___________นักฆ่าตามใบสั่ง.....เชื่อว่าหลายๆคนคงพอเคยได้ยินมาบ้างเกี่ยวกับอาชีพนี้
อาชีพที่มือเปื้อนเลือด สัมผัสอยู่กับความตาย
ไม่ใคร่มีใครอยากพบเจอเค้า เพราะหากได้พบเจอเค้า มันหมายถึงความตายที่กำลังจะมาเยือน อาจะ1หรือ2หรือ3ชีวิตที่ต้องจบลงที่ตรงนั้น
ในเมื่อสังคมยังมีแต่ความหิวกระหาย มีความอยากไม่เคยพอ ปัญหาย่อมเกิด เป็นมารขวางทางชีวิต
ทางออก ก็คงหนีไม่พ้น "ตายซะ"
อาชีพนักฆ่าตามใบสั่ง จึงอยู่ยั้งยืนยง และคาดว่าจะคงอยู่ตลอดไปอีกนานเท่านาน
__________ผมมีโอกาสได้รู้จัก อดีตนักฆ่าตามใบสั่งผู้หนึ่ง ที่ทุกวันนี้ล้างมือจากวงการนักฆ่า หันมาใช้ชีวิตเป็นคนธรรมดา
ถ้าเป็นเมื่อก่อน ผมก็คงไม่กล้าเข้าใกล้ เพราะคนที่ทำงานแบบนี้ เราจะรู้สึกได้ถึงรังสีอำมหิต และกลิ่นคาวเลือดที่ตามติดเขามา
ไม่ต้องบอกเลยว่า หากวิญญาณมีจริง คนผู้นี้คงมีวิญญาณตามติดยาวเป็นขบวนเพื่อรอเวลาทวงคืน
และต่อไปนี้คือเรื่องราวที่เขาเล่าให้ผมฟัง ตั้งแต่ศพแรก ถึงศพสุดท้ายของเขาครับ ผมเป็นเพียงคนกลางผู้นำมาถ่ายทอดอีกทีครับ
(ต่อไปนี้คือการสนทนาของผมกับพี่เขานะครับ)
ผม// ...แนะนำตัวหน่อยครับพี่
พี่// .....ผมชื่อ เอียด เป็นคนชะอวด นครศรีธรรมราช คนในวงการเรียกผม เอียด ในเตา
ผม// ....อาชีพของพี่คืออะไรครับ
พี่//......ก็อาชีพมือเปื้อนเลือดล่ะคุณ ก็ฆ่าตามใบสั่ง
ผม//....คือพี่เริ่มงานนี้ตั้งแต่ตอนอายุเท่าไหร่ครับ แล้วไปเข้าวงการนี้ได้ยังไง
พี่//.....เริ่มงานนี้ครั้งแรกหรอ ก็ตอนอายุ18 ตอนนั้นก็ไปหัดงาน หัดใช้อาวุธจากรุ่นพี่ที่อยู่ในวงการมาก่อนเขาสอนให้ เขาก็มาชักชวนแหละ
ผม//.....พี่รู้สึกยังไงครับ ตอนจัดการงานแรก
พี่///......ก็สั่นๆนะ ตอนแรกก็หวั่นๆ กลัวพลาด กลัวลูกค้าไม่พอใจผลงาน แต่พอจัดการได้ก็โล่งเลย
ผม///......ส่วนใหญ่แล้วพี่รับงานแถวไหนบ้างครับ
พี่///....ส่วนใหญ่หรอ ก็ที่นี่แหละ แต่บางครั้งก็ต้องไปตามนอกสถานที่ด้วย เพราะลูกค้าจ้างมา
ผม//.....ถามจริงๆพี่จัดการมากี่งานแล้วเนี่ย
พี่//.....อย่าไปนึกมันเลย เยอะจนนับไม่ถูก
ผม///.....โอโห เยอะจนนึกไม่ถูกแบบนี้พี่ไม่กลัวกรรมจะตามทันบ้างหรือครับ
