25
เบาะแส
โดย ฮาร์โมนิก้า
เธนอส อพอสโธลอสก้าวขึ้นจากเรือเฟอร์รี่ข้ามฟากที่ท่าเรือหมู่บ้านอดามัสบนเกาะมิลอส
เขารับคำสั่งกฤชให้มาตามหาอิสวาน เมนดรินอส วิศวกรยานยนต์ซึ่งทำงานให้กับอนาสเตเซียที่บ้านของเธอบนเกาะปาโรส
อิสวานเป็นคนเดียวที่หายตัวไปนับแต่วันเกิดเหตุในคืนวันอาทิตย์ และไม่ได้ติดต่อกลับมาหาใครอีกเลย เขาจึงเป็นผู้น่าสงสัย
มากที่สุด ประกอบกับเรือเร็วซึ่งอิสวานกำลังซ่อมอยู่ได้หายไปอย่างไร้ร่องรอยในช่วงระยะเวลาเดียวกัน จึงมีความเป็นไปได้มาก
สำหรับกฤชที่จะเชื่อว่าอิสวานอาจรู้เห็นหรือแม้แต่เป็นคนช่วยชีวิตอนาสเตเซียไว้
ชายหนุ่มเห็นด้วยกับเพื่อนและเริ่มสืบหาอิสวาน นายช่างหนุ่มทำงานคนเดียวและพักอยู่แยกจากตัวตึกใหญ่มาราวสองกิโลเมตร
ทำให้ไม่ค่อยมีใครนึกถึงเขาบ่อยนัก มีเพียงอีเนียสที่พอบอกได้ว่าอนาสเตเซียได้สั่งให้อิสวานไปซ่อมเรือเร็วให้ตั้งแต่วันเสาร์ เมื่อ
นำมาวิเคราะห์ดูจึงเป็นไปได้ทีเดียวที่อิสวานจะอยู่ที่ท่าเรือในตอนที่อนาสเตเซียถูกยิงตกหน้าผาลงมาในเย็นวันอาทิตย์
ใบเรียกเก็บเงินค่าอะไหล่เรือชุดใหญ่ที่ส่งมายังบ้านวาลลาซหลังจากนั้นไม่กี่วันเป็นสิ่งยืนยันได้อย่างดีว่าอิสวานน่าจะต้องได้รับ
อะไหล่มาในบ่ายวันอาทิตย์ และคงจะอยู่ซ่อมเรือที่ท่าจนเย็น
ทั้งอีเนียสและพอนตัสต่างไม่รู้อะไรมากนักเกี่ยวกับตัววิศวกรหนุ่ม รู้แต่ว่าเป็นคนอัธยาศัยดี และยังหนุ่มแน่น รักธรรมชาติ และชอบ
ออกไปดำน้ำ ปีนหน้าผาตามเกาะต่างๆ ทุกวันหยุดสุดสัปดาห์ นอกจากนี้ยังออกไปดื่มและกินมื้อค่ำที่ปิโซ่ ลิวาร์ดิหรือที่ปาริเกีย
ทุกเย็นวันพุธและวันศุกร์
เธนอสต้องตามสืบหาอยู่หลายวันบนเกาะปาโรสจึงได้เจอคนที่รู้จักจนถึงขั้นเรียกว่าเป็นเพื่อนกับอิสวาน ซึ่งเป็นเจ้าของร้านอาหาร
กึ่งบาร์แห่งหนึ่งในปิโซ่ ลิวาร์ดิที่อิสวานไปนั่งดื่มและกินประจำ ชายคนนั้นบอกว่าอิสวานเป็นชาวคลิคลาเดสและเติบโตขึ้นมาบน
เกาะมิลอส ทุกวันนี้พี่ชายของเขายังตั้งรกรากอยู่ที่นั่นเป็นนายแพทย์มีลูกและภรรยาอยู่ในบ้านซึ่งทำเป็นคลินิก
เมื่อสืบทราบเธนอสจึงรีบเดินทางจากปาโรสมายังเกาะมิลอสและเพิ่งมาถึงในตอนสิบเอ็ดโมงของวันพฤหัสซึ่งเป็นระยะเวลา
