พระอุปัชฌาย์ อาจารย์ทำแท้ง ครูทำแท้ง

เปรียบเทียบความหนักเบาของการทำแท้ง กับการคลอดลูกออกมาแล้วฆ่าทิ้ง การทำแท้งบาปเบากว่าการคลอดออกมาแล้วฆ่าทิ้ง แต่ที่บาปหนักกว่าคือ เมื่อคลอดเขาออกมาแล้ว เลี้ยงดูแล้วไม่สั่งสอนเขานี่แหละบาปหนักกว่า เพราะว่าถ้าเราไม่สั่งสอนเขาให้รู้จักดีชั่ว เขาสามารถไปก่อบาปที่หนักได้ เขาไปฆ่าคนหลายคน นี่แหละพ่อแม่ต้องรับผลกรรมนี้ด้วย ฉะนั้น เมื่อให้กำเนิดลูกออกมาแล้วผู้ที่เป็นพ่อแม่จะต้องเลี้ยงดูสั่งสอนเขา ทำหน้าที่ให้สมบูรณ์ หากเขาไปทำชั่วตัวเองก็ต้องรับผลกรรมนั้นด้วย

และพระอุปัชฌาย์ ก็เหมือนกัน ได้แต่บวชให้บรรพชา อุปสมบท กุลบุตรเข้ามาเป็นพระภิกษุ สามเณร แต่ปล่อยปละเลยไม่สนใจที่จะอบรมสั่งสอนให้เข้าใจในหลักธรรมวินัย เมื่อพระภิกษุ สามเณร กระทำผิด ทางธรรมถือว่าพระอุปัชฌาย์ก็ต้องได้รับความผิดนั่นด้วย โทษฐานที่ไม่กำกับสั่งสอนให้เขาดีพอ และครูบาอาจารย์ก็เช่นเดียวกัน ไม่สั่งสอนลูกศิษย์ ปล่อยให้ศิษย์กระทำตามอำเภอใจ ไม่ทำหน้าที่ครูบาอาจารย์อย่างดีพอ เวลาศิษย์ทำผิดครูบาอาจารย์ก็ต้องรับผลชั่วนั้นด้วย