ก่อนอื่นต้องออกตัวว่าไม่ค่อยเป็นคนตั้งกระทู้สักเท่าไหร่นะครับ แต่ที่ผ่านมาเริ่มสังเกตุและรู้สึกถึงการเปลี่ยนไปในการใช้ภาษาไทยของผู้ให้บริการอย่างเห็นได้ชัด
ขอนุญาตแบ่งง่ายแค่ การใช้คำสรรพนาม และคำลงท้ายแล้วกันนะครับ
1.คำสรรพนามที่ผู้ให้บริการที่ได้รับการอบรมมาอย่างดี จะเรียกลูกค้าว่า “คุณผู้ชาย” , “คุณผู้หญิง” หรือ “คุณลูกค้า”  หรือ “คุณ”
2.คำลงท้าย “ครับ” “ค่ะ”
ซึ่งเป็นเรื่องปรกติสามัญ ที่จะต้องได้ฟังได้ยินจากปากของผู้ให้บริการ
ผมไม่ใช่คนเจ้ายศเจ้าอย่าง หรือคาดหวังความพินอบพิเทาจากผู้ให้บริการนะครับ ซึ่งแน่นอนว่าความคาดหมายจากแต่ละสถานที่แต่ละองค์กรก็จะต่างกันไป เราคงไม่คาดหวังมากมายจากร้านค้าริมถนน หรือร้านอาหารที่อยู่ตามตรอกซอกซอย หรือร้านที่เปิดตามทางเดิน
แต่ทว่า จากสถานที่หลายแห่ง อาทิเช่น ธนาคาร, โรงพยาบาล , โรงแรม , ร้านอาหารตามห้าง ก็คงเป็นสิ่งที่คิดว่าควรจะมีการฝึกอบรมเรื่องมารยาทหรือคำพูดที่เหมาะสม กับองค์กรของตน
ผมได้ยินผู้ให้บริการธนาคารสีเขียวและธนาคารสีเหลืองแห่งหนึ่ง ใช้สรรพนามเรียกผมว่า “ตัวเอง” “ตัวเองอย่างงั้น ตัวเองอย่างงี้” ผมฟังจนรำคาญ จนต้องมองหน้าเธอว่า เรารู้จักสนิทสนมกันขนาดนี้เลยเหรอ?
ล่าสุดผมไปใช้บริการโรงพยาบาลวิภาราม ซึ่งนางพยาบาลก็ทำการวัดความดัน ชั่งน้ำหนักตามปรกติ มาสะดุดตรงคำลงท้าย “เน้อ” “เน้อ”  ไม่มี “ค่ะ” “ขา” แต่อย่างไร
ผมหยิบยกประเด็นนี้แค่เพียงต้องการร่วมแบ่งปัน และอยากให้ร่วมแสดงความคิดเห็นนะครับ ไม่ใช่การถือตัวยกตนข่มท่านแต่อย่างไรครับ