เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกิดใน อ.วังหิน จ.ศรีสะเกษ ในหมู่บ้านแห่งหนึ่ง เป็นประสบการณ์ของแม่เรา คือครอบครัวเราเป็นครอบครัวใหญ่ แถวบ้านก็เป็นญาติห่างๆกันหมด บ้านแม่เราเป็นบ้านกลางทุ่งนา ห่างจากหมู่บ้านออกมาอีกสัก 3 เสาไฟฟ้า วันหนึ่ง วันนั้นเป็นวันแรม 15 ค่ำ(คืนวันมืด)ระหว่างที่ทุกคนกำลังนอนหลับอยู่ ทุกคนจะนอนรวมห้องกัน มี ตา ยาย แล้วก็พี่สาวอีก 2 คน ตากับยายแม่เราเป็นผีฟ้า ในหมู่มีผีฟ้าอยู่ไม่มากนัก แม่เราบอกว่าวันนั้นแม่เราปวดฉี่ ก็เลยปลุกตาที่นอนข้างๆ ให้ไปด้วยกัน แต่เพราะตาขี้เกียจลงมาก็เลยเฝ้าอยู่ที่หน้าต่างข้างบน บ้านแม่เราเป็นบ้านสองชั้น ข้างหลังก็เป็นทุ่งนายาวเยียดไกลสุดลูกหูลูกตา และมีต้นมะขามต้นใหญ่มากอยู่ต้นหนึ่งแม่เราก็มาฉี่หลังบ้าน สมัยนั้นบ้านแม่ยังไม่มีห้องน้ำ แล้วแม่ก็ฉี่โดยหันหลังใส่ต้นมะขาม ในขณะที่กำลังนั่งฉี่อยู่นั้น ด้านซ้ายมือแม่ก็จะเป็นทุ่งนา ทางขวามือจะเป็นบ้านซึ่งตาก็เฝ้าอยู่ พอแม่มองไปที่ทุ่งนา แม่เห็นแสงบางอย่าง อยู่ไกลออกไปเป็นดวงเล็กๆ ทีแรกแม่นึกว่า เป็นคนหาเขียด หากบ ตอนกลางคืน แต่แสงที่เห็นมันเคลื่อนที่มาเร็วมาก แม่เรานึกว่าตาฝาดเพราะยังตื่นไม่เต็มตา ก็เลยลองเล็งตาดูดีๆ แสงนั้นมันวิ่งใกล้เข้ามาเรื่อยๆ แสงมันก็เริ่มใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ พอมันเริ่มเข้ามาใกล้ๆมันก็วิ่งชนหัวแม่เราจนแม่เราล้ม รูปร่างมันเป็นหัวคนผมกระเสิง มันมีเขี้ยวคล้ายๆหมายิงฟัน แม่เราเห็นตับไตมันยั้วเยี้ยเต็มไปหมด แม่เราบอกว่าตัวมันเรื่องแสงสีเขียวๆน่ากลัวมาก แม่เราก็กรี๊ดเสียงดัง พอตาเราเห็นตาเราก็ไปหยิบมืดอีโต้ แล้ววิ่งลงมาดู แล้วก็ใช่มีดฟันไปในอากาศให้มันหนีไป แล้วตาเราก็ก็ท่องอะไรสักอย่างไม่รู้ แล้วคราวนี้คนในบ้านก็วิ่งมาดูเพราะได้ยินเสียงแม่เราร้องไห้ แม่เรากลัวมากร้องไห้จนถึงเช้า นี่เป็นเรื่องแรกที่แม่เราได้เจอพี่กระสือตัวเป็นๆ