สองสัปดาห์ครึ่งหลังการหายตัวของอนาสเตเซีย ชายหนุ่มขึ้นจากเรือก็เริ่มเดินหาคลินิกนายแพทย์ยูจีนซึ่งเขาได้ค้นหาชื่อมาแล้ว
จากทางอินเตอร์เน็ท โดยใส่นามสกุลของอิสวานเข้าไปค้นหารายนามแพทย์บนเกาะมิลอส
คลินิกของนายแพทย์ยูจีนอยู่ไม่ไกลจากท่าเรือมากนัก เธนอสเดินหาท่ามกลางบ้านเรือนสีขาวสะอาดตามลักษณะแบบคลิคลาเดส
ในหมู่บ้านที่สร้างเรียงรายติดกันเหนืออ่าวตัดกับน้ำทะเลสีน้ำเงิน ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงเธนอสก็เดินมาหยุดลงตรงหน้าคลินิก ตอนนั้นเป็น
เวลาเที่ยงป้ายหน้าคลินิกติดไว้ว่าปิด เธนอสตัดสินใจกดออดตรงประตู
สักครู่ใหญ่ก็มีผู้หญิงคนหนึ่งแต่งกายในชุดลำลองผ้าเนื้อดีเดินมาเปิดประตูถามว่าเขาต้องการอะไร
“สวัสดีครับ ที่นี่ใช่คลินิกของนายแพทย์ยูจีน เมนดรินอสหรือเปล่าครับ” เธนอสเอ่ยทักทายพร้อมกับตั้งคำถาม
หญิงสาววัยประมาณสามสิบปลายคนนั้นพยักหน้ารับ “ค่ะ สามีของดิฉันเอง มีอะไรหรือคะ”
“ไม่ทราบว่าสามีคุณอยู่หรือเปล่าครับ คุณนายเมนดรินอส”
“ไม่อยู่หรอกค่ะ คุณหมอเมนดรินอสไปประชุมในเอเธนส์สามวัน ช่วงนี้คลินิกจึงปิดชั่วคราว คุณมีธุระอะไรหรือคะ” ภรรยา
คุณหมอตอบก่อนถามกลับ เธอยังคงยืนอยู่ตรงช่องประตูไม่ขยับเขยื้อน
เธนอสพยายามมองลอดไปทางด้านหลังของเธอเห็นเป็นคลินิกรักษาคนไข้ทางด้านหน้าซึ่งอยู่ในอาคารสองชั้นเล็กๆ
บริเวณบ้านนั้นค่อนข้างกว้างเมื่อเทียบกับขนาดของหมู่บ้านเล็กๆ อย่างอดามัสบนเกาะไม่ใหญ่โตอย่างมิลอส
“แล้วคุณอิสวาน เมนดรินอสล่ะครับ อยู่ไหม” เธนอสเอ่ยปากถามแทนคำตอบ
คุณนายเมนดรินอสนิ่วหน้านิดหนึ่ง
“คุณถามหาน้องชายสามีดิฉันทำไมหรือคะ” น้ำเสียงที่บ่งถึงความระแวงของเธอสะกิดใจเธนอสเล็กน้อย
“ผมเป็นเพื่อนกับนายจ้างของเขาบนเกาะปาโรสน่ะครับ พอดีเพื่อนผมหายตัวไปพร้อมๆ กับคุณเมนดรินอส เลยอยากจะมา
สอบถามเผื่อว่าคุณเมนดรินอสจะพอรู้ระแคะระคายอะไรถึงที่อยู่ของเพื่อนผม”
“เพื่อนของคุณชื่ออะไรล่ะคะ” หญิงสาวเอ่ยถาม
เธนอสนิ่งไปนิดหนึ่งก่อนจะตอบ “อนาสเตเซีย วาลลาซครับ นามสกุลเดิมคือคิริยาคอส”
สีหน้าคุณนายเปลี่ยนไปนิดหนึ่ง “ฉันไม่เคยได้ยินชื่อนี้หรอกค่ะ คุณต้องลองไปถามที่อื่นดูแล้ว”
