30
แผนตบตาของกฤช

โดย ฮาร์โมนิก้า

สเตฟานอส ลูคาส รับแฟ้มเอกสารจากผู้ช่วยของเขามาเปิดดูก่อนจะมองลอดแว่นมายังชายหนุ่มรูปหล่อผู้ซึ่งนั่งอยู่
อีกฟากหนึ่งของโต๊ะทำงาน

“ผมคงทำเรื่องให้คุณมีสิทธิ์ในทรัพย์สินส่วนตัวของคุณอนาสเตเซียไม่ได้หรอกครับคุณวาลลาซ เนื่องจากสัญญาก่อนแต่งงานไ
ม่อนุญาตให้คุณมีสิทธิ์ในทรัพย์สินส่วนตัวของเธอทั้งสิ้น” เขาพูดขณะเปิดอ่านเอกสารในแฟ้ม

“ผมต้องการสิทธิ์ในการปกครองจูเลี่ยน ซึ่งผมในฐานะพ่อมีสิทธิ์นั้นอยู่แล้ว” นิโคลาโยสแย้ง

“ถูกต้องครับ” สเตฟานอสรับ

“และผมต้องการสิทธิ์ในการเบิกจ่ายเพื่อใช้เป็นค่าใช้จ่ายในการดูแลจูเลี่ยนในระหว่างที่ภรรยาผมยังหายตัวไปอยู่เช่นนี้ ที่สำคัญ
ตอนนี้เธอเป็นผู้ต้องสงสัยของตำรวจ เธอจึงไม่สามารถมาจัดการอะไรเกี่ยวกับลูกชายของเราได้ แล้วคุณจะปล่อยให้ผมคอยจนกว่า
จะพบตัวเธอ หรือจนกว่าเธอจะเคลียร์ตัวเองได้อย่างนั้นหรือ จึงจะมีสิทธิ์จัดการเรื่องการศึกษาเล่าเรียนและเรื่องการกินอยู่ของ
ลูกชายผม” นิโคลาโยสถามสีหน้าไม่สู้ดีนักเมื่อมองดูทนายประจำตระกูลคิริยาคอส ผู้เป็นคนร่างสัญญาก่อนแต่งงานให้เขาเซ็น
ก่อนที่เขาจะจดทะเบียนสมรสกับอนาสเตเซียเมื่อเจ็ดปีก่อน

“คุณอนาสเตเซียมีบัญชีที่ฝากไว้ในนามของจูเลี่ยน ซึ่งจะตกเป็นของจูเลี่ยนเมื่ออายุครบยี่สิบหกปี บัญชีนั้นผมไม่อาจจะทำอะไรได้
แต่หากคุณต้องการใช้ค่าใช้จ่ายสำหรับบุตรชายคุณตอนนี้ ก็ยังมีบัญชีค่าใช้จ่ายที่เธอกันไว้อีกบัญชีหนึ่ง ซึ่งสามารถเบิกจ่ายได้เป็น
ระยะเวลา ณ ตอนนี้ผมสามารถมอบให้คุณรับผิดชอบได้หนึ่งก้อน โดยมีข้อแม้ว่าเพื่อใช้สำหรับจูเลี่ยนบุตรชายของคุณสองคนเท่านั้น”

นิโคลาโยสมีสีหน้าดีขึ้นนิดหน่อย ก่อนจะถามออกมา “เท่าไหร่หรือบัญชีที่ว่า”

สเตฟานอสก้มมองลอดแว่นสายตาออกมาเพื่อพินิจสีหน้าชายหนุ่มตรงหน้าก่อนตอบ

“สามล้านยูโรคุณอนาสเตเซียกันเงินส่วนนี้สำหรับจูเลี่ยนในระยะเวลาห้าปี ผมคิดว่ามันมากเกินพอดีด้วยซ้ำ”

นิโคลาโยสนิ่งฟังด้วยสีหน้าไม่บ่งความรู้สึก สามล้านยูโรสำหรับระยะเวลาห้าปีมันน้อยกว่าที่เขาอยากได้ แต่ก็มหาศาลทีเดียว
ที่จะใช้ชีวิตสบายๆ และนำไปต่อทุน ที่สำคัญมันดีกว่าไม่ได้อะไรเลย ตอนนี้เขาต้องการเงินด่วน แต่อีกไม่นานเขามีทางจะ
หาเงินเพิ่ม โดยที่ไม่ต้องรีบมาออกตัวขอสิทธิ์ในเงินก้อนอื่นของอนาสเตเซียหรือจูเลี่ยนให้ใครสงสัย

