สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 3
1. ลูกที่รู้สึกว่าพ่อแม่รักน้อยกว่าทำยังไง จัดการกับความรู้สึก อารมณ์ตัวเองยังไงกันค่ะ??
- ปกติเราก็ชินแล้วค่ะ แต่ยอมรับว่าหลายๆครั้งก็ยังสะเทือนใจ แอบไปร้องไห้ ร้องไห้เสร็จก็กลับมาลูปเดิม
2. มีวิธีแก้ไขอะไรได้บ้าง??
- ตอนเด็กๆเคยพยายามแก้ไขด้วยการเป็นเด็กดี ตั้งใจเรียน พยายามทุกอย่าง สอบให้ได้ที่ดีๆ พึ่งตัวเองได้เยอะๆ อยากให้พ่อแม่ชม พ่อแม่ก็ภูมิใจนะ วางใจเรามาก แต่ปรากฏพอพ่อแม่เห็นว่าเราจัดการตัวเองได้ยิ่งสนใจเราน้อยกว่าเก่า ซึ่งไม่ใช่เป้าหมายเราเลย 55
- สุดท้ายคือทำใจค่ะ ทำดีแค่ไหนก็ไม่ใช่ลูกรักพ่อแม่อยู่ดี
- แต่เราก็ดีใจอยู่นิดนึงว่าการที่ไม่ใช่ลูกรักพ่อแม่นี่แหละที่ทำให้เราไปได้ไกล
3. เจออะไรมาบ้างค่ะ ถึงรู้สึกว่า พ่อแม่ลำเอียง ??
- ตั้งแต่เด็กแล้วล่ะ อย่างกับพ่อ ตามธรรมชาติของพ่อมักจะรักลูกที่เก่ง ลูกที่ทำอะไรได้ดีถูกใจพ่อ ซึ่งเราตอบโจทย์ข้อนี้ แต่สุดท้ายก็สู้น้องซึ่งเป็นลูกชายไม่ได้อยู่ดี ส่วนกับแม่ก็มีน้องสาวคนเล็ก ถึงรักเราแค่ไหนเราก็รู้ว่าไม่ใช่ที่หนึ่งของทั้งพ่อทั้งแม่อยู่ดีค่ะ
4. แล้วทุกวันนนี้ ใช้ชีวิตยังไงค่ะ ??
- ใช้ชีวิตไปตามปกติค่ะ
5. เชื่อว่ามันเป็นเพราะกรรมไหม หรือ เชื่อว่าเป็นเพราะอะไรค่ะ เกิดจากอะไร??
- กรรม=การกระทำ ทุกอย่างนี่ก็การกระทำของพ่อแม่ การกระทำของเรานั่นแหละ
- คือเราเชื่อเรื่องกรรมค่ะ แต่ไม่อยากให้ยึดติดแบบงมงาย อยู่กับปัจจุบันก็พอ
6. อยากฝากข้อคิดอะไรบ้างไหมค่ะ??
- บางทีเราก็คิดว่า "ถึงเราไม่ใช่ลูกที่พ่อแม่รักที่สุด แต่คนที่รักเราเท่าพ่อแม่รักไม่มี"
- สำคัญสุดคือพอโตขึ้นเราเข้าใจมากขึ้นว่าพ่อแม่ก็คนธรรมดา ไม่มีใครเพอร์เฟคค่ะ คนธรรมดาไม่มีทางรักใครเท่ากันหรอก วันหนึ่งที่เรามีลูก เราก็ไม่สามารถรักลูกได้เท่ากันเหมือนกันทุกคนเช่นกัน แต่ก็จะเก็บประสบการณ์ของตัวเองไว้เตือนใจว่าจะปฏิบัติกับลูกอย่างไรให้เขาไม่รู้สึกแบบเรา
- ปกติเราก็ชินแล้วค่ะ แต่ยอมรับว่าหลายๆครั้งก็ยังสะเทือนใจ แอบไปร้องไห้ ร้องไห้เสร็จก็กลับมาลูปเดิม
2. มีวิธีแก้ไขอะไรได้บ้าง??
