ทริปนี้ก่อตัวขึ้นตั้งแต่เดือน กรกฎาคมที่ผ่านมา แต่ด้วยความเฉื่อยของหมูหยอง & หมูเอ๋อ ทำให้รีวิวพึ่งถูกลงในวันนี้ และถือเป็นการรีวิวครั้งแรกของพวกเราด้วย หากมีข้อผิดพลาดอะไร ก็ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะครับ โดยการเล่าเรื่อง เราจะสลับกันเล่ากันไปมาของสองคน ในแต่ละเหตุการณ์ นอกจากการรีวิวการเที่ยวในพม่าแล้ว รีวิวนี้จะเป็นการเล่าชีวิตคู่รักที่โคตรจะโรแมนซ์ (ประชด) ว่าเวลาเที่ยวด้วยกันแล้วมีอะไรเกิดขึ้นบ้าง และพล่ามอะไรกันบ้างในแต่ละวัน

กำเนิดทริป (ในไลน์)..by หมูหยอง

หมูหยอง : หมูเอ๋อๆๆ แอร์เอเชียมีโปรบิ๊กอ่ะไปดูเร็ว ไปไหนดี ดูกระบี่ดิ เธอชอบทะเลหนิ
หมูเอ๋อ : เธอนี่มันหน้าฝนไปทะเลก็ไม่สวย
หมูหยอง : อ่าววว ไม่เอาหรอ อุตส่าห์หยวนๆให้ไปทะเล เสียดายจุงงง ไม่ไปตอนนี้ก็อดละนะ หน้าหนาวเค้าเที่ยวภูเขากัน อิอิ
หมูเอ๋อ : ดูมัน นี่ไม่ได้ไปทะเลมาปีนึงละนะ
หมูหยอง : อ่ะๆๆๆ หยวนๆ รอบนี้ให้เธอเลือกก็ได้ ช่วง มิถุนา กรกฎา (ในใจคิด ยังไงอีหมูเอ๋อก็ไม่เลือกทะเลอยู่แล้ว หน้าฝน ก๊ากๆ )
หมูเอ๋อ : หูยยยย ไม่ค่อยมีไรน่าสนเลย งั้นเลือกพม่าก็ละกัน



ซึ่งต้องขอบคุณ เพจ arpae.com เป็นอย่างยิ่งที่ประชาสัมพันธ์ โปรโมชั่นจนเป็นบ่อเกิดของทริปนี้ โดยเราเสียค่าเครื่องบินสู่มัณฑะเลย์ 2 คนแบบไปกลับในราคาประมาณ 2,700 บาทเท่านั้น (รวมค่าบัตรเครดิตแล้ว) พร้อมกับเสีย Big Point ไป 400 Point

จัดทริป..by หมูเอ๋อ

หมูเอ๋อ : จะจัดทริปละน้าาา หมูหยองจัดการเรื่องโรงแรมด้วยเดี๋ยวจะบอกให้ว่าเราจะต้องนอนแถวไหนบ้าง เข้าใจไหม?
หมูหยอง : เคเค (มันตอบแบบว่าไม่ได้จะทำเร็วๆนี้แน่ๆ ปล่อยฉันเห่ออยู่คนเดียว หึหึ)

เป็นการทำ Reserch ก่อนไปเที่ยวที่สนุกมากกกกก อาจจะเป็นเพราะพม่าเป็นอีกประเทศหนึ่งที่มีความเป็นมาที่เป็นเอกลักษณ์ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน สถานที่ท่องเที่ยวที่โด่งดังด้วยร่องรอยสถาปัตยกรรมเก่าแก่ที่ยังคงสภาพไว้ค่อยข้างดี ความเลื่อมใสในพุทธศาสนาของคนพม่าเองก็เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้เราอินกับบรรยากาศต่างๆมากเข้าไปอีก คือ
ยิ่งอ่านย่ิงอยากไป..
ยิ่งรู้จักยิ่งหลงเสน่ห์..
ยิ่งเชื่อมโยงยิ่งสะท้อน..



