นี่ก็กระทู้แรกของผมน่ะครับ ผิดผลาดอะไรก็ขอโทษด้วย
ขอระบายนิดนึง
แม่ของผมเป็นคนที่มีนิสัยเอาแต่ใจจริงๆครับ ผมออกความคิดเห็นไปผมก็ผิดตลอด เขาชอบนึกว่าตัวเองถูกเสมอไม่เคยยอมฟังความคิดเห็นของคนอื่น
และแล้ววันนึงผมทะเลาะกับแม่หนักมากครับ เป็นเรื่องไม่เป็นเรื่องจริงๆ แม่ผมให้ช่วย save งานให้จากในเว็บลงใน Word ผมก็บอกไปว่าผมทำไม่ได้ เขาก็โวยวายกลับมาใส่ผมอีกว่าทีอย่างนู้นอย่างนี้
ทำได้ แค่นี้ทำไมทำไม่ได้ ผมก็เถียงกลับไปว่า ก็กล้าทำไม่ได้จริงๆอะแม่ และแล้วเขาก็ขุดเรื่องมาทะเลาะอีก ด้วยนิสัยของผมที่เป็นเด็กไม่ชอบพูดมากก็เงียบๆใส่ไป และแล้วผมก็ไม่คุยกับแม่ของผมไปพักนึง แม่ของผมก็คุยๆกับผมอีก ผมก็เงียบใส่แต่ด้วยความที่ว่าผมงอนอยู่เลยเงียบใส่ แม่ผมก็บอกว่าจะเงียบทำไมเป็นไบ้ไง
- -* ผมควรจะทำอย่างไงดีครับ ผมจนปัญญาจริงๆ ที่ผมเงียบใส่คือผมอยากให้เขารู้ตัวเขาเองว่ากำลังทำอะไรอยู่ อยากให้แม่ผมเข้าใจจิตใจของผมบ้าง
ขอคำแนะนำจากพี่ๆในพันทิปหน่อยครับ
ผมมีคุณแม่เอาแต่ใจ
ขอระบายนิดนึง
แม่ของผมเป็นคนที่มีนิสัยเอาแต่ใจจริงๆครับ ผมออกความคิดเห็นไปผมก็ผิดตลอด เขาชอบนึกว่าตัวเองถูกเสมอไม่เคยยอมฟังความคิดเห็นของคนอื่น
และแล้ววันนึงผมทะเลาะกับแม่หนักมากครับ เป็นเรื่องไม่เป็นเรื่องจริงๆ แม่ผมให้ช่วย save งานให้จากในเว็บลงใน Word ผมก็บอกไปว่าผมทำไม่ได้ เขาก็โวยวายกลับมาใส่ผมอีกว่าทีอย่างนู้นอย่างนี้ทำได้ แค่นี้ทำไมทำไม่ได้ ผมก็เถียงกลับไปว่า ก็กล้าทำไม่ได้จริงๆอะแม่ และแล้วเขาก็ขุดเรื่องมาทะเลาะอีก ด้วยนิสัยของผมที่เป็นเด็กไม่ชอบพูดมากก็เงียบๆใส่ไป และแล้วผมก็ไม่คุยกับแม่ของผมไปพักนึง แม่ของผมก็คุยๆกับผมอีก ผมก็เงียบใส่แต่ด้วยความที่ว่าผมงอนอยู่เลยเงียบใส่ แม่ผมก็บอกว่าจะเงียบทำไมเป็นไบ้ไง
- -* ผมควรจะทำอย่างไงดีครับ ผมจนปัญญาจริงๆ ที่ผมเงียบใส่คือผมอยากให้เขารู้ตัวเขาเองว่ากำลังทำอะไรอยู่ อยากให้แม่ผมเข้าใจจิตใจของผมบ้าง
ขอคำแนะนำจากพี่ๆในพันทิปหน่อยครับ