พี่///......กลัวสิคุณ แต่หลังเสร็จงานผมเองก็มีของพอตัวนะ แต่ก็ไม่รู้ว่าวันไหนของจะเอาไม่อยู่เหมือนกัน ผมถึงล้างมือออกมาเนี่ย
ผม///.....ทำงานฆ่าตามใบสั่งแบบนี้ พี่ใช้ชีวิตในสังคมยังไงครับ หมายถึงเพื่อน หรือครอบครัวน่ะ
พี่///......อาชีพนี้มันต้องอยู่ในมุมมืด ผมก็เลยมีแค่เพื่อนไม่กี่คนหรอก ก็พวกซุ้มเดียวกันนั่นหล่ะ ส่วนเมียกับลูกก็มี แต่ไม่ค่อยได้อยู่ด้วยกัน
ผม///.....พี่ๆ..ผมถามจริง ส่วนใหญ่แล้วลูกค้าที่มีใบสั่งมาให้พี่ฆ่าเนี่ยพวกไหนหรอ
พี่///....มีหมดล่ะที่มาสั่ง ตั้งแต่ผู้ใหญ่บ้าน ยัน ส.ส. เมียน้อย เมียหลวงนี่ก็มี เพราะซุ้มที่พี่สังกัดมีแต่ฝีมือดีทั้งนั้น
พอผมกำลังจะถามต่อ พี่เขาก็ตัดบทใส่ผมครับ
พี่///...ว่าแต่คุณเมิงจะถามเ -ี้ย อัลไรนักหนาเนี่ย ผมก็แค่คนคอยทุบหัวปลาชำแหละปลาเวลาลูกค้าสั่งที่ร้านซุ้มอาหารแค่เนี้ย มันน่าถามขนาดนั้นเลยหรอ ถามมากถามมายเดี๋ยวปั๊ดเหนี่ยวเลย ขอตัวไปขี้ก่อนเว้ย ...
............จบครับจบ.......
เปิดใจ อดีตนักฆ่า ผู้ฆ่าตามใบสั่ง
___________นักฆ่าตามใบสั่ง.....เชื่อว่าหลายๆคนคงพอเคยได้ยินมาบ้างเกี่ยวกับอาชีพนี้
อาชีพที่มือเปื้อนเลือด สัมผัสอยู่กับความตาย
ไม่ใคร่มีใครอยากพบเจอเค้า เพราะหากได้พบเจอเค้า มันหมายถึงความตายที่กำลังจะมาเยือน อาจะ1หรือ2หรือ3ชีวิตที่ต้องจบลงที่ตรงนั้น
ในเมื่อสังคมยังมีแต่ความหิวกระหาย มีความอยากไม่เคยพอ ปัญหาย่อมเกิด เป็นมารขวางทางชีวิต
ทางออก ก็คงหนีไม่พ้น "ตายซะ"
อาชีพนักฆ่าตามใบสั่ง จึงอยู่ยั้งยืนยง และคาดว่าจะคงอยู่ตลอดไปอีกนานเท่านาน
__________ผมมีโอกาสได้รู้จัก อดีตนักฆ่าตามใบสั่งผู้หนึ่ง ที่ทุกวันนี้ล้างมือจากวงการนักฆ่า หันมาใช้ชีวิตเป็นคนธรรมดา
ถ้าเป็นเมื่อก่อน ผมก็คงไม่กล้าเข้าใกล้ เพราะคนที่ทำงานแบบนี้ เราจะรู้สึกได้ถึงรังสีอำมหิต และกลิ่นคาวเลือดที่ตามติดเขามา
ไม่ต้องบอกเลยว่า หากวิญญาณมีจริง คนผู้นี้คงมีวิญญาณตามติดยาวเป็นขบวนเพื่อรอเวลาทวงคืน
และต่อไปนี้คือเรื่องราวที่เขาเล่าให้ผมฟัง ตั้งแต่ศพแรก ถึงศพสุดท้ายของเขาครับ ผมเป็นเพียงคนกลางผู้นำมาถ่ายทอดอีกทีครับ
