วันนี้เราขอมา
เล่าเรื่องราวที่เราได้ประสบ พบเจอมาค่ะ คือเรื่องราวมีอยู่ว่าช่วงนี้เราทำงานเครียดมากๆ งานเยอะจนยุ่งเหมือน ผมพันกันแล้วหวีไม่ออก เราจึงตัดสินใจผ่อนคลายค่ะ ไปเที่ยวซะเลยหลังเลิกงาน (ช่วงเดือนธันวาคม 58) แล้วจากจุดนี้เองก็เป็นต้นเหตุของเรื่องราวทั้งหมด..........
เย็นวันศุกร์ เราได้ขับรถกับแฟนเพื่อไปท่องเที่ยว พักผ่อน หย่อนร่างกาย ที่ชลบุรีค่ะ โดยในระหว่างการเดินทางเราก็ได้หาที่พักในเว็บ (ในการเที่ยวครั้งนี้ต้องบอกก่อนว่าไม่ได้เตรียมตัวเลยค่ะ กระทันหันสุดๆ) โดยเปิดไปเรื่อยๆ เรื่อย เรื่อย เรื่อย จนได้ผลสรุปออกมาได้ว่า... เต็ม ในทุกที่ของการเปิดเจอ แต่ด้วยความที่เราแก้ปัญหาเฉพาะหน้าได้อย่างดีมาก จึงตัดสินใจว่าไปหาเอาข้างหน้าและกัน
และแล้วเราก็มาถึงชลบุรีในเวลา 2ทุ่มครึ่ง เรากับแฟนวนรถหาที่พักนานมาก แต่แล้ว....โชคก็เข้าข้างค่ะ เราได้ที่พักในการซุกศีรษะนอนในคืนนี้ ด้วยเวลา 4ทุ่มตรง ขอบอกก่อนเลยนะค่ะว่าในการเลือกที่พักนี้ไม่ได้เลือกจากความสวยหรู หรืออย่างใด แต่เลือกจากการว่างของห้องพักล้วนๆ ประมาณว่าเจออันไหนว่างก็เอาอันนั้นเลยก็ว่าได้ เราได้ที่พักแถวพัทยาค่ะ (ขอไม่เอ่ยถึงชื่อโรงแรมนะค่ะ) เป็นโรงแรมเก่ามากค่ะ เป็นตึก5ชั้น เราอยู่ชั้น4 ก็ถือว่าโอเคในการพักแค่คืนเดียวเดี๋ยวพรุ่งนี้หาใหม่ เราก็ได้ทำการขนเสื้อ ผ้า ของใช้ขึ้นห้องค่ะ ระหว่างทางขึ้นไป บอกเลยค่ะ วังเวงวิเวก โห๋วงเหว๋ง มาก ลืมบอกไม่มีลิฟท์ค่ะ เดินค่ะ เดิน และพอถึงห้องเรากับแฟนก็ได้นำร่างกายอันอ่อนเพลีย ไปอาบน้ำค่ะ(นี่เรายังคิดว่ามาพักผ่อนรึมาเหนื่อยเครียดเพิ่ม) และแล้วเราก็อาบน้ำก่อนคนแรกค่ะ เมื่อเข้าห้องน้ำมาได้เราล้างมือค่ะและเมื่อเปิดก๊อก พระผู้เป็นเจ้า!! เราอุทานเบาๆ น้ำแร่ชัดๆ น้ำนี่เหลืองเป็นอะไรที่แบบไม่คาดคิดเลยค่ะ เราเลยคิดในแง่โลกสวยว่า คงเป็นเพราะไม่มีคนมาพักนาน จึงเปิดน้ำทิ้งไว้สักพักก็ดีขึ้นจิงๆค่ะ น้ำใสขึ้น แล้วเราก็อาบน้ำค่ะ ฝักบัวที่นี่ยังคงความเก่าแก่เหมือนห้องพักคือ สนิมขึ้นเล็กๆริมขอบฝักบัว และรูน้ำไหล เราทำใจกับสิ่งที่เจอมากค่ะ แต่ก็อย่างที่บอกเรามาแบบกระทันหันเอง แล้วเราก็อาบน้ำค่ะ และในขณะอาบน้ำเราก็ได้ยินเสียงเหมือนมีใครเรียกเรา เราก็นึกว่าแฟนเราเรียก ก็เลยถามว่าเรียกทำไมแฟนเราก็บอกว่าไม่ได้เรียก เราก็เลยคิดว่าเสียงทีวี รึหูฟาดไป แล้วเราก็ออกมาจากห้องน้ำ ให้แฟนเราอาบต่อ หลังจากอาบน้ำเสร็จเราก็นอน เรานอนไปได้สักพัก เราได้ยินเสียงคนเคาะห้องเราเลยลุกเปิดไฟไปดู (แฟนเรานอนแล้วหลับแบบภูเขาไฟระเบิดน้ำท่วมไฟไหม้ ก็ตายตามเหตุการณ์เลยก็ว่าได้) หลับได้ลึกมาก เราเลยไปดูที่ตาแมว แล้วก็ไม่เจอใครเราเริ่มรู้สึกแปลกๆ แต่ก็ยังพอรับเหตุการณ์ไหว จึงกลับมานอนต่อ นอนได้อีกสักพัก เราก็ได้ยินเสียงคนพูดงึมงัมๆที่ข้างหู คิดในใจคงเป็นแฟนเราละเมอ ก็ไม่ได้คิดไรสักพักผ้าห่มเราก็เหมือนโดนดึงออก เรากลั้นใจไม่ไหวลืมตามา เต็มๆ เราเห็นเหมือนคนยืนอยู่ปลายเตียง อ้วนๆ ตัวใหญ่ ใส่แต่กางเกง เราตกใจมาก เรียกแฟนเราพร้อมกับเขย่าตัวแฟนเรา เราน้ำตาไหลเรียกแฟนเท่าไหร่ก็ไม่ตื่นเรา อารมณ์ตอนนั้นเหมือนโมโหบวกกับกลัว เราตัดสินใจลุกขึ้นแล้วถีบแฟนเราสุดแรงจนกลิ้งตกเตียง พอแฟนเรารู้สึกตัว เราก็ร้องไห้ใหญ่เลย แบบตกใจมากๆ เรากับแฟนเลยรีบเก็บของกลับบ้านและในระหว่างเดินลงเพื่อจะมารถ เราก็ได้ยินเสียงเหมือนมีชาวต่างชาติพูดคุยกันตลอดเวลาเลย แฟนเราก็ได้ยิน เรายิ่งตกใจรีบเดิน และเมื่อถึงรถเราก็รีบมุ่งหน้าแบบไม่หันหลังเลยทีเดียว
เรื่องของเราก็มีประมาณนี้ค่ะ ขอบคุณที่อ่านเรื่องเราจนจบนะค่ะ
ประสบการณ์ที่พักต่างจังหวัด
เล่าเรื่องราวที่เราได้ประสบ พบเจอมาค่ะ คือเรื่องราวมีอยู่ว่าช่วงนี้เราทำงานเครียดมากๆ งานเยอะจนยุ่งเหมือน ผมพันกันแล้วหวีไม่ออก เราจึงตัดสินใจผ่อนคลายค่ะ ไปเที่ยวซะเลยหลังเลิกงาน (ช่วงเดือนธันวาคม 58) แล้วจากจุดนี้เองก็เป็นต้นเหตุของเรื่องราวทั้งหมด..........
เย็นวันศุกร์ เราได้ขับรถกับแฟนเพื่อไปท่องเที่ยว พักผ่อน หย่อนร่างกาย ที่ชลบุรีค่ะ โดยในระหว่างการเดินทางเราก็ได้หาที่พักในเว็บ (ในการเที่ยวครั้งนี้ต้องบอกก่อนว่าไม่ได้เตรียมตัวเลยค่ะ กระทันหันสุดๆ) โดยเปิดไปเรื่อยๆ เรื่อย เรื่อย เรื่อย จนได้ผลสรุปออกมาได้ว่า... เต็ม ในทุกที่ของการเปิดเจอ แต่ด้วยความที่เราแก้ปัญหาเฉพาะหน้าได้อย่างดีมาก จึงตัดสินใจว่าไปหาเอาข้างหน้าและกัน
และแล้วเราก็มาถึงชลบุรีในเวลา 2ทุ่มครึ่ง เรากับแฟนวนรถหาที่พักนานมาก แต่แล้ว....