั่นแหละ-..- เราก็ยังไม่รู้ว่ามันคืออะไร แต่มันบ่อยเกินไปแล้ว เราเคารพสิ่งศักสิทธิ์มากนะ ยิ่งเป็นที่ ที่เจ้าป่าเจ้าเขาปกครองมาก ยิ่งต้องเคารพมาก อืมเรื่องของเราก็มีแค่นี้แหละถ้าดำเนินเรื่องงๆก็ขอโทษมา ณ ที่นี้ด้วย เช่!!!!ตกใจ M กลับมาพอดี 55555555 ตอนพิมนี่เหลียวหลังตลอดเลย กลัวสิคะจะอะไรหละ หูยยยยยยยยยย!!!!!!