เราเป็นคนหนึ่ง ที่รายได้ไม่สัมพันธ์กับรายจ่าย และเมื่อรายจ่ายเป็นสิ่งที่เราลดไม่ได้ เราก็ต้องเพิ่มรายได้ให้ตัวเอง

ขอเล่าก่อนว่าเมื่อก่อนเราเคยขายลิปสติกยี่ห้อหนึ่ง ราคาไม่แพง ตอนนั้นบูมมาก และยังไม่ค่อยมีขายในไทย เราก็ฝากหิ้วมาขาย กำไรน้อย แต่ก็พออยู่ได้ จนเวลาผ่านไป เมื่อลิปสติกดังกล่าวหาซื้อได้ง่ายขึ้นตามดรักสโตร์ เราจึงเริ่มขายไม่ได้ และนั่นทำให้เกิดปัญหา "ทุนจม" ในที่สุด

ผ่านมาสักพัก เราเริ่มสนใจการขายของออนไลน์อีกครั้ง เราจึงใช้วิธีการสมัครเป็น "ตัวแทน" ร้านขายส่งเครื่องสำอางร้านหนึ่ง พอขายได้ ไม่มากมายอะไร แต่ในที่สุดทางร้านก็ยกเลิกการรับตัวแทนแบบไม่สต๊อคของ และเราจึงหยุดขายไป เพราะยัง "เข็ด" กับการสต๊อคสินค้าเอง

และเราก็ได้สมัครเป็นตัวแทนแบบไม่สต๊อคสินค้าอีกครั้ง กับร้านขายเสื้อผ้าร้านใหญ่ร้านหนึ่ง เมื่อวันที่ 25 พฤศจิกายน ที่ผ่านมา จนถึงตอนนี้ ก็ 10 วันพอดิบพอดี

แต่เรื่องที่เราจะเล่า มีดังนี้ค่ะ

เริ่มจาก สินค้าไม่มีในครั้งแรก



แต่เมื่อครั้งที่สอง คราวนี้มีแล้วค่ะ



ขอเลขบัญชี ก็มีเกือบครบทุกธนาคารที่ให้บริการในประเทศ



แต่ค่ะ... แต่!





ซึ่งเราก็ผิดเองแหละ ดันมาถามตอนกลางคืน





แต่สุดท้ายลูกค้าก็ไม่เอาค่ะ ถึงแม้เขาจะโอนเงินมาให้เราแล้ว เราก็ได้แต่ขอโทษขอโพย ยอมรับคำด่า และโอนเงินคืนกลับไปอย่างน่าเสียดาย

และวันนี้ก็มีลูกค้ามาถามหาสินค้าถึง 2 ชิ้นด้วยกัน เราก็ได้ทำการสอบถามเจ้าของร้านอีกครั้ง ด้วยความหวังว่าจะได้เปิดบิลแรกสักที เย้ๆ





แต่ปรากฎว่า ของหมด!! อีกแล้ววว...!!!



เราก็เลยขอจองชุดที่ยังมีเอาไว้ก่อน เพราะหวังว่าลูกค้าจะรับสักชุดก็ยังดี แต่ปรากฎว่าไม่ใช่แบบนั้นค่ะ เพราะถ้าไม่ได้คู่ ลูกค้าไม่เอาจ้าาา!!!



และเราเลยโดนด่า เพราะความประมาทว่าลูกค้าจะคอนเฟิร์ม





หลังจากนั้นเราก็โดนประจาณในไลน์กลุ่มที่มีสมาชิกเกือบสองร้อย และถูกเขี่ยทิ้งง่ายๆ เลย





และนี่คือเรื่องราวทั้งหมดตลอด 10 วันของเรา

มันไม่ง่ายค่ะ ไม่ง่ายเลย และเราก็ไม่รู้จะทำยังไงจริงๆ เราแค่อยากรู้ว่าเราโทษเจ้าของร้านมากเกินไป หรือเรานั่นแหละ ผิดเอง หรืออาจจะประสาทอย่างที่เขาว่า