โชคก็เข้าข้างค่ะ เราได้ที่พักในการซุกศีรษะนอนในคืนนี้ ด้วยเวลา 4ทุ่มตรง ขอบอกก่อนเลยนะค่ะว่าในการเลือกที่พักนี้ไม่ได้เลือกจากความสวยหรู หรืออย่างใด แต่เลือกจากการว่างของห้องพักล้วนๆ ประมาณว่าเจออันไหนว่างก็เอาอันนั้นเลยก็ว่าได้ เราได้ที่พักแถวพัทยาค่ะ (ขอไม่เอ่ยถึงชื่อโรงแรมนะค่ะ) เป็นโรงแรมเก่ามากค่ะ เป็นตึก5ชั้น เราอยู่ชั้น4 ก็ถือว่าโอเคในการพักแค่คืนเดียวเดี๋ยวพรุ่งนี้หาใหม่ เราก็ได้ทำการขนเสื้อ ผ้า ของใช้ขึ้นห้องค่ะ ระหว่างทางขึ้นไป บอกเลยค่ะ วังเวงวิเวก โห๋วงเหว๋ง มาก ลืมบอกไม่มีลิฟท์ค่ะ เดินค่ะ เดิน และพอถึงห้องเรากับแฟนก็ได้นำร่างกายอันอ่อนเพลีย ไปอาบน้ำค่ะ(นี่เรายังคิดว่ามาพักผ่อนรึมาเหนื่อยเครียดเพิ่ม) และแล้วเราก็อาบน้ำก่อนคนแรกค่ะ เมื่อเข้าห้องน้ำมาได้เราล้างมือค่ะและเมื่อเปิดก๊อก พระผู้เป็นเจ้า!! เราอุทานเบาๆ น้ำแร่ชัดๆ น้ำนี่เหลืองเป็นอะไรที่แบบไม่คาดคิดเลยค่ะ เราเลยคิดในแง่โลกสวยว่า คงเป็นเพราะไม่มีคนมาพักนาน จึงเปิดน้ำทิ้งไว้สักพักก็ดีขึ้นจิงๆค่ะ น้ำใสขึ้น แล้วเราก็อาบน้ำค่ะ ฝักบัวที่นี่ยังคงความเก่าแก่เหมือนห้องพักคือ สนิมขึ้นเล็กๆริมขอบฝักบัว และรูน้ำไหล เราทำใจกับสิ่งที่เจอมากค่ะ แต่ก็อย่างที่บอกเรามาแบบกระทันหันเอง แล้วเราก็อาบน้ำค่ะ และในขณะอาบน้ำเราก็ได้ยินเสียงเหมือนมีใครเรียกเรา เราก็นึกว่าแฟนเราเรียก ก็เลยถามว่าเรียกทำไมแฟนเราก็บอกว่าไม่ได้เรียก เราก็เลยคิดว่าเสียงทีวี รึหูฟาดไป แล้วเราก็ออกมาจากห้องน้ำ ให้แฟนเราอาบต่อ หลังจากอาบน้ำเสร็จเราก็นอน เรานอนไปได้สักพัก เราได้ยินเสียงคนเคาะห้องเราเลยลุกเปิดไฟไปดู (แฟนเรานอนแล้วหลับแบบภูเขาไฟระเบิดน้ำท่วมไฟไหม้ ก็ตายตามเหตุการณ์เลยก็ว่าได้) หลับได้ลึกมาก เราเลยไปดูที่ตาแมว แล้วก็ไม่เจอใครเราเริ่มรู้สึกแปลกๆ แต่ก็ยังพอรับเหตุการณ์ไหว จึงกลับมานอนต่อ นอนได้อีกสักพัก เราก็ได้ยินเสียงคนพูดงึมงัมๆที่ข้างหู คิดในใจคงเป็นแฟนเราละเมอ ก็ไม่ได้คิดไรสักพักผ้าห่มเราก็เหมือนโดนดึงออก เรากลั้นใจไม่ไหวลืมตามา เต็มๆ เราเห็นเหมือนคนยืนอยู่ปลายเตียง อ้วนๆ ตัวใหญ่ ใส่แต่กางเกง เราตกใจมาก เรียกแฟนเราพร้อมกับเขย่าตัวแฟนเรา เราน้ำตาไหลเรียกแฟนเท่าไหร่ก็ไม่ตื่นเรา อารมณ์ตอนนั้นเหมือนโมโหบวกกับกลัว เราตัดสินใจลุกขึ้นแล้วถีบแฟนเราสุดแรงจนกลิ้งตกเตียง พอแฟนเรารู้สึกตัว เราก็ร้องไห้ใหญ่เลย แบบตกใจมากๆ เรากับแฟนเลยรีบเก็บของกลับบ้านและในระหว่างเดินลงเพื่อจะมารถ เราก็ได้ยินเสียงเหมือนมีชาวต่างชาติพูดคุยกันตลอดเวลาเลย แฟนเราก็ได้ยิน เรายิ่งตกใจรีบเดิน และเมื่อถึงรถเราก็รีบมุ่งหน้าแบบไม่หันหลังเลยทีเดียว
เรื่องของเราก็มีประมาณนี้ค่ะ ขอบคุณที่อ่านเรื่องเราจนจบนะค่ะ