- ตอนเด็กๆเคยพยายามแก้ไขด้วยการเป็นเด็กดี ตั้งใจเรียน พยายามทุกอย่าง สอบให้ได้ที่ดีๆ พึ่งตัวเองได้เยอะๆ อยากให้พ่อแม่ชม พ่อแม่ก็ภูมิใจนะ วางใจเรามาก แต่ปรากฏพอพ่อแม่เห็นว่าเราจัดการตัวเองได้ยิ่งสนใจเราน้อยกว่าเก่า ซึ่งไม่ใช่เป้าหมายเราเลย 55
- สุดท้ายคือทำใจค่ะ ทำดีแค่ไหนก็ไม่ใช่ลูกรักพ่อแม่อยู่ดี
- แต่เราก็ดีใจอยู่นิดนึงว่าการที่ไม่ใช่ลูกรักพ่อแม่นี่แหละที่ทำให้เราไปได้ไกล
3. เจออะไรมาบ้างค่ะ ถึงรู้สึกว่า พ่อแม่ลำเอียง ??
- ตั้งแต่เด็กแล้วล่ะ อย่างกับพ่อ ตามธรรมชาติของพ่อมักจะรักลูกที่เก่ง ลูกที่ทำอะไรได้ดีถูกใจพ่อ ซึ่งเราตอบโจทย์ข้อนี้ แต่สุดท้ายก็สู้น้องซึ่งเป็นลูกชายไม่ได้อยู่ดี ส่วนกับแม่ก็มีน้องสาวคนเล็ก ถึงรักเราแค่ไหนเราก็รู้ว่าไม่ใช่ที่หนึ่งของทั้งพ่อทั้งแม่อยู่ดีค่ะ
4. แล้วทุกวันนนี้ ใช้ชีวิตยังไงค่ะ ??
- ใช้ชีวิตไปตามปกติค่ะ
5. เชื่อว่ามันเป็นเพราะกรรมไหม หรือ เชื่อว่าเป็นเพราะอะไรค่ะ เกิดจากอะไร??
- กรรม=การกระทำ ทุกอย่างนี่ก็การกระทำของพ่อแม่ การกระทำของเรานั่นแหละ
- คือเราเชื่อเรื่องกรรมค่ะ แต่ไม่อยากให้ยึดติดแบบงมงาย อยู่กับปัจจุบันก็พอ
6. อยากฝากข้อคิดอะไรบ้างไหมค่ะ??
- บางทีเราก็คิดว่า "ถึงเราไม่ใช่ลูกที่พ่อแม่รักที่สุด แต่คนที่รักเราเท่าพ่อแม่รักไม่มี"
- สำคัญสุดคือพอโตขึ้นเราเข้าใจมากขึ้นว่าพ่อแม่ก็คนธรรมดา ไม่มีใครเพอร์เฟคค่ะ คนธรรมดาไม่มีทางรักใครเท่ากันหรอก วันหนึ่งที่เรามีลูก เราก็ไม่สามารถรักลูกได้เท่ากันเหมือนกันทุกคนเช่นกัน แต่ก็จะเก็บประสบการณ์ของตัวเองไว้เตือนใจว่าจะปฏิบัติกับลูกอย่างไรให้เขาไม่รู้สึกแบบเรา
แสดงความคิดเห็น
พ่อแม่รักลูกไม่เท่ากัน มีวิธีคลายเครียดยังไงบ้างค่ะ ถามลูกค่ะ
1. ลูกที่รู้สึกว่าพ่อแม่รักน้อยกว่าทำยังไง จัดการกับความรู้สึก อารมณ์ตัวเองยังไงกันค่ะ??
2. มีวิธีแก้ไขอะไรได้บ้าง??
3. เจออะไรมาบ้างค่ะ ถึงรู้สึกว่า พ่อแม่ลำเอียง ??
4. แล้วทุกวันนนี้ ใช้ชีวิตยังไงค่ะ ??
5. เชื่อว่ามันเป็นเพราะกรรมไหม หรือ เชื่อว่าเป็นเพราะอะไรค่ะ เกิดจากอะไร??
