1. ไม่เชิงครับ
- การกลั่นธรรมดาใช้ในการแยกสารออกทีละชนิด จึงนิยมใช้ในงานที่สารมีสารประกอบเพียงไม่กี่ชนิด (น้อยกว่า 10 ชนิด) และต้องการแยกสารให้ได้ความบริสุทธิ์สูงๆ (มากกว่า ร้อยละ 99) จึงมักใช้ในอุตสาหกรรม อาหาร ยา ปิโตรเคมี ฯลฯ
- ส่วนการกลั่นลำดับส่วน มักใช้ในงานที่สารมีสารประกอบด้วยกันหลากหลายชนิด (ส่วนใหญ่จะมีสารประกอบเป็นพันๆชนิด) ที่เป็นไปได้ยากที่จะแยกมันออกทีละชนิดด้วยการกลั่นแบบธรรมดาและเปลืองเงินโดยใช่เหตุ และไม่ได้ต้องการให้ผลิตภัณฑ์มีความบริสุทธิ์สูง จึงอาศัยการแยกอย่างหยาบๆนี้แทน เช่น การกลั่นแยกน้ำมันดิบ ออกเป็นน้ำมันดีเซล เบนซิน เคโรซีน น้ำมันเตา เป็นต้น จึงมักจะพบเห็นได้ในอุตสาหกรรม ปิโตรเลียม นั่นเองครับ

2. ดังที่ได้บอกไปใน ข้อ 1 เนื่องจากสารที่ถูกกลั่นในการกลั่นลำดับส่วน ส่วนใหญ่จะมีสารประกอบเป็นพันๆชนิด จุดเดือดของสารแต่ละชนิดก็แตกต่างกันไปเป็นพันๆจุด ทำให้มันเป็นคล้ายช่วงการเดือดมากกว่าจะมีจุดเดือดเพียงไม่กี่จุดนั่นเองครับ

3. การกลั่นอาศัยการกระจายตัวของอุณหภูมิในหอกลั่นในการแยกสาร โดยเราจะกำหนดอุณหภูมิก้นและยอดหอเอาไว้ ยิ่งหอกลั่นยิ่งสูง เวลาไล่อุณหภูมิจากก้นหอไปยอดหอก็จะค่อยๆลดลงอย่างช้าๆ และจะได้การกลั่นแยกที่ดีกว่าหอกลั่นแบบเตี้ยๆ ที่การเปลี่ยนแปลงอุรหภูมิจากก้นหอถึงยอดหอเกิดขึ้นอย่างฉับพลันนั่นเอง