ขอวิธีทำให้ใจบรรเทาความเจ็บภายในใจหน่อยค่ะ เลือกเดินออกมาเลือกเดินออกมาถึงแม้ในใจจะยังรักไม่เปลี่ยน แต่ทนต่อไปไม่ไหวเพราะรุ้ดีว่าคนไม่รักก้คือไม่รักไม่อยากฝืนต่อไปให้ใจตัวเองเจ็บ อยู่ไปนอกจากเค้าจะไม่

คือผมอะ โดนพ่อแม่เขาบังคับให้เลิกกับเขาผมเสียใจมากผมร้องมาสองถึงสามวันแล้วผมทนไม่ได้ที่พ่อแม่เขากรีดกันผมกะแฟนผม ผมเสียใจมากผมคิดถึงเขา ส่วนผญ เขาก็ยังทักมาหาผมยังคุยกะผมแอบพ่อแม่เขา พ่อแม่เขาพาเขาไปเ

เคยชอบคนคนนึงไหมแบบว่ารุ้สึกดีที่ได้อยู่ข้างๆเขา ได้คุยกับเขาทุกวัน รุ้สึกดีต่อกัน แต่ลึกๆในใจเรานั้นรุ้ดีว่ามันเป็นไปไม้ได้เลย ว่าเรากับเขาจะมาคบกันได้จริง ต่างกีนยังไงอะหรอ คือ เขามีพร้อมทุกอย่าง ไม

เมียเป็นคนขี้เกรียจ ให้ออกจากงานมาเลี้ยงลูกอยู่บ้านอย่างเดียว เก็บก็ไม่ค่อยเก็บกวาด ผมทำงานกลับมาเหนื่อยๆ ก็บอกเบื่ออยากออกไปเที่ยวอยากกินของแพงๆ ตอนนี้ทนมาจนลูกเริ่มเข้าโรงเรียนแล้วจะให้หางานก็ไม่หา

ข้ามโค้งขอบทุ่งข้าวพราวไสว รวงสีทองแกว่งไกวล้อลมเล่น นกกากู่ร้องก้องประเด็น ขานทุกข์เข็ญหิวหิวประจำไป ทุ่งทองอำพันคือฝันหวาน ขับขานคุณค่าสู่วันใหม่ คมเคียวเกี่ยวข้าวสำราญใจ เหนื่อยไหมไม่เหนื่อยเต็มใจ

อยากขอพื้นที่ระบายและปรึกษาเพื่อนฯว่าจะทำไงดีครับ เกริ่นก่อนว่าผมตอนนี้มีเมียที่เพิ่งคลอดลูกมาได้จะ 7 เดือนแล้วโดบผมเป็นคนทำงานที่ต้องเดินทางไกลตลอดตอนไม่มีลูกจะพยายามไปหาเมียทุกเดือน พอไปหาเมียที่ไร

ตอนคบกันมันจะรู้ถึงนิสัยของอีกฝ่าย แบบว่ารักเขาหมดใจจนรู้สึกเหนื่อยและรำคาญแบบว่าทนไม่ไหวจนอยากเลิก แต่พอเลิกกลับคิดถึงเขา อยากกลับไปคบกับเขาเพราะความผูกพัน งงมั้ย??

มีใครพอจะบอกได้มั๊ยว่าตอนนี้เราจะมีชีวิตอยู่ไปทำไม ไม่มีมครให้รัก ไม่มีใครให้คิดถึง เราจะทนใช้ชีวิตแย่ๆแบบนี้ไปทำไมกัน อะไรที่เคยชอบกลับเฉยๆ เราไม่ยินดีที่จะมีความสุขกับอะไรสักอย่างที่อยู่ตรงหน้าเลย