“แล้วคุณเมนดรินอสล่ะครับ ไม่ทราบว่าอยู่ที่เกาะมิลอสหรือเปล่า”
อาการอ้ำอึ้งของหญิงสาวแม้เพียงชั่วขณะก็บอกอะไรเธนอสได้มากมาย
“เขาแวะมาพักที่นี่ค่ะ แต่ตอนนี้ไม่อยู่ ได้ยินว่าจะไปเอเธนส์มั้งคะ ขอโทษนะคะดิฉันต้องขอตัวก่อน”
“เดี๋ยวครับคุณนาย” เธนอสเรียกไว้ พลางล้วงหยิบรูปถ่ายของอนาสเตเซียขึ้นมายื่นไปตรงหน้าเธอ “คุณนายพอจะเคยเห็น
ผู้หญิงคนนี้หรือเปล่าครับ”
หญิงสาวเหลือบตามองเพียงนิดเดียว ก่อนจะรีบตอบว่าไม่รู้จัก เธอกล่าวอำลาอย่างรวดเร็ว พร้อมกับปิดประตูไล่หลัง เป็นการ
ตัดบทเธนอสเสียเฉยๆ
กิริยาของเธอแปลกประหลาดเกินกว่าจะมองข้าม คนบนเกาะแถบนี้ส่วนใหญ่จะเป็นมิตร และมักเชื้อเชิญแขกให้เข้ามานั่ง
ภายในบ้าน แต่เธอกลับดูหวาดระแวงและพยายามไล่เขาไปโดยเร็วที่สุด
เธนอสเริ่มจะแน่ใจมากขึ้นแล้วว่ากฤชให้เขาตามมาถูกที่ อนาสเตเซียน่าจะอยู่ที่ไหนสักแห่งบนเกาะนี้จริงๆ และนายอิสวาน
คงต้องรู้ดีทีเดียวว่านายสาวของเขาอยู่ที่ไหน
เธนอสตัดสินใจหาห้องพักใกล้ๆ กับคลินิกแห่งนั้นมากที่สุด และเตรียมกล้องเพื่อสอดส่องดูคนเข้าออกที่คลินิกแห่งนั้น เขา
ปักหลักคอยอยู่จนค่ำก็ยังไม่เห็นใครอื่นเข้าออกบริเวณคลินิกและบ้านนอกจากคุณนายเจ้าของบ้านกับลูกชายลูกสาวที่ยังเล็ก
อีกสองคน รวมถึงแม่บ้านชาวยุโรปตะวันออกซึ่งมาช่วยเลี้ยงเด็ก ทำความสะอาดและทำครัว
ถนนสายเล็กนั้นมีผู้คนสัญจรกันขวักไขว่ตลอดทั้งวันรวมถึงเวลาค่ำ เนื่องจากเป็นหมู่บ้านที่เต็มไปด้วยคนเดินทางและนักท่องเที่ยว
สถานีตำรวจ คลินิกแพทย์ ร้านรวง และผับต่างๆ จะพากันมาเปิดอยู่ที่อดามัสแทบทั้งหมด
เธนอสคอยอยู่จนถึงหนึ่งทุ่มก็เห็นความเคลื่อนไหวใหม่ๆ ที่บ้านหลังนั้น นายแพทย์ยูจีนกลับมาถึงบ้าน คงจะขึ้นจากเรือเฟอร์รี่
รอบที่มาถึงตอนหกโมงห้าสิบ เขาเฝ้ามองนายแพทย์ยูจีนเดินเข้าบ้านไป แต่ไม่อาจส่องกล้องเข้าไปดูภายในรั้วบ้านที่ค่อนข้างกว้าง
นั้นด้วยไม่อาจหาที่พักที่อยู่ตรงข้ามกับคลินิกได้ จึงได้แต่ส่องจากมุมแทยงและเห็นความเป็นไปในบ้านเพียงเล็กน้อยเท่านั้น เขาเริ่ม
รู้สึกหิวจึงตัดสินใจเดินออกไปหาอะไรกินและดื่มที่ร้านเหล้าริมชายหาดแถวนั้นซึ่งขายอาหารทะเลสดๆ ให้รับประทานได้ด้วย
