https://www.facebook.com/ThairathFan/videos/10153904692727439/?pnref=story
คลิปนี้เป็นของไทยรัฐค่ะ ดูแล้วเกิดความประทับใจของตัวเอง ที่อยากเขียนถึงพ่อ ^^ ขอบคุณเรื่องราวดีๆจากไทยรัฐค่ะ
สนิทกับพ่อมากแค่ไหน....ไม่เคยรู้
ด้วยความที่เป็นลูกสาวคนเดียว เป็นพี่คนโต มันทำให้พ่อกลัว
พ่อกลัวทุกอย่าง กลัวลูกสาวคนนี้ จะเสียผู้เสียคน
บางครั้งก็รู้สึกว่า พ่อใส่ใจน้องมากกว่า
พ่อไม่เคยพูด พ่อไม่เคยบอก สิ่งที่ทำคือ พ่อตี แล้วให้ไปถามแม่เองว่าผิดอะไร
พ่อแข็งกระด้างใส่เราทุกอย่าง ไม่พูด แต่พ่อทำ
เคยทะเลาะกับพ่อ จนแม่นั่งร้องไห้ เราเป็นไฮเปอร์ อารมณ์เหมือนมีปืนมาจ่อตรงหน้า
ความตายยืนอยู่ตรงหน้า ก็พ่อเราเอง
หลายๆเรื่อง ก็ไม่เข้าใจหรอก แต่ก็แมร่งไม่เคยเข้าใจตัวเอง ตั้งแต่มาเรียนไกลๆ พ่อไม่เคยโทรมา
คุยโทรศัพท์ก็มีคุยแต่กลับแม่ แล้วเป็น
อะไรไม่รู้ เวลาแย่ที่สุดเมื่ออยู่ที่นี่ เรากลับอยากคุยกับพ่อ แค่ได้ยินเสียง น้ำตามาจากไหนไม่รู้
หลายเหตุผลที่พ่อทำ เราไม่ค่อยรู้หรอก ถ้าไม่สังเกตุ
ตั้งแต่มาเรียนนี่ กลับบ้านไปทีไม่สังเกตุไม่รู้เลย ว่าพ่อแอบยิ้ม
พ่อเคยบอกว่าเราเหมือน พี่สาวที่เสียชีวิตไป เช่นเดียวกับแม่ที่บอกว่าเวลาทำอะไร
เวลาเราอยากได้อะไร พ่อจะคิดถึงเราตลอด
แม่บอกว่า พ่อกลัวเสียเราไป เหมือนพี่สาว ตอนเราจมน้ำ ตอน 10 ขวบ
ภาพต่างๆที่พี่สาวพ่อ จมน้ำตายมันผุดขึ้นมาในหัว เกือบตาย
เมื่อพ่อรู้ว่าเราเป็นลูกสาว พ่อทำให้เราเข้มแข็ง สอนทุกอย่างเหมือนเราเป็นผู้ชาย
ไม่ให้ออกบ้านตอนดึก ตีเราล่าสุดก้ ม.6 พ่อห่วงเรายิ่งกว่าแม่ แต่พ่อกับแม่ไม่เคยปิดกั้นความคิดเรา
เราไม่รู้หรอก ว่าตอนไหนพ่ออ่อนแอบ้าง เราคงแข็งเกินไป
ถึงขั้นทะเลาะกันจนจะเปลี่ยนไปใช้นามสกุลแม่
แลดูเหมือนเด็กมีปมเนอะ แต่มาคิดๆดู มันเป็นวิธีสอนของพ่อมากกว่า
ทุกวันนี้ เวลาเหนื่อยก็อยากคุยกับพ่อ กลับบ้านไปก้อยากกอดพ่อนะ แม้พ่อจะชอบเตะเราก็ตาม
อยู่นู้นก็รักษาสุขภาพนะพ่อ เดียวปิดเทอมหลังออกฟิวส์หนูก็จะกลับบ้านล่ะ
ยังคิดๆอยู่ ไอ้เด็กที่ขี่คอผู้ชายคนนึง ชอบร้องไห้ ร้องว่า หาพ่อ หาแม่
คนนี้มันโตมาได้ไง รถจะชนก็หลายรอบ จมน้ำตายก็เกือบแล้ว
มันโตจนมานั่งพิมพ์นั่งบ่น แล้วน้ำตาไหลเนี้ย ก้เพราะพ่อเลยทีเดียว.
