.... สวัสดีค่ะ เพื่อนๆชาวกระทู้พันทิป ...

เราอยากเล่าเรื่องความรักของเราที่เราทำมันพังให้ฟัง เราอยากระบาย เราไม่อยากเก็บมันไว้ในใจคนเดียว



      ..เริ่มเลยนะคะ ...

               เรากับเเฟน รู้จักกันผ่านเกมๆ หนึ่ง ซึ่งเค้าเป็นผู้ชายที่ติดเกมเเละกำลังเรียนอยู่ในวัย ม.4 ส่วนเรา ทำงานอยู่ อายุ 20 ปี
ช่วงเเรกๆเราก็เล่นเกมกับเค้าทุกวัน (ช่วงนั้นน้องเค้าปิดเทอม) เล่นไปเล่นมาเราก็เลยเป็นฝ่ายขอเฟสน้องเค้า
ตอนเเรกก็ไม่ได้คิดอะไร เเต่เห็นน้องเค้าเพ้อเศร้าๆ ทุกวัน เราก็ ไปไลค์บ้างเเหละ เเซวบ้างเเหละ ละก็เริ่มคุยเเชทกันทุกวัน... ทุกคืน ...
จนมีอยู่ วันหนึ่ง เราเเกล้งน้องเค้าว่า ... เเขนเราเจ็บ ... น้องเค้าก็ถามว่า เเขนพี่เป็นอะไร เราก็เลยตอบไปว่า '' เเขนเป็นฟอ '' (ขอเป็นแฟน)
เท่านั้นเเหละค่ะ น้องเค้าก็(เหมือนจะ)มีใจให้เราเลย ตามถามสารทุกข์สุขดิบทุกวัน จนเราโอเค ตกลงเป็นเเฟนกัน ลองคบกันดูก็ได้



               คุยไปคุยมาเราก็เลยนัดเจอกันค่ะ (เป็นครั้งเเรกในชีวิตเราเลย ที่นัดเจอผู้ชาย ตื่นเต้นมาก T^T ) น้องเค้าก็ตอบตกลง
เราก็ไปเเถวๆใกล้ๆบ้านน้องเค้า ( เค้าอยู่บางนา เราอยู่ปทุมธานี ) น้องเค้ายังเรียนอยู๋น่ะค่ะ เลยไม่ค่อยมีเงิน
ไปเจอกันครั้งเเรกก็คะคะเขิลเขิล เพราะต่างคนตค่างก็ทำตัวไม่ถูก เเต่เรามองเเววตาเค้าเราก็พอจะรุ้ว่าเค้าก็ โอเคกับเรา
หลังจากวันนั้นเราก็เลยเริ่มคบหาเป็นเเฟนกันจริงๆ แบบเปิดเผยค่ะ เเล้วเราก็เริ่มนัดเจอกันบ่อยขึ้น เดือนละครั้งสองครั้ง

   ( อ้อ เราลืมบอกเราเป็นรักครั้งเเรกของน้องเค้าเลยเเหละ ดีใจมากกก >< เค้ใสซื่อบริสุทธิ์มากอ่ะ น่ารักมาก
เค้าเป็นคนเหมือนจะเย็นชานะ เเต่เวลาโรเเมนติกก็จะโรเเมนติกอบอุ่นมาก หลงรักเค้าก็ตรงนี้เเหละ ♥)




