ขอออกตัวก่อนนะคะว่า เราไม่ได้ต่อต้านแรงงานต่างด้าวนะ แต่บางครั้ง แรงงานต่างด้าวก็มีปัญหาเรื่องการสื่อสาร
ที่ทำความลำบากให้ลูกค้า ซึ่งเราเจอบ่อยมาก และคิดว่ามันอันตรายสำหรับลูกค้าที่แพ้อาหารบางอย่าง เช่นเรา นะคะ
แล้วเราก็ไม่ค่อยวางใจตอนจ่ายเงิน กลัวเค้าคิดเงินผิดด้วยค่ะ

เริ่มตั้งแต่เมื่อเดือนก่อน เราไปธุระที่ห้างชื่อดังแถวไบเทคบางนากับเพื่อน ทีนี้เพื่อนก็ชวนทานอาหารที่ฟู้ดคอร์ทชั้นล่าง
ก่อนกลับบ้าน เราเลือกกินสุกี้ ก็เลยไปสั่งสุกี้ที่ร้านซึ่งมีแรงงานต่างชาติเป็นคนทำอาหารและขาย

เราสั่งไปแล้ว ถึงเพิ่งเหลือบไปเห็น กะหล่ำปลีในตู้กระจก แล้วเราแพ้กะหล่ำปลีขั้นรุนแรง คือทานแค่เส้นที่ขูดฝอยเส้นเดียว
เราจะคันมาก ถ้าทานมากกว่านั้นต้องหามส่งโรงพยาบาล ซึ่งจริงๆเราก็รู้แหละว่า สุกี้จะใส่ผักกาดขาว แต่เพื่อความแน่ใจ
เราก็เลยถามพนักงานชาวต่างชาติผู้ชายตามบทสนทนานี้

เรา:  ขอโทษนะค่ะ ในสุกี้ใส่กระหล่ำปลี หรือผักกาดขาวค่ะ

พนงต่างชาติ: ในสุกี้ก็ต้องใส่กะหล่ำปลีสิ สุกี้ที่ไหนเค้าใส่ผักกาดขาว
(พูดไม่เพราะ ไม่มีหางเสียง ชักสีหน้า แต่เราทำใจ ทานฟู้ดคอร์ท อย่าคาดหวังบริการ)

เรา:  พอดีทานกะหล่ำปลีไม่ได้ค่ะ แพ้ ขอเปลี่ยนเป็นผักอย่างอื่นได้ไหมค่ะ

พนงต่างชาติ: ไม่มี มีแต่กะหล่ำ

เรา: ใส่ผักบุ้งแทนได้ไหมค่ะ

พนงต่างชาติ: ไม่ได้ ใส่ได้แต่กะหล่ำ (พูดไม่เพราะเหมือนเดิม แล้วก็ตะคอกใส่เรา)

เราลังเลแป็บนึง ก็เลยบอกเค้าไป

เรา:  ยกเลิกออร์เดอร์ทันไหมคะ ถ้าไม่ทันก็ไม่เป็นไรค่ะ

พนงต่างชาติคนนั้น เริ่มเหวี่ยงใส่เรา แล้วก็ตะคอกกลับมา

พนงต่างชาติ: ยกเลิกไม่ได้ ทำไปแล้ว

แล้วก็เริ่มจะตะคอกอะไรตามมาใส่เราอีก โชคดีที่เพื่อนพนักงานต่างชาติชายอีกคน
ซึ่งฟังอยู่ตลอด พูดแทรกขึ้นมา

พนง ต่างชาติอีกคน: ผักที่ใส่ในสุกี้ ไม่ใช่กะหล่ำปลีครับคุณลูกค้า เป็นผักกาดขาว

แล้วก็หยิบผักที่ พนง ต่างชาติคนแรกใส่ลงไปให้เราดู มันคือ ผักกาดขาว
ส่วนที่เราไม่เห็นตั้งแต่แรก เพราะเค้าเก็บผักใส่อยู่ในถังน้ำแข็ง แล้วเค้าหันหลังทำให้เรา
เราเลยมองไม่เห็นอะไรเลย

สรุปครั้งนั้น เราก็ได้ทานสุกี้ผักกาดขาว ไม่ใช่กะหล่ำปลี

ส่วนพนักงานต่างชาติ คนที่เถียงกับเราตั้งนาน พอรู้ว่า ตัวเองเข้าใจผิด ก็ไม่มีขอโทษนะ
ที่ตะคอกเรา ก็เนียนๆแถๆไปว่า เอ่อ ใช่ๆ ผักกาดขาว

