หลังจากที่ผมอ่านความคิดเห็นที่ 3-1 แล้ว...จึงเพิ่งจะเข้าใจประเด็น...
ขอแสดงความคิดเห็นดังนี้ครับ...

- ปัญญา 2 อย่างของบุคคลคนนี้มีความต่างกันหรือไม่?
ต่างกันแน่ครับ...ดูแค่ชื่อก็บอกอยู่แล้ว...อันหนึ่งเป็นโลกียปัญญา...อีกอันหนึ่งเป็นโลกุตตรปัญญา...
ไม่ใช่เพียงแค่ชื่อเท่านั้น...แต่คุณภาพของเนื้อความที่พูดออกมาก็ต่างกัน...
ผมว่าคุณ จขกท. คงเข้าใจดีอยู่แล้ว...เพียงแต่ถามแค่ให้คนที่เข้ามาอ่านฉุกใจคิด...เพราะฉะนั้น..ขอผ่านไปคำถามที่ 2

- ถ้ามีความต่าง เราควรยึดถือถ้อยคำตั้งแต่สมัยเป็นปุถุชนของบุคคลนั้นด้วยหรือไม่?
ควรยึดถือ...เป็นบางอย่าง...ไม่ยึดถือ...เป็นบางอย่าง...
ยกตัวอย่าง เช่นว่า...คำพูดตั้งแต่ที่เค้ายังเป็นปุถุชน...พูดไปตามพระไตรปิฎกว่า...รูปไม่เที่ยง สัญญาไม่เที่ยง สังขารไม่เที่ยง วิญญาณไม่เที่ยง
เค้าพูดถูกอยู่...หากแต่การปฏิบัติของเค้ายังเข้าไม่ถึงสภาวธรรมที่แท้จริง...เค้าพูดได้แต่เรื่องพื้น ๆ เพ ๆ ไม่อาจลงลึกในสภาวธรรมได้...
แต่เมื่อเขาบรรลุธรรมแล้ว...ขั้นใดขั้นหนึ่ง เช่นอาจจะ...ขั้นอนาคามิผล อะไรอย่างนี้...
วันนี้...เค้าเข้าถึงสภาวธรรมที่แท้จริง...ของจิตแล้ว...
เมื่อก่อน...เค้าเคยพูดเรื่องจิต...เป็นอย่างหนึ่ง..."โอ้...เมื่อก่อนธรรมะอยู่ที่ไหนหนอ...วันนี้มันมาปรากฏอยู่ที่จิต..."
วันนี้เค้าอาจเปลี่ยนคำพูดใหม่ว่า..."โอ้ หนอ...เมื่อก่อนจิตของฉันยินดีพองฟูอยู่ด้วยกิเลส...ก็ไม่รู้...รู้ไม่เท่าทัน..."
"วันนี้...ฉันรู้เท่าทันมันแล้ว...มันหลอกฉันไม่ได้อีกต่อไป...ขึ้นชื่อว่า "จิต" ช่างกลับกลอกยอกย้อนยิ่งนัก..."
อย่างนี้...เรารู้แล้ว...อาจารย์ท่านนี้...แต่ก่อนเข้าฌาน... จิตพองฟูอยู่...ก็ไม่รู้เท่าทัน...พยายามพูดให้ลูกศิษย์เข้าใจว่า...ตนบรรลุธรรมแล้ว...
วันนี้...เปลี่ยนจากการเข้าฌานเป็นวิปัสสนา...รู้เท่าทันจิตอยู่...ปล่อยวางจิตแล้ว...
ดังนี้เป็นต้น...