ปมรัก รอยอดีต Book II ปมรัก บทที่ 25 เบาะแส
25
เบาะแส
โดย ฮาร์โมนิก้า
เธนอส อพอสโธลอสก้าวขึ้นจากเรือเฟอร์รี่ข้ามฟากที่ท่าเรือหมู่บ้านอดามัสบนเกาะมิลอส
เขารับคำสั่งกฤชให้มาตามหาอิสวาน เมนดรินอส วิศวกรยานยนต์ซึ่งทำงานให้กับอนาสเตเซียที่บ้านของเธอบนเกาะปาโรส
อิสวานเป็นคนเดียวที่หายตัวไปนับแต่วันเกิดเหตุในคืนวันอาทิตย์ และไม่ได้ติดต่อกลับมาหาใครอีกเลย เขาจึงเป็นผู้น่าสงสัย
มากที่สุด ประกอบกับเรือเร็วซึ่งอิสวานกำลังซ่อมอยู่ได้หายไปอย่างไร้ร่องรอยในช่วงระยะเวลาเดียวกัน จึงมีความเป็นไปได้มาก
สำหรับกฤชที่จะเชื่อว่าอิสวานอาจรู้เห็นหรือแม้แต่เป็นคนช่วยชีวิตอนาสเตเซียไว้
ชายหนุ่มเห็นด้วยกับเพื่อนและเริ่มสืบหาอิสวาน นายช่างหนุ่มทำงานคนเดียวและพักอยู่แยกจากตัวตึกใหญ่มาราวสองกิโลเมตร
ทำให้ไม่ค่อยมีใครนึกถึงเขาบ่อยนัก มีเพียงอีเนียสที่พอบอกได้ว่าอนาสเตเซียได้สั่งให้อิสวานไปซ่อมเรือเร็วให้ตั้งแต่วันเสาร์ เมื่อ
นำมาวิเคราะห์ดูจึงเป็นไปได้ทีเดียวที่อิสวานจะอยู่ที่ท่าเรือในตอนที่อนาสเตเซียถูกยิงตกหน้าผาลงมาในเย็นวันอาทิตย์
ใบเรียกเก็บเงินค่าอะไหล่เรือชุดใหญ่ที่ส่งมายังบ้านวาลลาซหลังจากนั้นไม่กี่วันเป็นสิ่งยืนยันได้อย่างดีว่าอิสวานน่าจะต้องได้รับ
อะไหล่มาในบ่ายวันอาทิตย์ และคงจะอยู่ซ่อมเรือที่ท่าจนเย็น
ทั้งอีเนียสและพอนตัสต่างไม่รู้อะไรมากนักเกี่ยวกับตัววิศวกรหนุ่ม รู้แต่ว่าเป็นคนอัธยาศัยดี และยังหนุ่มแน่น รักธรรมชาติ และชอบ
ออกไปดำน้ำ ปีนหน้าผาตามเกาะต่างๆ ทุกวันหยุดสุดสัปดาห์ นอกจากนี้ยังออกไปดื่มและกินมื้อค่ำที่ปิโซ่ ลิวาร์ดิหรือที่ปาริเกีย
ทุกเย็นวันพุธและวันศุกร์
เธนอสต้องตามสืบหาอยู่หลายวันบนเกาะปาโรสจึงได้เจอคนที่รู้จักจนถึงขั้นเรียกว่าเป็นเพื่อนกับอิสวาน ซึ่งเป็นเจ้าของร้านอาหาร
กึ่งบาร์แห่งหนึ่งในปิโซ่ ลิวาร์ดิที่อิสวานไปนั่งดื่มและกินประจำ ชายคนนั้นบอกว่าอิสวานเป็นชาวคลิคลาเดสและเติบโตขึ้นมาบน
เกาะมิลอส ทุกวันนี้พี่ชายของเขายังตั้งรกรากอยู่ที่นั่นเป็นนายแพทย์มีลูกและภรรยาอยู่ในบ้านซึ่งทำเป็นคลินิก
เมื่อสืบทราบเธนอสจึงรีบเดินทางจากปาโรสมายังเกาะมิลอสและเพิ่งมาถึงในตอนสิบเอ็ดโมงของวันพฤหัสซึ่งเป็นระยะเวลา