                   ทุกครั้งที่ไปไหนมาไหนด้วยกันเราจะออกให้ตลอด ค่ารถ ค่ากิน ค่าเที่ยว ตอนเเรกก็มองว่ามันน่าเกลียดไปไหม
ปกติผู้ชายต้องเป็นฝ่ายเลี้ยงผู้หญิง เเต่อีกใจนึงเราก็คิดว่า น้องเค้ายังเรียนอยู่หาเงินด้วยตัวเองยังไม่ได้ ฐานะทางบ้าน
ก็อยู่ในระดับ พอมีพอกินเฉยๆ เราก็เลยคิดว่า มันไม่น่าเกลียด เวลาเรารักใครซักคนเราก็อยากจะให้อะไรที่ดีๆกับเค้า
เเต่น้องเค้าก็ไม่เคยขออะไรเราซักอย่างเลยนะคะ เเต่เราดันทุรังจะซื้อให้เค้าทุกอย่างเลย ทั้งเสื้อผ้ากระเป๋าของใช้ บลาๆ
เเล้วเค้าก็จะคอยห้ามมีบางที เราจะซื้อของให้เค้าๆดึงเราออกมาจากร้านเลย ... อ้อ เเอบกระซิบ ตอนนี้เค้าน่ารักมากๆ เลยนะคะ
ได้เงินไปโรงเรียนวันละไม่กี่บาท เเต่เค้า ก็เก็บเงินเท่าที่เค้าเก็บได้มาให้เราหมดเลย ทุกบาท ทุกสตางค์

________________ ช่วงเเรก ทุกอย่างไปได้สวย ดูดีหมด หวานหมด ______________________________
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.




                     จนหลังจากที่เราคบกันมาได้ 4 - 5 เดือน เราเริ่ม บ่น ด่า จู้จี้จุกจิกเค้าค่ะ ( จริงๆก็ทำมานานเเล้ว เเต่มันไม่เยอะขึ้นขนาดนี้ )
ลึกๆ เราก็รู้นะคะ ว่า น้องเค้า พยายามปรับปรุงตัวเองเปลี่ยนเเปรงเพื่อเราทุกอย่างเลย ไม่ว่าเราจะขออะไร บ่นอะไร
เรื่องไม่เป็นเรื่อง เค้าก็ยอมทำให้หมด .... เเต่เรา เรายังไม่พอค่ะ ยังไม่สาเเก่ใจ เราก็หาเรื่องไปเพิ่มให้เค้าอีก
ไม่ว่าเค้าจะทำดีกับเราเท่าไหร่ เราก็สามารถด่า ว่าเค้าได้ ตลอด
ช่วงนี้นี่จำได้เลย ว่าเค้าร้องไห้ทุกวัน เราทำเค้าเสียใจทุกวัน ความรู้สึกตอนนั้นคือ ดีใจ สะใจ ที่เค้ารักเรามากขนาดนี้
บางครั้งเค้างอลเรา เเต่เราก็ไม่เคยง้อ เพราะคิดว่า ต้องง้อด้วยเหรอ ?


                คือเอาจริงๆ ตอนนั้นเราเหมือนโรคจิตอ่ะค่ะ เเย่มากๆ
เเต่ก็เเอบมีบางครั้งที่ลึกๆเราก็รู้ตัวว่าจริงๆเเล้วเราผิดนะ เค้าไม่ได้ผิดเลย เเต่เค้าก็ยอมขอโทษเรา
เราเหมือนเป็นนางมารร้าย เราทำลายความรู้สึก เค้าพังไปทีละนิดๆ จนมันเเทบไม่เหลืออะไร
ในใจก็รู้ว่าเค้าดีขนาดไหนเเต่ไม่รู้ทำไม ปากมันไปไวกว่าความรู้สึก เรารู้ตัวเองเลย
วันนั้น เค้าถามเราว่า ไม่ไว้ใจกันบ้างเลยเหรอ เราตอบทันทีเลยว่าไม่ !!!! ตอนนั้นเค้าร้องไห้เสียใจมาก
เค้าถามเราว่ารักกันเเล้วทำไมไม่ไว้ใจกันเลย
ซึ่งจริงๆ เราก็รู้ว่าเราไว้ใจเค้าเเค่ไหน เเต่ทำไมปากมันตอบไปเเบบนั้นก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน

เวลาทะเลาะกันเราจะบล๊อคทั้งเฟส บล๊อคเบอร์ เพื่อไม่ให้เค้าติดต่อได้ ทุกๆช่องทาง ทรมานเค้าเต็มที่!! สุดชีวิต!!!

