ยินดีต้อนรับทุกท่าน ที่มีธรรมะดีๆ มีเรื่อง ตลก ขำขัน อกหัก รักคุด ผ่าฟันคุต ปวดตับ  มาเล่าสู่กันฟังค่ะ

การขาดทำให้เห็นคุณค่าของการมี: พระคุณของบิดา มารดา ครูอาจารย์ - กรณีศึกษาจีนี่ เด็กถื่อนเที่ไร้การเหลียวแล

จีนี่ (Genie) เป็นนามสมมติของเด็กอเมริกัน ที่ได้รับการทารุณกรรมและถูกทอดทิ้งจากพ่อแม่  ไม่ได้เรียนรู้ที่จะพูด  และถูกตัดขาดจากโลกภายนอกโดยสิ้นเชิง
จีนี่ถูกกักขังให้อยู่ในห้องเพียงคนเดียว  และถูกผูกติดอยู่กับเก้าอี้ที่เป็นโถปัสสาวะเกือบจะตลอดเวลา  จีนี่ถูกทางการค้นพบเมื่อเธออายุ 13 ปี

เธอถูกส่งเข้าโรงพยาบาลเด็กที่มีแพทย์และนักจิตวิทยาดูแล เพื่อฟื้นฟูจีนี่
จีนี่มีท่าเดินที่ไม่เหมือนคนทั่วไป  เธอแทบจะไม่พูดอะไรเลย  เพราะเธอจะถูกพ่อแม่ตีถ้าเปล่งเสียงออกมา

นักวิทยาศาสตร์ศึกษาคลื่นสมองยามหลับของจีนี่และพบว่า  คลื่นสมองของเธอผิดไปจากปกติทั่วไป  ทำให้เกิดคำถามว่าสมองของจีนี่ถูกทำลายจากการเลี้ยงดู หรือว่าเพราะเธอสมองช้าตั้งแต่เกิด

ตอนจีนี่เกิดมา พ่อของจีนี่คิดว่า จีนี่เป็นเด็กปัญญาอ่อน  จึงตัดสินใจเลี้ยงจีนี่แบบกักขัง

แม่ของจีนี่อ่อนแอและมีสายตาที่เกือบจะบอด  ส่วนพ่อของจีนี่ หลังจากที่ทางการค้นพบจีนี่ไม่นาน เขาก็ฆ่าตัวตาย

เมื่อจีนี่ถูกรับเข้าไปอยู่ในโรงพยาบาลเด็ก  และมีคณะแพทย์และนักจิตวิทยาทำการศึกษาวิจัย  จีนี่ก็ถูกสอนให้เรียนรู้ภาษา และปฏิสัมพันธ์ทางสังคม  

จีนี่ต้องอยู่ในสถานบำบัดหลายแห่ง  ต่อมาแม่ของจีนี่ก็นำจีนี่มาเลี้ยงดูเอง  แต่เธอก็ไม่สามารถเลี้ยงดูได้อย่างเต็มที่  นอกจากนี้แม่ของจีนี่ก็ปฏิเสธที่จะให้มีการศึกษาวิจัยเรื่องของจีนี่อีกต่อไป  ทำให้โลกภายนอกรู้เรื่องของจีนี่น้อยลง

อย่างไรก็ตาม เป็นที่รู้ว่า ทักษะทางภาษาและทางสังคมของจีนี่ ก็ยังอ่อนด้อย และไม่อยู่ในระดับเช่นคนปกติ

เรื่องของจีนี่มีผู้นำไปเขียนเป็นหนังสือชื่อว่า The Secret of the Wild Child  และถูกสร้างเป็นภาพยนตร์เรื่อง Mockingbird Don't Sing

จากเรื่องนี้จะทำให้เห็นว่า  มนุษย์เรา ถ้าไม่ได้รับการเลี้ยงดูด้วยความรัก  ไม่ได้รับการอบรมสั่งสอนจากพ่อแม่ และจากครู  เขาก็จะมีพฤติกรรมที่ไม่เหมือนคนปกติ  และถ้าผ่านช่วงสำคัญ (วัยทารกจนถึงวัยรุ่นตอนต้น) ไปแล้ว  ถึงจะมาเรียนรู้ในภายหลัง ก็ไม่สามารถจะมีวิถีชีวิตและพฤติกรรมเยี่ยงคนปกติได้

เวลาที่เรามีพ่อ แม่ และครู อบรมสั่งสอน  เราอาจยังไม่รู้ซึ้งถึงคุณค่า  เรามักคอยแต่ตำหนิ และเรียกร้องจากพวกเขาต่างๆนานา
หากแต่ว่า  เมื่อเราขาดสิ่งเหล่านี้ไปเมื่อไหร่  เราจึงจะตระหนักถึงคุณค่าในสิ่งที่เรามี