แปลกมั้ยที่เรารู้สึกว่าคนนอกบ้านให้ความรักความใส่ใจกับเรามากกว่าคนในบ้าน
เวลาอยู่บ้านเหมือนเราไม่มีตัวตน คุยกะคนในบ้านไม่รู้เรื่อง ปรึกษาอะไรใครไม่ได้
บางทีแอบน้อยใจที่คนในครอบครัวเราแท้ๆแต่เค้ากลับใส่ใจคนอื่นมากกว่าเรา
เพราะความรู้สึกแบบนี้รึป่าว เลยทำให้เราเหมือนเป็นคนก้าวร้าวกะคนในบ้าน
มีใครเป็นแบบนี้บ้างมั้ย ตอนนี้รู้สึกเกลียดตัวเองในช่วงเวลาที่อยู่บ้านมาก
หลายครั้งคิดอยากออกไปทำงานไปใช้ชีวิตอยู่นอกบ้านเลย
ตอนนี้อายุ28แล้ว ยังเหมือนชีวิตว่างเปล่า จับอะไรไม่เป็นชิ้นเป็นอัน
แต่ที่บ้านหัวโบราณมาก ไม่ยอมให้ออกไปทำงานหรือใช้ชีวิตนอกบ้านแน่
เราควรแก้ความคิดความรู้สึกตัวเองยังไงดี.....