(ต่อไปนี้คือการสนทนาของผมกับพี่เขานะครับ)
ผม// ...แนะนำตัวหน่อยครับพี่
พี่// .....ผมชื่อ เอียด เป็นคนชะอวด นครศรีธรรมราช คนในวงการเรียกผม เอียด ในเตา
ผม// ....อาชีพของพี่คืออะไรครับ
พี่//......ก็อาชีพมือเปื้อนเลือดล่ะคุณ ก็ฆ่าตามใบสั่ง
ผม//....คือพี่เริ่มงานนี้ตั้งแต่ตอนอายุเท่าไหร่ครับ แล้วไปเข้าวงการนี้ได้ยังไง
พี่//.....เริ่มงานนี้ครั้งแรกหรอ ก็ตอนอายุ18 ตอนนั้นก็ไปหัดงาน หัดใช้อาวุธจากรุ่นพี่ที่อยู่ในวงการมาก่อนเขาสอนให้ เขาก็มาชักชวนแหละ
ผม//.....พี่รู้สึกยังไงครับ ตอนจัดการงานแรก
พี่///......ก็สั่นๆนะ ตอนแรกก็หวั่นๆ กลัวพลาด กลัวลูกค้าไม่พอใจผลงาน แต่พอจัดการได้ก็โล่งเลย
ผม///......ส่วนใหญ่แล้วพี่รับงานแถวไหนบ้างครับ
พี่///....ส่วนใหญ่หรอ ก็ที่นี่แหละ แต่บางครั้งก็ต้องไปตามนอกสถานที่ด้วย เพราะลูกค้าจ้างมา
ผม//.....ถามจริงๆพี่จัดการมากี่งานแล้วเนี่ย
พี่//.....อย่าไปนึกมันเลย เยอะจนนับไม่ถูก
ผม///.....โอโห เยอะจนนึกไม่ถูกแบบนี้พี่ไม่กลัวกรรมจะตามทันบ้างหรือครับ
พี่///......กลัวสิคุณ แต่หลังเสร็จงานผมเองก็มีของพอตัวนะ แต่ก็ไม่รู้ว่าวันไหนของจะเอาไม่อยู่เหมือนกัน ผมถึงล้างมือออกมาเนี่ย
ผม///.....ทำงานฆ่าตามใบสั่งแบบนี้ พี่ใช้ชีวิตในสังคมยังไงครับ หมายถึงเพื่อน หรือครอบครัวน่ะ
พี่///......อาชีพนี้มันต้องอยู่ในมุมมืด ผมก็เลยมีแค่เพื่อนไม่กี่คนหรอก ก็พวกซุ้มเดียวกันนั่นหล่ะ ส่วนเมียกับลูกก็มี แต่ไม่ค่อยได้อยู่ด้วยกัน
ผม///.....พี่ๆ..ผมถามจริง ส่วนใหญ่แล้วลูกค้าที่มีใบสั่งมาให้พี่ฆ่าเนี่ยพวกไหนหรอ
พี่///....มีหมดล่ะที่มาสั่ง ตั้งแต่ผู้ใหญ่บ้าน ยัน ส.ส. เมียน้อย เมียหลวงนี่ก็มี เพราะซุ้มที่พี่สังกัดมีแต่ฝีมือดีทั้งนั้น
พอผมกำลังจะถามต่อ พี่เขาก็ตัดบทใส่ผมครับ
พี่///...ว่าแต่คุณเมิงจะถามเ -ี้ย อัลไรนักหนาเนี่ย ผมก็แค่คนคอยทุบหัวปลาชำแหละปลาเวลาลูกค้าสั่งที่ร้านซุ้มอาหารแค่เนี้ย มันน่าถามขนาดนั้นเลยหรอ ถามมากถามมายเดี๋ยวปั๊ดเหนี่ยวเลย ขอตัวไปขี้ก่อนเว้ย ...
............จบครับจบ.......