ก่อนอื่นต้องบอกเลยว่าดีใจมากที่กลับมาใช้
log in อันดั้งเดิมได้เสียที
เข้าเรื่องนะคะ
ทำไมเรารู้สึกว่าเราเหมือนอยู่ตัวคนเดียว
เรามีครอบครัวแล้ว มีลูกชาย 1 คน เราย้ายมาิยู่กับครอบครัวสามี ซึ่งเป็นคราบครัวที่อบอุ่น มาก
ทุกคนดีกับเรา แต่สามีเราเค้าติดครอบครัวมาก
โดยเฉพาะกับพ่อ (ซึ่งพ่อก็เป็นคนดีมากๆ) เค้าไม่ดื่ม ไม่สูบ ไม่เล่น ทุกคนจะรู้สึกว่าเราโชคดีที่ได้เขาเป็นสามี แต่เรารู้สึกว่าเราไม่ได้รับความรักจากสามีเท่าที่ควร หรือเราคาดหวังเกินไปคะ เราจะมีเวลาคุยกันแค่ตอนเค้าขับรถรับส่งเราไปทำงานแค่นั้น
นอกนั้นเป็นกับครอบครัวเค้า กับพ่อ ไม่ว่าจะมีเรื่องอะไรก็แล้วแต่ เค้าจะเล่าให้พ่อเค้าฟังทุกอย่างก่อนเสมอ เราก็เสียใจและน้อยใจมาก เราพยายามปลอบตัวเอง เพื่อนๆ เข้าใจมั้ยคะ เราแต่งงาน ทิ้งบ้านเรามาอยู่กับเขา เราเองก็อยากมีเขาเป็นเพื่อนคุย ไม่ใช่อยู่กับลูก2คนแค่นั้น
ทางบ้านเราก็ว่าทำไมถึงมาอยู่กับสามี ทำไมไม่อยู่บ้านตัวเอง เราก็เครียดมากๆ นะ หลายครั้งเคยคิดไม่ดี แต่ก็ไม่กล้าทำหรอกค่ะ สงสารลูก สงสารแม่ เราอาจจะพิมพ์สับสนนะคะ เพราะวันนี้อยู่ในห้วงเสียใจมาก วันนี้เราพาลูกไปเที่ยว สามีอุ้มลูก เราซื้อของ แล้วหลงกัน เรารีบกลับมารอที่รถ เพราะโทรศัพท์กับกุญแจรถอยู่กับเรา
พอมาที่รถไม่เห็น เราพยายามมองหา เค้าเดินมาหาและว่าเราอย่างรุนแรง เราเสียใจมาก
เราไปนั่งร้องไห้ในรถอย่างที่สุด แต่สุดท้ายเค้าก็ขอโทษ เรามีเรื่องอยากเล่ามากเลยค่ะ ทำไมตอนนี้เรารู้สึกโดดเดี่ยวว้าเหว่จังคะ ไม่รู้จะเล่าให้ใครฟัง
ทำยังไงดีคะ ถ้ารู้สึกว่าไม่มีคนรัก
log in อันดั้งเดิมได้เสียที
เข้าเรื่องนะคะ
ทำไมเรารู้สึกว่าเราเหมือนอยู่ตัวคนเดียว
เรามีครอบครัวแล้ว มีลูกชาย 1 คน เราย้ายมาิยู่กับครอบครัวสามี ซึ่งเป็นคราบครัวที่อบอุ่น มาก
ทุกคนดีกับเรา แต่สามีเราเค้าติดครอบครัวมาก
โดยเฉพาะกับพ่อ (ซึ่งพ่อก็เป็นคนดีมากๆ) เค้าไม่ดื่ม ไม่สูบ ไม่เล่น ทุกคนจะรู้สึกว่าเราโชคดีที่ได้เขาเป็นสามี แต่เรารู้สึกว่าเราไม่ได้รับความรักจากสามีเท่าที่ควร หรือเราคาดหวังเกินไปคะ เราจะมีเวลาคุยกันแค่ตอนเค้าขับรถรับส่งเราไปทำงานแค่นั้น
นอกนั้นเป็นกับครอบครัวเค้า กับพ่อ ไม่ว่าจะมีเรื่องอะไรก็แล้วแต่ เค้าจะเล่าให้พ่อเค้าฟังทุกอย่างก่อนเสมอ เราก็เสียใจและน้อยใจมาก เราพยายามปลอบตัวเอง เพื่อนๆ เข้าใจมั้ยคะ เราแต่งงาน ทิ้งบ้านเรามาอยู่กับเขา เราเองก็อยากมีเขาเป็นเพื่อนคุย ไม่ใช่อยู่กับลูก2คนแค่นั้น
ทางบ้านเราก็ว่าทำไมถึงมาอยู่กับสามี ทำไมไม่อยู่บ้านตัวเอง เราก็เครียดมากๆ นะ หลายครั้งเคยคิดไม่ดี แต่ก็ไม่กล้าทำหรอกค่ะ สงสารลูก สงสารแม่ เราอาจจะพิมพ์สับสนนะคะ เพราะวันนี้อยู่ในห้วงเสียใจมาก วันนี้เราพาลูกไปเที่ยว สามีอุ้มลูก เราซื้อของ แล้วหลงกัน เรารีบกลับมารอที่รถ เพราะโทรศัพท์กับกุญแจรถอยู่กับเรา
พอมาที่รถไม่เห็น เราพยายามมองหา เค้าเดินมาหาและว่าเราอย่างรุนแรง เราเสียใจมาก
เราไปนั่งร้องไห้ในรถอย่างที่สุด แต่สุดท้ายเค้าก็ขอโทษ เรามีเรื่องอยากเล่ามากเลยค่ะ ทำไมตอนนี้เรารู้สึกโดดเดี่ยวว้าเหว่จังคะ ไม่รู้จะเล่าให้ใครฟัง