6. อยากฝากข้อคิดอะไรบ้างไหมค่ะ??
คือเราเป็นลูกสาวค่ะ เป็นครอบครัวคนจีน อารมณ์ลูกชายดีกว่า แน่นอนว่าแม่จะรักพี่ชายมากกว่า แค่รักมากกว่าอะไรๆก็ไม่เหมือนกันแล้วค่ะ คือเราก็โตแล้วระดับนึงนะคะ ไม่มีวัยมาร้องไห้ฟูมฟายแล้ว ผ่านมาหมดแล้ว เราต้องปลงค่ะ คือ มันก็ช่วยได้ดีระดับนึง แต่บางทีที่เหตุการณ์มันหนักๆเรารับความรู้สึกตัวเองไม่ไหวค่ะ
อย่างเช่น ความรู้สึกเสียใจ โกรธ น้อยใจ ที่ทำผิดแล้วโดนด่าไม่เท่ากัน เราทำผิดพลาดเรื่องเล็ก ไม่มีผลกระทบอะไรมาก แต่ว่าความผิดเราผิดมากๆแบบมากบวกสิบ ด่าทีได้ยินทั้งซอย เอาไปด่ากับลูกน้อง บางทีอยากด่าว่าเราก็ว่ากลางที่สาธารณะเลย บางทีก็ดูออกว่าแกสะใจดีที่ทำแบบนั้น แบบทุกอย่างแกต้องชนะ เราต้องฟัง เรามันผิด ทุกอย่าง แต่พอพี่ชายทำผิดที่เสียหายชัดมาก ไม่โดนอะไรเลยสักนิด บอกว่าผิดแล้วเดี๋ยวเอาใหม่.............. คือมันจะไม่อะไร ถ้าเราไม่โดนทุกวัน ในทุกเรื่อง แม้จะแค่เรื่องกินข้าว อาบน้ำ นอน ทุกอย่างต้องอยู่ในสายตา
บางทีคนนอกยังมาพูดกับเราเลย นึกว่าเราไม่ใช่คนในครอบครัวนี้ เพราะเวลาแม่คุยกับเราจะจิกกัด แบบ กระเนะกระแหน๋ แต่เวลาคุยกับพี่ชาย จะประคบมาก แบบลูกรักมาก ลูกรักเลย
ขอแท็กห้องปัญหานะค่ะ เพราะเรารู้สึกมันเป็นปัญหาระดับโลกเลยทีเดียว ถ้าแท็กผิดโปรดบอก ขออภัยมา ณ ที่นี้เลยค่ะ ตอน
ขออับเดตนะคะ
ตอนนี้ชีวิตดีขึ้นามากค่ะ ที่บ้านเริ่มอบอุ่นมากขึ้น เข้าใจกันมากขึ้น แล้วเาก็โตขึ้นระดับนึง อันดับแรก อยากฝากข้อคิดไว้ค่ะ
ว่าลดอัตตาของตัวเองลง เข้าใจแม่ให้มากๆ ดูว่าชีวิตแกต้องผ่านอะไรมาบ้าง เจอประสบการ์ณเลวร้ายอะไรมาบ้าง แล้วก็ลองดู ถ้าเราเจอแบบนั้นเราก็คงมีปมเหมือนกัน เขาใจแกให้มากๆเลย รู้ว่าแกเป็นของแกแบบนี้เปลี่ยนไม่ได้ เปลี่ยนที่ใจเราเลยค่ะ ต้องรู้จักยอม ยอมจากใจเลย ไม่ใช้แพ้ แต่ยอมแบบเข้าใจแก ยอมค่ะ ยอมให้หมด แกจะพูดอะไรสั่งอะไร ยอมไปเลย แบบต้องยอมจากใจจริงๆนะคะ แล้วเข้าใจแกให้มากๆ
เสร็จก็แสดงให้เห็นว่าเราโตขึ้น รับผิดชอบงานได้ อันนี้สำคัญ จะคุยกันรู้เรื่องค่ะ
หลักๆที่แกพูดมาก เยอะมากกกกกกกกกก คือห่วงเรานะคะ
ลองดูนะคะ