ยอมจบดีกว่าเจ็บไม่รู้จักจบ...

คือเราจะเล่าเรื่องความรักของเราให้ฟังนะ บางทีมันอาจจะดูไรุเราแค่อยากเล่าประสบการณ์จริงๆให้ฟัง คือ

          เรื่องมันเริ่มต้นเมื่อช่วง เดือน ส.ค 56 เราได้รู้จักผู้ชายคนหนึ่งผ่านเฟสบุ้ค ตอนนั่นเราเพิ่งจะอกหักมา เขาก็เข้ามาในชีวิต เขาคอยทักเราเหมือนจีบแหละ ก็สำเร็จนะ เราคุยกันมาได้แค่ 2 เดือน เราก็ตกลงคบกัน ตอนนั่นเราแบบไว้ใจเขามาก เพราะไม่ว่าจะทำไรเขาจะไม่ยอมวางสายเราเลย แม้เราเรียนอยุเขาก็ไม่ให้วาง เราไม่เคยบอกว่าห้ามวางนะ
       
          พอคบกันมา 2 เดือน เขาเริ่มแปลกนะ ไม่ยอมให้เราเล่นเฟส ตอนแรกเราก็คิดว่าเขาคงหวงเรา ที่ไหนได้เขาแอบมีอีกคน พอเราไปถามเขา เขาโกดเราแบบจริงจังจนขอเลิก เราไม่ยอมเลิก ตื่อจนแบบเออเขาไม่เอาแล้ว เราเลยยอมถอย เขาก็คบกันแบบเปิดเผยเลย 555 เราก็แบบทำไมมีแต่กูที่เสียใจวะ แล้วทำไมกูไม่มีใหม่ พอผ่านมาได้สักระยะ

      ตอนวันที่ 5 ธ.ค. เขาก็โทมาง้อว่านี้เรานะ เรากับมาเป็นเหมือนเดิมได้ไหม เราก็ยอมง่ายๆ ไม่เล่นตัวเลย พอกับมาคบกันก็ได้แค่ ไม่กี่อาทิต เขาก็ไปมีใหม่อีก
       
          คราวนี้ยิ่งกว่าเก่า เขาไปหากันไปอยุด้วยกันเรามาจับได้ตอนโทไปหาเขา เราถามตามปกตินะ ว่เธออยู่ไหน กับไค เขาตอบมาว่า "แฟน" แค่นั่นแหละล้มทั้งยื่นเลยคะ 555 เราก็หายไปอีก

       จนวันที่ 31 ธ.ค เขาก็โทมาง้อเราอีก เราก็คืนดีอีก เพราะเราไม่ได้มีใครบวกกับที่ว่ารักเขา จากนั่นมาเขาก็ไม่มีเรื่องผู้หญิงเลยนะ

       จนกระทั้งช่วง เม.ย 57 เราก็มาจับได้ว่าเขามีอีกคน แต่คราวนี้เขามาสารภาพกับเพื่อนเรา เราโครตเสียใจอะ แล้วผู้หญิงคนนั่นก็รู้เรื่องเรานะเป็นแฟน M พวกเขาแอบคบกันตั้งแต่ ธ.ค 56

       แต่ตอนนั้นที่ว่าเลิกกันไปเขามีใหม่ไปแล้ว แล้วเขากับมาง้อเราทำไม แต่ครั้งนี้เขาบอกผู้หญิงคนนั้นว่าเลือกเรานะ แล้ววันต่อมาเขาบอกเราว่าเลิกกับผู้หญิงคนนั่นแล้ว แต่เราก็เห็นผูหญิงคนนั่นยังพูดถึงเขาทุกวัน เคยมีเพื่อนเราเห็นซ้อนรถไปด้วยกัน แล้วเพื่อนเรามาเล่าให้ฟังแต่เราไปถามเขา เขาบอกไม่ใช่ เรารู้ว่าเขาโกหกนะ แต่ยอมโง่เพราะบางทีเขาอาจคิดได้