ความรู้สึกของคุณที่มีต่อพ่อ ตั้งแต่เล็กจนโตเป็นอย่างไรบ้างคะ แชร์ความประทับใจ
คลิปนี้เป็นของไทยรัฐค่ะ ดูแล้วเกิดความประทับใจของตัวเอง ที่อยากเขียนถึงพ่อ ^^ ขอบคุณเรื่องราวดีๆจากไทยรัฐค่ะ
สนิทกับพ่อมากแค่ไหน....ไม่เคยรู้
ด้วยความที่เป็นลูกสาวคนเดียว เป็นพี่คนโต มันทำให้พ่อกลัว
พ่อกลัวทุกอย่าง กลัวลูกสาวคนนี้ จะเสียผู้เสียคน
บางครั้งก็รู้สึกว่า พ่อใส่ใจน้องมากกว่า
พ่อไม่เคยพูด พ่อไม่เคยบอก สิ่งที่ทำคือ พ่อตี แล้วให้ไปถามแม่เองว่าผิดอะไร
พ่อแข็งกระด้างใส่เราทุกอย่าง ไม่พูด แต่พ่อทำ
เคยทะเลาะกับพ่อ จนแม่นั่งร้องไห้ เราเป็นไฮเปอร์ อารมณ์เหมือนมีปืนมาจ่อตรงหน้า
ความตายยืนอยู่ตรงหน้า ก็พ่อเราเอง
หลายๆเรื่อง ก็ไม่เข้าใจหรอก แต่ก็แมร่งไม่เคยเข้าใจตัวเอง ตั้งแต่มาเรียนไกลๆ พ่อไม่เคยโทรมา
คุยโทรศัพท์ก็มีคุยแต่กลับแม่ แล้วเป็น อะไรไม่รู้ เวลาแย่ที่สุดเมื่ออยู่ที่นี่ เรากลับอยากคุยกับพ่อ แค่ได้ยินเสียง น้ำตามาจากไหนไม่รู้
หลายเหตุผลที่พ่อทำ เราไม่ค่อยรู้หรอก ถ้าไม่สังเกตุ
ตั้งแต่มาเรียนนี่ กลับบ้านไปทีไม่สังเกตุไม่รู้เลย ว่าพ่อแอบยิ้ม
พ่อเคยบอกว่าเราเหมือน พี่สาวที่เสียชีวิตไป เช่นเดียวกับแม่ที่บอกว่าเวลาทำอะไร
เวลาเราอยากได้อะไร พ่อจะคิดถึงเราตลอด
แม่บอกว่า พ่อกลัวเสียเราไป เหมือนพี่สาว ตอนเราจมน้ำ ตอน 10 ขวบ
ภาพต่างๆที่พี่สาวพ่อ จมน้ำตายมันผุดขึ้นมาในหัว เกือบตาย
เมื่อพ่อรู้ว่าเราเป็นลูกสาว พ่อทำให้เราเข้มแข็ง สอนทุกอย่างเหมือนเราเป็นผู้ชาย
ไม่ให้ออกบ้านตอนดึก ตีเราล่าสุดก้ ม.6 พ่อห่วงเรายิ่งกว่าแม่ แต่พ่อกับแม่ไม่เคยปิดกั้นความคิดเรา
เราไม่รู้หรอก ว่าตอนไหนพ่ออ่อนแอบ้าง เราคงแข็งเกินไป
ถึงขั้นทะเลาะกันจนจะเปลี่ยนไปใช้นามสกุลแม่
แลดูเหมือนเด็กมีปมเนอะ แต่มาคิดๆดู มันเป็นวิธีสอนของพ่อมากกว่า
ทุกวันนี้ เวลาเหนื่อยก็อยากคุยกับพ่อ กลับบ้านไปก้อยากกอดพ่อนะ แม้พ่อจะชอบเตะเราก็ตาม
อยู่นู้นก็รักษาสุขภาพนะพ่อ เดียวปิดเทอมหลังออกฟิวส์หนูก็จะกลับบ้านล่ะ
ยังคิดๆอยู่ ไอ้เด็กที่ขี่คอผู้ชายคนนึง ชอบร้องไห้ ร้องว่า หาพ่อ หาแม่
คนนี้มันโตมาได้ไง รถจะชนก็หลายรอบ จมน้ำตายก็เกือบแล้ว
มันโตจนมานั่งพิมพ์นั่งบ่น แล้วน้ำตาไหลเนี้ย ก้เพราะพ่อเลยทีเดียว.