สองสัปดาห์ครึ่งหลังการหายตัวของอนาสเตเซีย ชายหนุ่มขึ้นจากเรือก็เริ่มเดินหาคลินิกนายแพทย์ยูจีนซึ่งเขาได้ค้นหาชื่อมาแล้ว
จากทางอินเตอร์เน็ท โดยใส่นามสกุลของอิสวานเข้าไปค้นหารายนามแพทย์บนเกาะมิลอส
คลินิกของนายแพทย์ยูจีนอยู่ไม่ไกลจากท่าเรือมากนัก เธนอสเดินหาท่ามกลางบ้านเรือนสีขาวสะอาดตามลักษณะแบบคลิคลาเดส
ในหมู่บ้านที่สร้างเรียงรายติดกันเหนืออ่าวตัดกับน้ำทะเลสีน้ำเงิน ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงเธนอสก็เดินมาหยุดลงตรงหน้าคลินิก ตอนนั้นเป็น
เวลาเที่ยงป้ายหน้าคลินิกติดไว้ว่าปิด เธนอสตัดสินใจกดออดตรงประตู
สักครู่ใหญ่ก็มีผู้หญิงคนหนึ่งแต่งกายในชุดลำลองผ้าเนื้อดีเดินมาเปิดประตูถามว่าเขาต้องการอะไร
“สวัสดีครับ ที่นี่ใช่คลินิกของนายแพทย์ยูจีน เมนดรินอสหรือเปล่าครับ” เธนอสเอ่ยทักทายพร้อมกับตั้งคำถาม
หญิงสาววัยประมาณสามสิบปลายคนนั้นพยักหน้ารับ “ค่ะ สามีของดิฉันเอง มีอะไรหรือคะ”
“ไม่ทราบว่าสามีคุณอยู่หรือเปล่าครับ คุณนายเมนดรินอส”
“ไม่อยู่หรอกค่ะ คุณหมอเมนดรินอสไปประชุมในเอเธนส์สามวัน ช่วงนี้คลินิกจึงปิดชั่วคราว คุณมีธุระอะไรหรือคะ” ภรรยา
คุณหมอตอบก่อนถามกลับ เธอยังคงยืนอยู่ตรงช่องประตูไม่ขยับเขยื้อน
เธนอสพยายามมองลอดไปทางด้านหลังของเธอเห็นเป็นคลินิกรักษาคนไข้ทางด้านหน้าซึ่งอยู่ในอาคารสองชั้นเล็กๆ
บริเวณบ้านนั้นค่อนข้างกว้างเมื่อเทียบกับขนาดของหมู่บ้านเล็กๆ อย่างอดามัสบนเกาะไม่ใหญ่โตอย่างมิลอส
“แล้วคุณอิสวาน เมนดรินอสล่ะครับ อยู่ไหม” เธนอสเอ่ยปากถามแทนคำตอบ
คุณนายเมนดรินอสนิ่วหน้านิดหนึ่ง
“คุณถามหาน้องชายสามีดิฉันทำไมหรือคะ” น้ำเสียงที่บ่งถึงความระแวงของเธอสะกิดใจเธนอสเล็กน้อย
“ผมเป็นเพื่อนกับนายจ้างของเขาบนเกาะปาโรสน่ะครับ พอดีเพื่อนผมหายตัวไปพร้อมๆ กับคุณเมนดรินอส เลยอยากจะมา
สอบถามเผื่อว่าคุณเมนดรินอสจะพอรู้ระแคะระคายอะไรถึงที่อยู่ของเพื่อนผม”
“เพื่อนของคุณชื่ออะไรล่ะคะ” หญิงสาวเอ่ยถาม
เธนอสนิ่งไปนิดหนึ่งก่อนจะตอบ “อนาสเตเซีย วาลลาซครับ นามสกุลเดิมคือคิริยาคอส”
สีหน้าคุณนายเปลี่ยนไปนิดหนึ่ง “ฉันไม่เคยได้ยินชื่อนี้หรอกค่ะ คุณต้องลองไปถามที่อื่นดูแล้ว”