_____________________________________________________________________________________






                   จนมาหลังๆ นี้ เค้าก็ยังเป็นคนดีเหมือนเดิม ไปไหนก็บอก อยู่ที่ไหนทำอะไรเมื่อไหร่ยังไง บอกเราหมด
เเต่สิ่งที่เราสังเกตุได้คือ เค้าเริ่มไม่ คอยไถ่ถามสารทุกข์สุขดิบเราเหมือนเดิม กลายเป็นคนซึมๆเศร้าๆ
เล่นเเต่เกม เเล้ว เราก็งอลเค้าไปช่วงนึง คือเค้าไม่ง้อไม่อะไรเราเลย จนเราทนไม่ไหว ต้องง้อเอง ....
ช่วงหลังๆยังมีทะเลาะกันอยู่บ้าง เเต่มันเริ่มน้อยลง เราเลยถามเค้าไปว่า ยังรักเราอยู่ไหม ...
เค้าตอบกลับมาว่า '' ไม่รู้ใจตัวเองเหมือนกัน '' ...... เท่านั้นเเหละ เราเข้าใจเลย ว่าเค้าไม่ได้ รักเราเเล้ว


                คนที่เคย เเข็งเเกร่งที่สุด ไม่เคยเสียน้ำตาให้ผู้ชายคนนี้ซักหยด กลับกลายเป็นคนที่อ่อนเอที่สุด อ่อนเเอมากๆ
ล่าสุดที่เราเจอกัน เมื่อ วันที่ 5/12/2558 ที่ผ่านมา ... เค้านอนกอดเราทั้งคืนเลย กอดไม่ปล่อย กอดเราจนเรารู้สึกเสียใจ
ว่าเราไม่น่าทำร้ายคนดีๆเเบบเค้า ทำไมเรารักเค้าเเต่เราเป็นโรคจิตต้องทำแบบนี้ เราเฝ้าเเต่คอยทำร้ายเค้าเหยียบย่ำ ซ้ำเติมเค้า
ไม่เคยให้กำลังใจเค้า ทำทุกอย่างที่ทำให้เค้าทุกทรมานใจ ทำไมเราต้องทำเเบบนี้ ทั้งๆที่เรารักเค้ามากขนาดนี้ ....


                   กว่าจะรู้ตัวก็เมื่อสาย ไม่กี่วันต่อมา เค้าบอกเลิกเรา เค้าพูดว่า ขอบคุณสำหรับทุกสิ่งที่อย่างที่ผ่านมา ขอโทษที่ทำให้เสียใจ
เพียงเท่านี้เราก็เข้าใจความหมายเเล้ว ว่าเค้าหมดรักเราไปหมดเเล้ว   ... เราเจ็บมาก เราร้องไห้ หนักมาก ตาบวมตาช้ำ เรากินอะไรไม่ลง
ข่มตานอนไม่เคยหลับ เราคิดถึงภาพเก่าๆ เรานึกถึงเค้าทุกครั้ง .. เราขอเสื้อเค้ามาไว้ตัวนึง เราเอามันมานอนกอดนอนหอมทุกคืน
เราไม่ได้ นอนมา อาทิตย์กว่าๆเเล้วมันทรมานมากเวลานอนหลับไม่เคยสนิท สะดุ้งตื่นมามองโทรศัพท์ตลอด
เเต่ก่อนเค้า เคยกล่อมเราทุกวันก่อนนอน เเต่เดี๋ยวนี้ไม่มีเเล้ว .... เราร้องไห้ ทุกทรมานมาก เรารู้สึกผิดกับผู้ชายคนนี้มากๆ
เรารักเค้าสุดหัวใจ เราไม่อยากเสียเค้าไป .......