เตรียมตัวก่อนทริป..by หมูเอ๋อ

หนึ่งเดือนก่อนทริป

หมูหยอง : เธอออ หงอยอ่ะ เช็คอากาศแล้วแบบร้อนได้อีก ขนาดหน้าฝนยังร้อนกว่าไทย
หมูเอ๋อ : เข้าไปดู YouTube มา เธอต้องใส่ขายาวด้วยนะ ที่นั่นไม่ให้ใส่ขาสั้นเข้าวัด
หมูหยอง : บ้า! ฉันไม่เชื่อเธอหรอก ไปเที่ยวใส่ขายาว บ้าๆๆ วัดที่อื่นไม่เห็นต้องใส่ ไม่ต้องมาหลอกฉัน
หมูเอ๋อ : เช่ารถมาขับเองไม่ได้ด้วย มอเตอร์ไซค์ได้แค่ที่มัณฑะเลย์ ตอนนั่งรถทัวร์นี่ถ้าจะฉี่บ่อยๆอย่างเธอก็ต้องพงหญ้าข้างทางนะไม่มีห้องน้ำ
หมูหยอง : เห้ยยยยยย หงอย แคนเซิลป่ะ ร้อนก็ร้อน เดินทางก็ลำบาก เที่ยวสถาปัตยกรรมฉันก็ไม่ค่อยอินอยู่ละ
หมูเอ๋อ : ยังไม่หมด พีคสุดคือตามที่ท่องเที่ยว จะมีคนขายของเดินตามเธอไปเรื่อยๆด้วย
หมูหยอง : OMG!

1 อาทิตย์ก่อนทริป
หมูหยอง : เธอๆ จัดทริปเสร็จยังเนี่ย
หมูเอ๋อ : เสร็จตั้งแต่ 2 อาทิตย์ก่อนและย่ะ จัดกระเป๋าเสร็จแล้วด้วย อิอิ (เห่อได้อีก)
หมูหยอง : ไหนเอามาดูหน่อย



หมูเอ๋อ : เป็นไงๆ อึ้งเลยอะดิ๊ ไฮโซป่ะหล่ะ
หมูหยอง : (ทำหน้าเริ่มเป็นกังวล)เธอไม่ปักหมุดแผนที่ล่ะ นี่มันไปก๊อปๆเค้ามาแปะหนิ แบบนี้ฉันทำ 2 นาทีก็เสร็จ
หมูเอ๋อ : แผนที่ไม่ต้องปักหรอก มัณฑะเลย์เมืองมันเป็นสี่เหลี่ยมง่ายๆ เตรียมร้านอาหารไว้หมดละด้วย เราจะไปกินกุ้งเผามัณฑะเลย์กัน ถูกกว่าไทยอีกนะ
หมูหยอง : เอิ่มมมม งั้นฉันทำใจไว้ล่วงหน้าเลยนะ เที่ยว 1 ชม. หลงทาง 4 ชม. ชัวร์
หมูเอ๋อ : จะหลบหลู่ฉันเกินไปละนะ  ไม่หลงโว้ย!!!!

หลังจากนั้นเราก็มุ่งหน้าสู่ มัณฑะเลย์กัน โกโกโก!!

12:00PM ถึงแว้วมัณฑะเลย์..by หมูหยอง

        มัณฑะเลย์ราชธานีสุดท้ายของพม่า พม่าเป็นประเทศที่ย้ายเมืองหลวงบ่อยมากกก ก่อนหน้ามัณฑะเลย์ก็คืออมรปุระ (แถวสะพานอูเบ็ง คือห่างกันแค่ 12 กิโลเองนะเอาจริงๆ)
       หลังจากแลกเงินที่ KBZ ในสนามบิน ถึงแม้หมูเอ๋อจะบอกว่าไม่ต้องปักหมุดใน Google Map ไม่จำเป็นต้องใช้อินเตอร์เน็ตก็ได้ แต่หมูหยองเชื่ออย่างสนิทใจว่าอินเตอร์เน็ตต้องมีประโยชน์มากแน่ๆในทริปนี้ โดยเฉพาะกับการเดินทาง เลยเดินมุ่งตรงไปซื้อซิมทันที หลอกล่อให้หมูเอ๋อไปเข้าห้องน้ำ เนื่องจากขี้เกียจฟังเสียงบ่น อิอิ
       อินเตอร์เน็ตที่สนามบินมีให้เลือก 2 ค่าย คือ Telenor และ Ooredoo เราเลือก Telenor ด้วยเหตุผลห่วยๆคือความคุ้นเคย เพราะมันหน้าตาเดียวกับ Dtac บ้านเรานั่นเอง
- ซิมอินเตอร์เน็ตอย่างเดียวอยู่ที่ 8500Kyats (230บาท)
- อินเตอร์เน็ต+โทรศัพท์ 11500Kyats (310บาท) โทรได้5000Kyats โทรกลับไทยนาทีละ200Kyats (6บาท) เปลี่ยนซิมเรียบร้อยก็เดินไปขึ้น Shuttle Bus ของ Airasia เข้าเมืองฟรี (ต้องใช้ Boarding Pass ในการขึ้นรถนะครับ) ใช้เวลาประมาณ 1 ชั่วโมง รถก็พาเรามาจอดใกล้ๆพระราชวังมัณฑะเลย์  