ต่อมาเมื่อวาน เราไปทานหมูทอดญี่ปุ่นในร้านอาหารญี่ปุ่นราคาแพง แถวชิดลม
แล้วเค้ามีโปรโมชั่นหอยนางรมทอด เราอยากทานพอดี แต่ก็อยากทานหมูทอดด้วย
ดูในเมนูโปโมชั่น ก็เขียนแค่ หอยนางรมทอดแบบ a la cart กับแบบเซ็ต"สันในและหอยนางรม"
พอเค้าเขียนมาแค่"สันใน" แล้วไม่เขียนบอกว่าสันในของ "หมู" หรือ "วัว" ทั้งภาษาไทย ภาษาญี่ปุ่น
ภาษาอังกฤษ ไม่มีเขียนบอก แล้วเราไม่ทานเนื้อวัว เราก็เลยถามน้องที่มารับออเดอร์
ซึ่งเป็นผู้หญิงต่างชาติ พูดไทยไม่ชัด เหมือนกัน

เรา: น้องค่ะ นี่เป็นสันในหมู หรือวัวค่ะ
แล้วก็ชี้ตามเมนู ลืมนึกไปว่า น้องเค้าก็อาจจะอ่านภาษาไทยไม่ออก

พนงต่างชาติ: หอยค่ะ

เราก็เลยชี้ที่เดิม

เรา: ตรงนี้ค่ะ เค้าเขียนว่า เป็นเซ็ตหอยนางรม และสันใน
สันในที่เค้าหมายถึง คือสันในหมู หรือ วัวค่ะ

น้องก็ตอบแบบส่งๆ "หมูค่ะ" สักพักก็ "วัวค่ะ" สักพักก็ "เอ่อ ใช่ค่ะๆ หมูค่ะ"
เราก็เลยขี้เกียจจะถามล่ะ พนงคนไทยก็ไม่มี ก็เลยสั่งเซ็ตนี้ไป ถ้าเป็นวัว
ก็ค่อยสั่งใหม่ สรุปเป็น เนื้อหมู เราก็เลยค่อยเบาใจ

ปัญหาต่อมา คือ ตอนจ่ายเงิน

คราวนี้เป็นพนักงานหญิงต่างชาติอีกคน เค้าเอาบิลมาให้เรา เราก็ถามอีก

เรา: รับบัตรเดบิตไหมค่ะ
ที่ถามเพราะบางที่ไม่รับบัตรเดบิต รับแต่บัตรเครดิต ส่วนเราก็ไม่ใช้บัตรเครดิต
ตั้งแต่โดนแฮกไปแสนกว่าบาท แต่เราก็มีเงินสดพกด้วย จะได้เลือกจ่ายถูก

พนงต่างชาติ: รับแต่บัตร visa, master card, JCB คะ

คือ เรารู้แหละแต่เราถามว่า รับบัตรเดบิตไหม แต่เราก็ยังใจเย็นนะ
ก็เลยบอกไป

เรา: พี่มีบัตรเดบิต ที่เขียนว่า Visa ใช้ได้ไหมคะ

พนงต่างชาติ: ใช้ได้ค่ะ บัตร Visa อะไรก็ใช้ได้หมดแหละค่ะ

เรา: ลองเอาไปรูดดูนะค่ะ ถ้าไม่ได้ก็กลับมาบอกพี่นะ พี่จะได้จ่ายเป็นเงินสดเนาะ

สรุป บัตรก็รูดได้ จ่ายตามยอดในบิล ซึ่งไม่ได้เขียนรายละเอียดอะไรเลย
เขียนแต่ ค่าอาหาร+น้ำ

แต่ถ้าถามความรู้สึกเรา สองร้านที่ว่ามา เราคงจะไม่เข้าอีก ไม่ใช่เพราะพนักงานบริการแย่
พูดไม่เพราะหรืออะไร แต่เราไม่มีความมั่นใจ กลัวกินอาหารเข้าไป แล้วไปเจออาหารที่แพ้
แล้วก็กลัวเค้าคิดตังค์ผิด หรือกลัวบัตรเราโดนแฮก เพราะการสื่อสารที่ผิดพลาด

คือ เข้าใจผู้ประกอบการว่า ค่าจ้างต่างชาติถูกกว่าคนไทย แต่ต่างชาติเค้าก็เหมาะกับงานบางอย่าง
และไม่เหมาะกับงานบางอย่างรึเปล่า เกิดสื่อสารกับลูกค้าผิดพลาด ลูกค้าทานอาหารที่ร้านแล้วชักตาย
หรือต้องหามส่งโรงพยาบาล ทางร้านจะไม่โดนฟ้องเหรอ แล้วยังจะเรื่อง คิดเงินอีก  ไม่ใช่กลัวว่า
เค้าจะไม่ซื่อสัตย์ แต่มันต้องเป็นงานของคนที่พอจะมีความรู้ และอ่านภาษาไทยออก เขียนภาษาไทย
ได้รึเปล่า