กระทู้นี้เป็นกระทู้ที่ผมปรารถนาเอาไว้ว่าจะตั้งกระทู้ที่แชร์ แบ่งปัน แลกเปลี่ยน ข้อคิดในเชิงพุทธศาสนา วันละ1กระทู้ จนถึงวันเกิดของผม ขอความร่วมมือในการตอบกระทู้อย่างสร้างสรรด้วยครับ

ความสุขนั้น ย่อมต้องมี สุขกว่าและสุขที่สุด และที่สุดแห่งความสุขในศาสนาพุทธนั้นคือ วิมุตติสุข หรือการคือการสำเร็จมรรคผลนิพพาน ซึ่งหากมีความสุขก็ย่อมมีตัวขัดความสุขนั่นคือ มาร มารนั้นจะว่าเป็นตัวขัดความสุขก็ไม่เชิง ซึ่งหมายความว่า เป็นตัวขัดเป้าหมายมากกว่า

หมายความว่าหากตั้งเป้าหมายทำอะไรซักอย่าง แล้วมีตัวมาขัดขวางไม่ให้ไปถึงเป้าหมายนั้น เราก็อาจจะเรียกสิ่งนั้นว่ามารก็ได้ ในพระไตรปิฏกแบ่งมารออกเป็น5ประเภท ไปหาอ่านเอาเอง

สาเหตุที่ผมตั้งชื่อกระทู้ว่าก้าวสู่ทางมาร นั่นเพราะในปัจจุบัน ความดี หรือบุญ ที่คนทำ อาจจกลายเป็นมารเสียเอง

ทำบุญหวังผล หวังรวย หวังสวรรค์ กลับยึดติดกับความสุขที่ไม่เที่ยงซึ่งก็เหมือนมารที่คอยขัดขวางไม่ให้เราไปถึงจุดหมายสูงสุด และคอยเหนี่ยวรั้งไว้ไม่ให้หลุดพ้นจากสงสารวัฏที่ไม่มีที่สิ้นสุด ซ้ำร้ายเรายังเห็นดีเห็นงามตามไปด้วย ทำบุญหวังสวรรค์ ตามไปเกิดในสวรรค์พอหมดบุญก็มาเกิด ทำดีไปสวรรค์อีก เป็นแบบนี้ไม่มีที่สิ้นสุดแล้วเมื่อไหร่จะหลุดพ้น

บางที่เรื่องแบบนี้มันอาจจะไกลเกินไป เอาง่ายๆในสังคมปัจจุบัน มารอาจจะเป็นเหมือนผู้หวังดีทั้งหลาย ที่ชี้แนะไปในสิ่งดีๆ เพียงแต่มันดีจริงหรือเปล่า และเราก็ไม่รู้ตัวเลย หากไม่เท่าทันก็จะกลายเป็นทาสมารได้ไม่มีสิ้นสุด อย่างบัตรเครดิต มันก็ดีนะ แต่มันก็อาจจะเป็นมาร ให้เรายึดติดพึ่งพามันอย่างไม่มีสิ้นสุด แล้วแบบนี้เมื่อไหร่จะหลุดจากวงจรหนี้และความฟุ้งเฟ้อ