จากที่มีการกล่าวอ้างถึงการเปิด ตาที่สาม
โดยมุ่งเน้นไปที่กลางหน้าผากว่า คือตาที่สาม
สงสัยการใช้คำนี้ จึงไปหาอ่านที่คนนำมากล่าว
ส่วนใหญ่ จะหมายเอา ตาที่สาม คือ ตาทิพย์บ้าง

แต่... การได้เห็นสิ่งที่ตาเนื้อมองไม่เห็นนั้น น่าจะเห็นด้วยใจ
ใจอยู่ที่ไหน...
ใจหรือมโนธาตุ อาศัยน้ำหล่อเลี้ยงคือหทยรูป
รองรับมโนธาตุและมโนวิญญาณธาตุ

กลางหน้าผาก คือส่วนประสาททากาย เป็นปสาทรูป
มีโผฏฐัพพะเป็นลักษณะ มีฐานเป็นที่รองรับกายวิญญาณ

ฉะนั้น การไปจุดสัมผัส กระทบที่หน้าผาก คือการเปิดตาที่สาม อย่างนั้นหรือ!?

***

ต่อจากนี้ ดิฉันจะเล่าประสบการณ์ของตนเองคะ
นานหลายปีมาแล้ว ช่วงหัดนั่งสมาธิโดยไม่มีใครสอน
ไม่ได้สวดนึกถึงพุทธคุณ ธรรมคุณ สังฆคุณ เพราะไม่ค่อยจะรู้วิธีการ
นั่งไปแล้ว เกิดมีกายเราแยกออกมา ๒ กาย ตกใจกลัวจึงรีบออกจากสมาธิ
หลังจากนั้น ก็พยายามศึกษาว่า ทำยังไงไม่ให้เกิดขึ้นอีก เข้าใจว่าตนกำลังทำผิดทาง
ไปอ่านของหลวงปู่ดูลย์ว่า ให้ดูจิต อย่าส่งจิตออกนอก

จึงมาฝึกนั่งใหม่ คือ ดูจิตอยู่ภายในใจตนเอง
ที่ได้ปฏิบัติสมาธิทุกวัน มีสติทุกการกระทำ ทุกสถานที่

ในขณะที่นั่งสมาธิ จากที่หลับตามืดก็สว่างเหมือนเราลืมตาในตอนกลางวัน
มองเห็นสิ่งที่อยู่ตรงหน้าปกติเหมือนเราลืมตา

ในเวลานอน จะมีสติรู้สึกทั้งมีกาย แต่สติจะรู้เข้าไปลึกถึงอีกกายที่ละเอียดโปร่งใส
ในกายที่ละเอียดโปร่งใสนี้ จะเห็นและได้ยินเสียงภายนอกตลอดทั้งคืน
มองเห็นรอบห้องเหมือนตาปกติ

ในเวลานอนตอนที่หลับสนิท ไม่ได้ตื่นรู้ภายนอก
แต่ถ้ามีอะไรเข้ามาใกล้ตัว กายละเอียดจะรับรู้ก่อน
คือได้ยินเสียงและมองเห็น แล้วพลิกตัวออกไปดูก่อนที่รูปกายจะลืมตา
ในขณะนั้นรูปกายจะไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆ

และครั้งนึง นั่งสมาธิอยู่ เกิดความสว่าง สามารถมองเห็นทะลุผ่านกำแพงห้องออกไปได้
และ...... ละไว้ไม่ขอเล่า

ที่เล่าประสบการณ์นี้ เพราะสงสัยจริงๆ คนที่บอกว่าตนเองได้เปิดตาที่สามแล้วมองเห็น จริงหรอ!?

ตาที่สามอยู่ตรงหน้าผากก็คือตาทิพย์หน่ะ
คนที่ว่าไม่ใช่ ก็เพราะไม่เคยได้ทำสมาธิ
เราเลยอยากจะปฏิเสธแล้วบอกว่า
คนที่บอกว่า ตาทิพย์ตาที่สามอยู่ที่หน้าผากหน่ะ
คนที่บอกคือคนที่ไม่เคยได้ทำสมาธิจนเข้าถึงตาทิพย์ต่างหากคะ หรือป่าวคะ

หรือมีใครที่เคยมีตาที่สามตรงหน้าผาก มองเห็นได้ทางหน้าผากบ้างคะ