             จนเค้าทักเรา กลับมา บอกกับเราว่า อย่าทำอะไร ที่มันไม่ดีกับตัวเอง อย่าร้องไห้ ตัวเองต้องเลิกรักเค้าได้เเล้วนะ ...
( ดูสิ ขนาดเราเคยทำร้ายเค้าไปขนาดนั้น เเต่เค้ากลับยังเป็นห่วงเรา เรายิ่งเหมือนโดนตอกย้ำ หัวใจมันช้ำหนักจริงๆ )

          เเต่เราทำใจไม่ได้ เราเลยขอเค้ากลับมาคืนดีเหมือนเดิม เค้าก็เงียบไม่ตอบ เราก็ฟูมฟาย ร้องไห้
จนเค้าบอกว่า .... '' เราอยู่ต่อได้ จนกว่าเธอจะเลิกรักเราได้นะ ''... วินาทีนั้นเราดีใจมาก T__T
เราเคยทำร้ายเค้าขนาดนั้น เค้าก็ยังใจดี อบอุ่นกับเราอยู่ เราเสียใจมาก เราอยากชดใช้กรรมที่เราได้ก่อเอาไว้
เรารู้สึกผิดต่อเค้ามาก ถึงเค้าจะไม่ใช่คนที่เพอเฟคอะไร เเต่เรารักเค้ามากที่สุดในชีวิตเเละหวังว่า จะสร้างครอบครัว
สร้างบ้านอยู่ด้วยกันเมื่อเค้าโตขึ้น .. ถึงเค้าจะติดเกม เเต่เค้าไม่เคยนอกใจเราเลย บุหรี่ไม่สูบ เหล้าเค้าก็ไม่กิน
เค้าเป็นคนดีๆมากๆ ถ้าเป็นไปได้ ... เราอยากย้อนเวลากลับไปในวันเเรกๆที่เราคบกัน


            เราจะไม่ขี้ประชด เราจะไม่ชวนทะเลาะเรื่องไม่เป็นเรื่อง เราจะทำดีกับเค้าให้มากที่สุดเท่าที่เราจะทำได้
ถึงเเม้วันนี้เค้าจะไม่ได้รักเราเเล้วก็ตาม เเต่เราก็ยังรักเค้ามากอยู่ดี
เราเข้าใจความรู้สึกเค้านะ เวลาคนหมดใจอ่ะ คือหมดจริงๆ ...




_________________________________________________________________________________






                ถึงตอนนี้ เค้ารักตัวเองนะ เค้าขอให้ตัวเองโชคดี ได้เจอคนดีๆ อยากให้จำเเต่ความทรงจำที่ดีๆของเราสองคน
อะไรที่เค้าเคยทำไม่ดีไว้ เค้าขอโทษนะ ขอบคุณนะสำหรบความรักดีๆ ที่มอบให้ ตัวเองเป็นคนดีมากเค้าไม่น่าทำแบบนั้นกับตัวเองเลย
ถึงเเม้ตอนนี้มันจะสายไปเเล้ว ถึงเค้าจะปรับปรุงตัวยังไงตัวเองก็ไม่ได้รักเค้าเเล้ว
เเต่เค้าก็อยากขอบคุณ ที่ครั้งหนึ่งได้ทำให้ชีวิตนี้มีความสุข มากที่สุด ที่สุด ในชีวิต : )

                                                                                  รักบอลนะ .....

    สถานะตอนนี้ ของเราไม่รู้ว่ามันคือสถานะอะไร เเต่เรายังขอยื้อเค้าไว้อยู่ ถึงเเม้เค้าจะใช้ถ้อยคำที่คุยกับเราค่อยข้างห่างเหินไม่เหมือนเมื่อก่อน
แต่เราก็ยังยื้อเค้าเอาไว้ต่อ เราไม่อยากเสียเค้าไปเเล้วหวังว่าซักวันหนึ่งเผื่อเค้าจะเห็นใจเเละกลับมา ทุกวันนี้เรายังรักเค้าอยู่
ซึ่งเรามีความสุข บนความทรมานมาก เราเสียใจที่เคยทำสิ่งไม่ดีไว้กับเค้า เเต่ถ้าซํกวันหนึ่ง ถ้าเค้ามีใคร เราก็พร้อมที่จะจากไป เเต่โดยดี
ขอบคุณ ที่ยังเก็บรักของเราเอาไว้ เเม้ว่าวันนี้เธอจะไม่ได้รักเราเเล้วก็ตาม ...