            หลังจากนั้น 3 วัน แม่เราก็ได้เจอผีอีกแล้ว วันนั้นระหว่างที่ทุกคนกำลังนอนอยู่(ทำไมแม่เราชอบเจอผีตอนคนอื่นนอนเนี่ย-.,-)ตาเราจะนอนซ้ายสุดต่อมาก็แม่เรา ยาย แล้วก็พี่คนรอง แล้วก็พี่คนโต วันนั้นแม่เราอยู่ๆแม่ก็รู้สึกร้อนเลยจะไปเพิ่มเบอร์พัดลมหลังจากเพิ่มเสร็จ แม่เราก็มานอนต่อแต่อยู่ๆแม่ก็เห็นเงาบางอย่างที่ปลายเท้า แม่เรานึกว่าพระจันทร์มันสะท้อนแสงใส่สิ่งของให้เป็นเงา แต่แสงนั้นมันเดินเข้ามาหาแม่เราช้าๆ แม่เราเริ่มรู้ตัวแล้ววามันต้องไม่ใช่คนแน่ๆ แม่เราพยายามรีตามอง เพราะให้มันคิดว่าแม่หลับอยู่ มันเริ่มเปิดมุ้งเข้า แสงพระจันทร์จากข้างหลังของมันสะท้อนเงาทำให้หน้ามันมืดมากมองไม่เห็นหน้า รูปร่างเป็นคนแก่ หลังค่อม ให้เสื้อพี่ขาว และใส่กางเกงขากล้วย แม่มองไม่เห็นสีกางเกงเพราะมืดมาก เห็นแต่เสื้อสีขาวที่มองเห็นชัด มันยื้นมือออกมาข้างหน้าแล้วก้มลง มันจับขาแม่เรา มันให้ความรู้สึกเย็นๆเหมือนเหล็กที่เย็นๆ แม่เราตกใจมากและไม่กล้าลืมตา แม่เราไม่มีแรง จะอ้าปากร้องแต่เสียงก็ไม่ออก แม่เราร้องไห้ทั้งที่ไม่มีเสียง มือจับผ้าห่มแน่น กระดกกระดิกตัวไม่ได้เหมือนมีโซ่ล่ามอยู่ ทุกคนก็เหมือนไม่รู้สึกตัวกันเลย ว่ามีอะไรอยู่ แม่เหงื่อท่วมตัว มันเริ่มถึงตัวแม่ไปเรื่อยๆ จนจะออกจากมุ้งแล้ว มันดึงไปได้ครึ่งตัว แล้วแม่ไม่รู้จะทำยังไงกลัวก็กลัว ร้องก็ไม่มีเสียงออกมา กระดุกกระดิกก็ไม่ได้ ตาก็ไม่กล้าเปิด แม่เราก็เลยสวดมนต์ในใจ เพราะตอนนั้นแม่คิดอะไรไม่ออก แล้วคราวนี้เสียงเหมือนตาจะตื่น(เพราะได้ยินเสียงตาขยับตัวเพราะบ้านเราเป็นบ้านไม้ เลยทำให้ขยับตัวยังได้ยินเสียงไม้)คราวนี้แม่ก็เลยลองกรี๊ดดู ปรากฏว่าเสียงแม่ออก ทุกคนสะดุ้งตื่นกันหมด ตาก็หยิบมีดอีโต้ที่อยู่ข้างๆแก ขึ้นมาฟันจนมุ้งขาด แล้วก็ฟันไปในอากาศตาพูด 'ไป ไป ไป อย่ามายุ่งกับลูกข้า' แล้วร่างนะก็หายไป ยายเข้ามากอดปลอบแม่เรา ส่วนตาก็ไปเอาเทียนกับขันมา แล้วก็ท่องคาถาอะไรสักอย่างนี่แหละ หลังจากนั้นเช้า ตากับยายเราก็พาแม่เราไปทำบุญ
แล้วหลังจากนั้นแม่เราก็ไม่เจอผีอีกเลย...

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริงในหมู่บ้านเรา ไม่ใช่แค่แม่เราที่เจอ มีคนในหมู่บ้านเราไม่น้อยที่เจอ หลังจากนั้นตาก็สร้างห้องน้ำใหม่ แล้วก็เลิกเป็นผีฟ้าด้วย...จบจร้า
#มีคัยเคยเจอแบบแม่เรามั้ง น่ากลัวชิปหาย😥