เราเคยสนิทกับเพื่อนคนๆนึงในอินเทอร์เน็ต เราคุยกันทุกเรื่อง มีอะไรเขาก็จะมาเล่าให้เราฟังตลอด แล้วเราก็จะปลอบแล้วก็ให้คำปรึกษาเขา วันไหนที่เราเหนื่อยหรือท้อ เขาก็ทำแบบนี้กับเรา พวกเราจะมาแชร์เรื่องที่เจ

ในวันเหงา ๆ คิดถึงจังเลยค่ะ ในวันที่มีเวลา มักกลับมานั่งอ่านๆๆและอ่าน ขำบ้าง เศร้าบ้าง แต่ก็มีความสุข ที่ได้อ่าน แม้ไม่เคยเห็นหน้า แม้ได้เคยพบหน้าบ้างแล้ว มักจะได้รับต่อเติมกำลังใจ ในการอ่านเหมือนม

คือรุ้ดีว่าถ้ากลับไปก็อยู่ด้วยกันได้ไม่นานเพราะเราทนกะบ้างอย่างมามากเหนื่อยใจแต่ที่อยากกลับเพราะคิดถึงลูก

     สวัสดีคุณเคยมีความคิดที่จะหนี้จากโลกความ เป็นจริงไหม? เราน่ะอยากนะ คิดทุกๆวันเลย ทั้งที่ตัวเองให้กำลังใจคนอื่นได้ให้ข้อคิดกับคนอื่นๆได้แต่พอความเป็นจริง เราก็ไม่สามารถ ที่จะปลอบใจต

เราเป็นมาพักใหญ่ๆแล้วค่ะน่าจะตั้งแต่2-3เดือนที่แล้ว รู้สึกหัวใจมันเจ็บแปล๊บแปล๊ปตลอด ทุกครั้งที่มีเวลาได้คิดทบทวน ก็จะมีความคิดที่ตัวเองรู้สึกด้อยค่าประหม่าและกังวลตลอดเวลาเลย รวมถึงเรื่องประสบการณ์ที

มีคนนึงๆที่ทำให้เรารู้ว่าเนี้ยมันเรียกว่าความรักความเอาใจใส่อะไรต่างๆที่ได้ทำไรกับครั้งแรกเสมอเราคิดถึงเขามากนะคิดถึงจนบ้างทีเห็นเขาเหนื่อยท้อเราก็อยากกลับไปจุดนั้นไปอยู่เคียงข้างเขาอยากจะเป็นคนที่ให้

สำหรับ ผม คือ อดีต ที่ยังประทับใจครับ ของคุณเป็นแบบไหนกันครับ

การที่คนๆนึง. ที่แทบจะไม่มีโอกาสได้เจอกัน. แต่พอนึกถึงเค้าที่ไรหรือคิดถึงเค้ามากๆทีไรกลับได้เจอทุกที. มันคือเรื่องบังเอิญหรือพรมลิขิตเพราะเหตุการณ์แบบนี้เคยเกิดมาแล้วถึง3. ครั้ง?