        จนมาวันนึงเราอยู่บนห้องกับแฟน ผู้หญิงคนนั่นมาที่ห้องเจอเรา แล้วถามแฟนเราว่าทำไมไม่รับสายคือตอนนั้นโกดจนสั่นแต่เราใจเย็นมาก เราถามแฟนเลือกมาเลย แฟนเราบอกเลือกเราเหมือนเดิม สุดท้ายผู้หญิงคนนั้นก็ไม่ยอมเลิก คือเราไม่เข้าใจว่าแม้งทนได้ไงวะ เรื่องนี้มันก็คาราคาซังแบบนี้มาเรื่อย

        จน 5 ธ.ค 57 ครั่งนี้เราผิด เราแอบไปคุยกับแฟนเก่า เขาจับได้ แต่ครั่งนี้ไม่เลิกเพราะเราขอโทดเราแค่ประชดเขา แต่ยังไงเขาก็ยังไม่จบกับคนนั่น

        ตลอดเวลา เกือบ 2 ปี เราร้องไห้ทุกวันจน สุขภาพเริ่ม่แย่ หน้าเริ่มโทรม

        จนมาช่วง พ.ค 58 เราคุยสนิทกับน้องที่ทำงาน จนเราคิดโง่ๆ คิดว่าจะดีนะถ้าเราเลิกกับคนนั่นเพราะเราไม่อยากให้เป็นรักสามเศร้าแบบนี้ พอแฟนเรารู้เขาก็มาง้อเรา เราไม่เอาเขา ด่าเขา ไล่เขาไป แล้วมาคบกับน้องที่ทำงาน สุดท้ายไปไม่รอด 555 ตลกเนอะ แล้วเราก็เป็นคนกับไปหาแฟนเก่าอีก
       
        แฟนเก่าเราเขาขอให้เรารอเขาจะเลิกกับคนนั่นให้สุดท้ายเราก็รู้ว่าไม่มีวัน เรากับM ยังคงไปหากันทำเหมือนตอนคบกันแต่แค่สถานะคือว่างป้าว เราไม่รู้เราทำเพื่ออะไร เราทำไม่ได้อะแอบเป็นเมียน้อยเขา เราทนไม่ได้จนขอตัดเขา บล็อกเบอ บล็อกเฟส บล็อกทุกอย่าง เชื่อไมเรื่องก็ผ่านมาจะ 6 เดือนเรายังทำใจไม่ได้เลย ยังไม่สามารถรักใครได้เลย ไม่รู้เพราะอะไร เพื่อนที่ทำงาน เขาก็บอกน่าตาก็ดีทำไมไม่หาแฟนซักที เราก็ได้แต่บอกไม่รีบ บ้างครั้งคนที่ทำงานเห็น M กับผู้หญิงคนนั่นก็มาบอกเราว่าพี่เห็นแฟนเรากับผู้หญิงไม่สวยเลยดำก็ดำดูสกปรก M ก็ไม่เห็นจะหล่อเลยบ้านก็ไม่มีตัง ชั่งเหอะเราสวยกว่าอย่าแคร์ คือหนูรักเขาคะ หนูไม่สนหรอกว่าเขาจะรวยจะจจจะหล่อหรือจะอะไร แต่ถ้าหนูรักหนูรับได้หมด รถหนูมี เงินหนูมี บ้านหนูมี ถึงจะไม่เยอะ แต่หนูสามารถดูแลกันและกันได้ ไม่จำเป็นเยเรื่องอื่นแค่รักก็พอและจะรักตลอดไป

        เรื่องก็เป็นแบบนี้แหละคะอาจจะอ่านเข้าใจยากนะคะหนูเป็นคนพูดเข้าใจยาก แต่ยากระบาย เพราะไม่รู้จะระบายอย่างไง ทุกวันนี้เขาสองคนยังคบกันแล้วมีความสุขดี แต่มีแต่หนูที่ทุกข์แยู่คนเดียวแต่สมควรแล้วถ้าตอนนั้นหนูเลือกเขาบางทีทุกวันนี้คนที่ยังคบอาจเป็นหนู แต่เรื่องก็จะไม่จบ งั่นยอมเจ็บแล้วจบดีกว่าจะได้ไม่มีไคบาปไปกว่านี้
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่