โชคดีที่ทนายเฒ่าผู้นี้ไม่รู้ถึงข้อตกลงในสัญญาเพิ่มเติมระหว่างเขากับอนาสเตเซีย ข้อตกลงที่ไม่มีใครรู้เพราะเป็นเพียงข้อ
สัญญาเล็กๆ ที่เขาแทรกเข้าไปกับสัญญาหลายหน้าฉบับนั้นของสเตฟานอส เป็นสัญญาที่เขาให้ทนายของเขาทำขึ้นกำกับ
สัญญาฉบับแรก โดยที่ขอให้อนาสเตเซียเซ็นให้ต่างหากไม่ได้ผ่านทนายของเธอ

“แล้วหากผมต้องการลงทุนในนามของจูเลียนล่ะ” ชายหนุ่มเอ่ยถาม เก็บเรื่องสัญญาแนบท้ายนั้นไว้กับตัว

สเตฟานอสเอนหลังพิงพนักเก้าอี้ และมองลอดแว่นสายตาอีกครั้ง “คุณต้องนำแผนการธุรกิจอย่างละเอียดมาให้ทีมของผม
ศึกษาก่อนจึงจะอนุมัติเงินได้ แต่นั่นหมายถึงว่าคุณอนาสเตเซียอยู่ในสภาพที่ไม่อาจตัดสินใจเองได้จริงๆ”

“หมายความว่ายังไง” นิโคลาโยสถาม

“ผมหมายถึงหากว่าเธอหายสาบสูญเสียชีวิตเสียสติหรือเป็นผู้ต้องขัง หากไม่เช่นนั้นการตัดสินใจทั้งหมดอย่างไรก็ต้องผ่าน
ความเห็นชอบของเธอหรือผู้ที่เธอมอบหมายไว้เท่านั้น” สเตฟานอสตอบด้วยสีหน้าเรียบเฉยที่สุด

“และถึงตอนนั้นคุณก็ยังต้องทำเรื่องยื่นต่อศาลเพื่อขอเป็นผู้ปกครองบุตรชายคุณ ซึ่งอาจจะมีญาติคนอื่นของจูเลี่ยนที่มีสิทธิ์
ยื่นคำร้องคัดค้าน หากพวกเขามีหลักฐานว่าคุณมีความประพฤติไม่เหมาะสม” สเตฟานอสแจงต่อ

“หมายความว่ายังไง” นิโคลาโยสถามซ้ำ แน่ใจแล้วว่าสเตฟานอสไม่รู้อะไรเกี่ยวกับข้อสัญญานั้นจริงๆ

“หมายความว่าหากเกิดอะไรขึ้นกับภรรยาคุณ ญาติคนอื่นของเธอย่อมมีสิทธิ์ที่จะยื่นคัดค้านคำร้องขอเป็นผู้ปกครองบุตรชาย
ของเธอได้ หากศาลเห็นว่ามีความเหมาะสมมากกว่าที่จะเลี้ยงดูจูเลียน”

นิโคลาโยสนิ่งฟังก่อนถามเสียงเรียบ “ทั้งที่ผมเป็นพ่องั้นหรือ”

สเตฟานอสพยักหน้า “ใช่ แต่ทั้งหมดขึ้นอยู่กับดุลพินิจของศาล และนี่เป็นเรื่องที่ยังมาไม่ถึง ดังนั้นเราอย่าเพิ่งรีบมาคุยกันถึง
เรื่องนี้เลย”

“งั้นคุณจะดำเนินการเรื่องบัญชีสามล้านยูโรให้ผมได้เมื่อไหร่” นิโคลาโยสถาม

“ไม่เกินหนึ่งสัปดาห์ คุณทิ้งข้อมูลธนาคารคุณไว้ ผมจะได้จัดการให้” สเตเฟนอสตอบก่อนจะเสริมด้วยน้ำเสียงเข้มงวด “แต่คุณ
มีสิทธิ์เบิกจ่ายเงินได้ไม่เกินครั้งละสองหมื่นห้าพันยูโร และเดือนละไม่เกินสองครั้ง หากต้องการใช้มากกว่านี้ ต้องมีจดหมายแจ้ง
ทางธนาคาร อธิบายเหตุผลในการใช้เงินให้ทางธนาคารทราบ ก่อนจะมีการอนุมัติเงิน”

