ส วั ส ดี ค่ ะ เ พื่ อ น ๆ ช า ว B P ทุ ก ท่ า น

                                        ก่อนอื่นต้องขอบอกก่อนนะคะ ว่ากระทู้นี้ไม่เน้นรีวิว "วิว" แต่เน้นรีวิว "คน" ค่ะ คนที่ว่าไม่ใช่เจ้าของกระทู้แต่เป็น
         "มิตรภาพ"  ข้างๆทาง ที่เข้ามาเติมให้ทริปนี้เต็ม (ไปด้วยความทรงจำดีๆ) ค่ะ

                                        ครั้งนี้เป็นกระทู้ที่สามของเรา ซึ่งเรารู้สึกว่าการเขียนกระทู้นั้นก็เปรียบเหมือน
         เราจดบันทึกเรื่องราวของตัวเองไว้ในไดอารี่ เผื่อวันไหนที่เรากลับมาอ่าน เราจะได้นึกถึง "ค ว า ม ท ร ง จ ำ " ที่ผ่านมา
         เพียงแต่ว่าไดอารี่ของเราเล่มนี้มันแลดูมีชีวิต มีความคิด และจิตใจ ของผู้คนมากหน้าหลายตาที่เข้ามาเปิดอ่านมัน

        

                        .........................................เ เ ว ะ อ่ า น ไ ด อ า รี่ ข อง เ ร า ไ ด้ ที่..........................................................

                                                         http://ppantip.com/topic/34224794  : บ้านกกกอด
                                                         http://ppantip.com/topic/34249865  : ฮาล์ฟมาราธอน

                                 การเดินทางท่องเที่ยวไปยังที่ต่างๆย่อมเป็นความใฝ่ฝันของทุกคน ไม่ว่าคุณจะเป็น เด็ก ผู้ใหญ่ คนทำงาน หรือวัยเกษียณ
คุณว่าไหม?   ทว่า เวลา สถานภาพ ความสามารถ หรืออะไรก็ตามที่เป็นข้ออ้างให้เราไม่ออกเดินทาง ย่อมเป็นตัวแปรสำคัญ และถ้าคุณมีโอกาสได้
ออกเดิน(ทาง) จะดีแค่ไหนถ้าการเดินนั้น เป็น  ก า ร เ ดิ น ท า ง ที่ ค้ น ห า ตั ว ต น

                                 ศุกร์ที่ 4 ธันวาคม 2558 เราออกเดินทางคนเดียวจาก กทม. จุดหมายปลายทางเสมือนเป็นจังหวัดที่เราค้นเคย
"กาญจนบุรี" ที่นี่แลมีเสน่ห์นัก
                                 ออกเดินด้วยรถไฟไทยที่แลเหมือนญาติผู้ใหญ่ที่ค้นเคยกับการท่องเที่ยวคนเดียว จากสถานีธนบุรี - สถานีกาญจนบุรี
ก่อนลงสถานีก็มีเรื่องให้น่าตื่นเต้น  ราวกับอยู่ในภวังค์ได้ยินเสียงภาษาไทยสำเนียงฝรั่งถามคุณป้าข้างๆ "กาญจนบุรี ? กาญจนบุรี ? "
ด้วยสำเนียงไม่คุ้นหู เราตกใจตื่นรีบเเบกเป้ลงสถานีทันที ด้วยความเหนื่อยล้าจาก ชีวิต มหา'ลัย ที่หลายคนฝันใฝ่
กับการอดหลับอดนอนตั้งหน้าตั้งตาอ่านหนังสือ เพื่อหวังจะทำข้อสอบได้ ซึ่งใครหลายๆคนเชื่ออย่างนั้น เราก็อาจจะด้วย.......
ผ่านสัปดาห์อันโหดร้ายมา ที่ใครๆหลายคน เรียกมันว่า "สัปดาห์นรก" ที่ใครๆที่ว่าก็ต่างพากันพูด "รอสอบเสร็จก่อนน่ะ จะเที่ยวให้แหลก" มันก็เป็นอย่างนั้น เราก็เป็นอย่างนั้น เพียงแต่บางอย่างไม่เป็นไป ภาพเฮฮา บ้าๆบอๆ ความสนุก ที่รังสรรค์จากมิตรสหาย ไม่อาจปรากฏให้เห็น
เหมือนมีอารมณ์ ความรู้สึก ว่าการเดิน(ทาง) ครั้งนี้ฉันจะค่อยๆเดิน ค่อยๆพูด มันอาจเป็นทริปที่เงียบสงบ
             .............................................................................................................................................................................
             
                                                                                 ทว่ามีความสุข

             ....................................................................................................................................................................................




***แก้ไข ลืมบอกไป ไว้จะมาเขียนต่อนะคะ