2:00PM เช่ามอเตอร์ไซค์..by หมูหยอง

        หมูเอ๋อคนจัดทริปท่าทางจะศึกษาสภาพอากาศมาเป็นอย่างดี ลงรถปุ๊ป Prop จึงจัดเต็มด้วยเสื้อคลุมแขนยาว แว่นตากันแดด และร่มเคลือบกันรังสียูวีทั้งด้านนอกด้านใน!!! ระหว่างทางไปที่เช่ามอไซค์รู้สึกได้เลยว่า อีหมูเอ๋อคือคนเดียวที่แต่งตัวประดุจราชนิกูล ลากกระเป๋าเดินทาง กางร่มกรีดกราย ท่าทางกระแดะน่าเตะมาก คนมอง แต่ชีก็ไม่แคร์! หมูหยองกับหมูเอ๋อชอบเดินทางกันเองจึงมักจะเช่ารถหรือมอเตอร์ไซค์ ครั้งนี้เราใช้บริการ Mr. Jerry



     ให้เช่ามอไซค์ทั้งแบบ manual 10,000/day และ auto 15,000/day เรามีเวลาครึ่งวันเลยจัดแบบ auto ต่อรองราคาเหลือ 10,000Kyats หรือประมาณ 300 บาท พร้อมกับฝากกระเป๋าไว้ที่บ้านเค้าด้วย หลังจากนั้น Mr. Jerry ก็ขับมอไซค์นำเราไปเติมน้ำมัน (1 ลิตรเราจะขับได้ประมาณ 10 กิโลเมตร เราจัดการเติมมา 2 ลิตร) โอ้ว ที่เติมน้ำมันก็สร้างความเซอร์ไพร์สให้เราได้ไม่น้อย เพราะไม่คิดว่า เมืองใหญ่จะมีปั้มแบบนี้อยู่


3:00PM ทริปวันแรกก็เริ่มต้นขึ้น..by หมูหยอง

หมูหยอง : เอ๋อๆ แพลนเราอันแรกคือไรอ่ะ พร้อมละ
หมูเอ๋อ : ลืมละ ขอดูโพยก่อน ตามแผนที่ฉันวางไว้เราจะไปกินอาหารกันก่อนที่ร้าน Aye Myit Tar
หมูหยอง : โอเค หิวละ โกโกโก

บรรยากาศในเมืองมัณฑะเลย์ทำให้เราหวนนึกถึง “ฮานอย” มอเตอร์ไซค์เต็มเมืองพร้อมเสียงแตรของยานยนตร์ทุกประเภท ที่ไม่รู้พวกท่านจะบีบห่านอะไรกันนักหนา ถนนโล่งก็บีบ ไม่โล่งก็บีบ ติดไฟแดงก็บีบ ผมนี่แทบจะขึ้นไปขับบนฟุตบาทแล้วก็ยังคงโดนบีบ พอถึงตำแหน่งที่อยู่ร้านอาหารที่หมูเอ๋อบอก หยุดรถมองไปรอบๆ ประมาณ 20 วิ “ไหนอ่ะร้าน อีเอ๋อ?!” หมูเอ๋อที่เคยคุยโม้คุยโตเรื่องการเตรียมทริปในครั้งนี้ เริ่มหน้าจืดหางตก

ยังไม่ไปถึงไหนเลยค่ะ วนหาของกินอยู่นี่แหละ..by หมูเอ๋อ

        ด้วยความยากลำบากกับถนนที่บางเส้นก็วันเวย์ วนอยู่ 3-4 รอบ และแล้วเราก็หาร้าน Aye Myit Tar ไม่เจอค่ะ น้ำในร่างกายกำลังจะหมด เรากำลังจะตายยยยย (เว่อร์ไปหน่อย) ตอนนี้หมูหยองเริ่มออกอาการหงุดหงิดงุ่นง่าม โมโหหิวตามสไตล์ เนื่องจากตามหามาเกือบ 30 นาทีแล้ว ยังหาร้านอาหารไม่เจอ ระหว่างขับอยู่เจอร้านน้ำปั่น เลยแวะเข้าไปดับกระหายกับดับอารมณ์อีหมูหยองซะหน่อย ที่นี่เค้าขึ้นชื่อเรื่องน้ำผลไม้ค่ะว่าเจ้มจ้นถึงใจ แต่ทำม้ายยยให้น้ำแข็งน้อยมาก อยู่ไทยชอบบ่นน้ำแข็งเยอะน้ำน้อย ไม่มีอะไรพอดีกับกิเลสของฉันจริงๆ เนื่องจากมันไม่ค่อยเย็นค่ะ เลยไม่ชื่นใจ มันชดเชยกับอากาศร้อนๆแบบนี้ไม่ได้เลยแม้แต่น้อย
         ระหว่างกินน้ำกันอยู่ ก็มีป้าแบกหมี่มาขาย ซึ่งทึ่งมากที่ป้าทำไม บาลานซ์ร่างกายดีขนาดนั้น สามารถเอากะละมังอยู่บนหัว และทรงตัวแบบไม่ต้องประคอง  ซึ่งหมูเอ๋อกับหมูหยองเห็นก็ไม่ได้สนใจอะไร เพราะประเมินด้วยตาแล้ว ระดับความสะอาด น่าจะ 1/10  แต่ผู้หญิงโต๊ะข้างๆรีบเดินไปสั่งป้า คนละจาน พร้อมหันมาชูนิ้วโป้งให้เราสื่อว่ามันอร่อยมากกก เจอแบบนี้ไม่สั่งไม่ได้ละค่ะ ไอ้ที่อ่านๆมาว่าระวงระวังท้องเสีย ข้าหากลัวไม่ ชูนิ้วชี้ให้ป้าคนขายบะหมี่และส่งสัญญาณไปว่า “ไม่ว่ามันคืออะไรก็ตาม เอามาให้ข้าหนึ่งอัน บัดเดี๋ยวนี้” เป็นหมี่มีรสชาติออกเปรี้ยวหน่อยๆ
      น้ำส้มและน้ำมะนาว 1500kyats (40บาท) + บะหมี่ป้า 200kyats (เห้ย 6 บาท เห้ย 6 บาท เห้ย 6 บาท เห้ย 6 บาท) รวม 57 บาท รสชาติก็ตามราคากันไป ขอให้ 6/10