นิโคลาโยสรู้สึกเดือดขึ้นมาทันที ชายหนุ่มพยายามเก็บอารมณ์ไว้ภายใต้สีหน้าไม่ยี่หระ

“ได้ จัดการให้ด้วยแล้วกัน” เขาสั่งก่อนจะเซ็นชื่อในเอกสารต่างๆ ตรงหน้าซึ่งผู้ช่วยของสเตฟานอสนำมาวางไว้ให้ เสร็จแล้วจึงขอตัว
ลากลับไปโดยไม่พยายามแสดงให้ทนายเฒ่าเห็นถึงความไม่สบอารมณ์ของตัวเอง

เขี้ยวจริงๆ ไอ้ทนายเจ้าเล่ห์! เขาคิดก่อนเดินออกจากสำนักงานกฎหมายแห่งนั้นอย่างรวดเร็ว

ชายหนุ่มกลับมายังโรงแรมของเขาที่ปิโซ่ ลิวาร์ดิอย่างหงุดหงิด แม้ช่วงนี้กิจการจะไปได้สวยเนื่องจากเป็นฤดูร้อนซึ่งมีนักท่องเที่ยว
ชุกชุม แต่รายได้จากโรงแรมเล็กๆ นั้นไม่พอสำหรับความต้องการ เขาต้องการเป็นเจ้าของคาสิโนบนเกาะส่วนตัว ซึ่งเปิดไว้บริการ
เฉพาะมหาเศรษฐี เล่นกันได้แบบไม่จำกัดวงเงิน มีรีสอร์ทระดับหกดาวไว้บำรุงบำเรอพวกริชแอนด์เฟมัส ฝันของเขาจะไม่มีวันเป็นจริง
หากเขาหวังพึ่งเพียงรายได้จากโรงแรมเล็กๆ แบบฮิปโฮเต็ลแห่งนี้

เสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้น นิโคลาโยสเหลือบมองเห็นเป็นชื่อของเวรอนิก้า อเมนาคิส พลันความคิดเจ้าเล่ห์ก็เกิดขึ้นในสมอง จริงสิ!
เขามีเหยื่อรายใหม่ ที่น่าจะใช้แก้ขัดระหว่างรอจัดการทรัพย์สินมหาศาลของภรรยานี่นา ชายหนุ่มคิดก่อนจะกดรับโทรศัพท์

“กำลังคิดถึงอยู่เลยครับที่รัก” นิโคลาโยสกรอกเสียงลงไปอย่างอ่อนหวาน

ปลายสายหัวเราะคิกอีกตามเคย นิโคลาโยสรู้สึกรำคาญแม้ว่าเวรอนิก้าจะไม่จืดชืดน่าเบื่อเป็นผู้ดีทุกกระเบียดนิ้วอย่างอนาสเตเซีย
แต่หล่อนก็จริตแพรวพราวเกินไปจนกลายเป็นน่ารำคาญมากกว่าน่ารัก ทำไมพวกผู้หญิงนี่หาความพอดียากอย่างนี้นะ

“ผมรอโทรศัพท์คุณอยู่เลยนะ รอนนี่ ว่ายังไงครับ” ชายหนุ่มเอ่ยถามอีก

“ปาร์ตี้กันมั้ยคะคืนนี้” เวรอนิก้าถาม “เพื่อนฉันจัดงานเลี้ยงที่เอเธนส์ มีแต่พวกคูลทั้งนั้น รับรองว่าสนุก”

นิโคลาโยสนิ่งคิด ปาร์ตี้พวกไฮโซคงไม่พ้นมีพวกยาอียาเคผสมในเครื่องดื่มแอลกอฮอลหลากชนิดกันอย่างไม่อั้น ดีเหมือนกัน
ประหยัดแรงเขา ทำไมเขาจะต้องปฏิเสธล่ะ

“กี่โมงครับ” ชายหนุ่มเอ่ยถาม

“สี่ทุ่มค่ะ แต่คุณมาก่อนนะ มารับฉันไปดินเนอร์ด้วยกันก่อนตอนสองทุ่ม โอเคนะ” เวรอนิก้าตอบ

“ได้สิคนสวย สองทุ่มเจอกัน” ชายหนุ่มตอบและรอให้อีกฝ่ายวางสายก่อน หัวสมองเจ้าเล่ห์เริ่มคิดถึงแผนการที่จะใช้ประโยชน์จาก
เวรอนิก้าอย่างรวดเร็วและแยบยล