“แล้วคุณเมนดรินอสล่ะครับ ไม่ทราบว่าอยู่ที่เกาะมิลอสหรือเปล่า”
อาการอ้ำอึ้งของหญิงสาวแม้เพียงชั่วขณะก็บอกอะไรเธนอสได้มากมาย
“เขาแวะมาพักที่นี่ค่ะ แต่ตอนนี้ไม่อยู่ ได้ยินว่าจะไปเอเธนส์มั้งคะ ขอโทษนะคะดิฉันต้องขอตัวก่อน”
“เดี๋ยวครับคุณนาย” เธนอสเรียกไว้ พลางล้วงหยิบรูปถ่ายของอนาสเตเซียขึ้นมายื่นไปตรงหน้าเธอ “คุณนายพอจะเคยเห็น
ผู้หญิงคนนี้หรือเปล่าครับ”
หญิงสาวเหลือบตามองเพียงนิดเดียว ก่อนจะรีบตอบว่าไม่รู้จัก เธอกล่าวอำลาอย่างรวดเร็ว พร้อมกับปิดประตูไล่หลัง เป็นการ
ตัดบทเธนอสเสียเฉยๆ
กิริยาของเธอแปลกประหลาดเกินกว่าจะมองข้าม คนบนเกาะแถบนี้ส่วนใหญ่จะเป็นมิตร และมักเชื้อเชิญแขกให้เข้ามานั่ง
ภายในบ้าน แต่เธอกลับดูหวาดระแวงและพยายามไล่เขาไปโดยเร็วที่สุด
เธนอสเริ่มจะแน่ใจมากขึ้นแล้วว่ากฤชให้เขาตามมาถูกที่ อนาสเตเซียน่าจะอยู่ที่ไหนสักแห่งบนเกาะนี้จริงๆ และนายอิสวาน
คงต้องรู้ดีทีเดียวว่านายสาวของเขาอยู่ที่ไหน
เธนอสตัดสินใจหาห้องพักใกล้ๆ กับคลินิกแห่งนั้นมากที่สุด และเตรียมกล้องเพื่อสอดส่องดูคนเข้าออกที่คลินิกแห่งนั้น เขา
ปักหลักคอยอยู่จนค่ำก็ยังไม่เห็นใครอื่นเข้าออกบริเวณคลินิกและบ้านนอกจากคุณนายเจ้าของบ้านกับลูกชายลูกสาวที่ยังเล็ก
อีกสองคน รวมถึงแม่บ้านชาวยุโรปตะวันออกซึ่งมาช่วยเลี้ยงเด็ก ทำความสะอาดและทำครัว
ถนนสายเล็กนั้นมีผู้คนสัญจรกันขวักไขว่ตลอดทั้งวันรวมถึงเวลาค่ำ เนื่องจากเป็นหมู่บ้านที่เต็มไปด้วยคนเดินทางและนักท่องเที่ยว
สถานีตำรวจ คลินิกแพทย์ ร้านรวง และผับต่างๆ จะพากันมาเปิดอยู่ที่อดามัสแทบทั้งหมด
เธนอสคอยอยู่จนถึงหนึ่งทุ่มก็เห็นความเคลื่อนไหวใหม่ๆ ที่บ้านหลังนั้น นายแพทย์ยูจีนกลับมาถึงบ้าน คงจะขึ้นจากเรือเฟอร์รี่
รอบที่มาถึงตอนหกโมงห้าสิบ เขาเฝ้ามองนายแพทย์ยูจีนเดินเข้าบ้านไป แต่ไม่อาจส่องกล้องเข้าไปดูภายในรั้วบ้านที่ค่อนข้างกว้าง
นั้นด้วยไม่อาจหาที่พักที่อยู่ตรงข้ามกับคลินิกได้ จึงได้แต่ส่องจากมุมแทยงและเห็นความเป็นไปในบ้านเพียงเล็กน้อยเท่านั้น เขาเริ่ม
รู้สึกหิวจึงตัดสินใจเดินออกไปหาอะไรกินและดื่มที่ร้านเหล้าริมชายหาดแถวนั้นซึ่งขายอาหารทะเลสดๆ ให้รับประทานได้ด้วย