ตอนเราทานเสร็จกำลังจะลุก ฉันทำกระดาษปลิวค่ะ ใบเช็คอินออนไลน์ที่ไม่ใช้แล้ว ปลิวล่องไปกลางถนนเลย และอย่างที่ทราบรถราที่นี่ไม่ค่อยเบรคกัน ฉันจึงกะปล่อยมันไป ทันใดนั้นวัยรุ่นผู้หญิงโต๊ะข้างๆ วิ่งฝ่ารถและเสียงแตรออกไปเก็บมาให้! พูดคุยกันสักพัก จึงถามเค้าว่าร้านอาหาร Aye Myit Tar  อยู่ที่ไหน เค้าบอกที่อยู่และเสนอตัวขับนำเราไปส่งทั้งๆที่ตัวเองยังทานไม่เสร็จเลยค่ะ เราเกรงใจคิดว่าออกมาหากันเองดีกว่า วัยรุ่นมัณฑะเลย์น้ำใจดีงามจัง เลิฟเลย <3

       เรา พุ่งหน้าไปตามพิกัดที่ได้รับมา 81st. between 37/38 และก็เหมือนเดิมอีกครั้ง คือ หาไม่เจอค่ะ แต่มีอยู่ร้านนึง เหมือนเป็นร้านส้มตำ แต่ป้ายร้านเป็นภาษาพม่า

หมูหยอง : เธอๆ ร้าน Aye Myit Tar ที่เธอเตรียมมา นี่ขายอาหารอะไร
หมูเอ๋อ : .......................(คิดในใจ ใครจะไปจำได้เล่าา เตรียมทริปมาตั้งแต่เดือนก่อน)
หมูหยองทำหน้าเอือมระอาแบบสุดๆ : นั่นไง ตามที่ฉันบอกเลย เที่ยว 1 ชม. หลงทาง 4 ชม. งั้นกินร้านนี้เลยละกัน เดี๋ยวไม่ได้เที่ยวอะไรเลยพอดี 
    ฉันเดินคอตกเข้าไปในร้าน ปรากฎว่าขายแต่ส้มตำ คิดว่าคงกินได้ไม่อิ่มหรอก กินกินไปก่อนละกัน สั่งไปหนึ่งที่ อร่อยยยยเลยค่ะ เป็นส้มตำสไตล์พม่าที่ใส่กะปิเข้าไปด้วย รสชาติแตกต่างจากส้มตำบ้านเรา แต่เผ็ดน่าดู ถ้ามีข้าวเหนียวด้วยคงจะฟินมาก ไม่แน่ใจค่ะว่ามีขายข้าวเหนียวด้วยรึเปล่าเพราะการสื่อสารค่อนข้างลำบาก เราเองก็ได้แต่ชี้จากโต๊ะที่นั่งกินกันอยู่และบอกว่าเอาแบบนี้ที่นึง (ส้มตำ 500kyats+น้ำเปล่า 300kyats)  สำหรับหมูหยองที่ชื่นชอบการกินอาหารรสจัด กินน้ำจิ้มเหมือนเป็นน้ำซุป ให้คะแนนร้านนี้  9/10 ส่วนหมูเอ๋อผู้ชื่นชอบอาหารรสจืดเป็นชีวิตจิตใจ กินไปได้ 3 คำ ก็ตามด้วยน้ำเปล่าไป 2 แก้วเต็ม แต่ก็ยังอร่อยให้  8/10