คือเราอายุ36ปี ตั้งครรภ์ครั้งแรกจากการทำIUI ตอนประมาณ 6wk. ไปอัลตร้าซาวน์ครั้งแรก คุณหมอสูติบอกน้องหัวใจเต้นต่ำกว่าเกณฑ์ไป 2บีต 113ครั้ง/นาที หมอโอเคที่ 115ครั้ง/นาที หมอบอกว่าจะให้ทานยาแอสไพริน และถามว่าเคยเป็นโรคกระเพาะไหม เราก็ตอบว่าเคยเป็นแต่ตอนนี้ดีขึ้นแล้ว หมอก็ให้มาทาน ให้ทานหลังอาหารดช้าทันทีเราก็ทำตาม วันที่1,2ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้น วันที่3เราเริ่มแสบลิ้นปี่ ก็ทนกินต่อ วันที่4แสบมากขึ้น จนวันที่5เราเริ่มอาเจียน วันที่6เราเลยหยุดกิน ก็ดีขึ้น พอวันที่7ไปหาหมอสู อ.ไม่มา ได้เจอหมอที่กำลังเรียนต่อเพื่อเป็นอ. เขาบอกว่าต้องการให้กินต่อ มันจำเป็นกับเด็ก ช่วยละลายลิ่มเลือดที่รก ทำให้เลือดไปเลี้ยงตัวอ่อนได้ดีขึ้น แล้วอ.ไม่อยู่เขาก็ไม่กล้าสั่งหยุดยาด้วย เราก็กลับมากินต่อวันที่7 เขาบอกให้เปลี่ยนมากินเย็น เอามื้อที่กินข้าวหนักๆหน่อย พอเรากินหลังอาหารเย็นเท่านั้นแหละ เราก็อาเจียนอย่างรุนแรง เราเลยหยุดเลย แต่หลังจากนั้นเราก็ไม่ดีขึ้นอีกเลย กลายเป็นกรดไหลย้อน ประจวบกับมาพอดีกับช่วงแพ้ท้อง แล้วเราเป็นคนอาเจียนรุนแรง ขย้อนแรง แล้วพยายามจะหยุด แต่มันหยุดร่างกายตัวเองไม่ได้ เราก็เริ่มเป็นกรดไหลย้อนหนักขึ้น จากแสบลิ้นปี่ ก็เริ่มสูงขึ้นมาที่ยอดอก แน่นหน้าอก แล้วช่วงแพ้ท้องกระเพาะเราบีบตัวแรง เวลากลางคืนเรานอนอยู่แล้วท้องมันหิว กระเพาะบีบตัว พอเรารู้สึกตัวจะอาเจียนทันที จนช่วง10-12wk. เราแพ้ท้องหนัก กรดก็เริ่มไหลย้อนสูงขึ้นมาถึงคอ หลังกินเสร็จจะเปรี้ยวในปากทันที ท้องอืด มีแก็สดันกรดขึ้นมาเปรี้ยวในปาก จนเมื่อกระเพาะเริ่มย่อยอาหารไป ความเปรี้ยวหายไป แต่กระเพาะว่างก็จะบีบตัว แสบร้อนในคอขึ้นมาทันที ถ้าไปกินช้าก็จะอาเจียนทันที จนตอนนี้หายแพ้ท้องแล้ว แต่กรดไหลย้อนก็ไม่ดีขึ้น เริ่มเป็นสูงขึ้นมาอีก ถึงจมูก จาม จมูกบวม หายใจไม่ออก หูอื้อ กลางคืนก็ต้องนั่งหลับ แต่ก็ไม่ช่วยเท่าไร ต้องบ้วนน้ำลายตลอดเวลา เพราะกรดกระตุ้นให้มีน้ำลายเยอะ มีเลือดปนในน้ำลาย จากกรดกัดคอ เราไปหาอ.หมอสู แกก็ว่าแกไม่ค่อยรู้เรื่องทางเดินอาหารเท่าไร ให้ไปหาหมอเฉพาะทางเอง หมอทางเดินอาหารก็ให้ได้แค่ยาprevacid เพราะท้องอยู่ ก็ไม่ช่วยเท่าไร กลางคืนเรากินกราวิสคอนสีชมพูก็ช่วยนิดหน่อย สีฟ้านี่เอาไม่อยู่เลย เราเครียดมาก สงสารลูกมากๆ กินได้น้อย ท้องอืด บางครั้งทนไม่ไหวก็ต้องเกร็งเรอออก จนแสบคอแสบจมูก หูอื้อไปหมด ช่วง16-17wk. เราไม่ไหวจริงๆ ทรมานมากๆ สงสารลูกเพราะเราเครียดมาก ยิ่งเครียดยิ่งเป็นหนัก แล้วเราก็กินยาเยอะ กินข้าวได้น้อย กลัวลูกไม่โต เรากับสามีคิดจะเอาออก แต่เราก็กลัวมากๆ ทำใจไม่ได้ พอไปอัลตร้าซาวน์น้องก็ยังโตตามเกณฑ์อยู่ เรากลัวตอนท้องใหญ่กว่านี้เราจะไม่ไหว เห็นหมอสูบอกว่ามันจะเป็นหนักขึ้นอีกเพราะเด็กตัวใหญ่ขึ้น แต่ตอนนี้เรากลัวน้องไม่โตมากๆ แล้วเราก็กังวลว่าหลังคลอดเราจะหายไหม หมอทางเดินอาหารบอกมันจะดีขึ้น แต่ไม่ได้พูดว่าจะหาย ถ้าไม่หายเราจะดูแลลูกได้อย่างไร เพราะมันเป็นทั้งวันทั้งคืน ตอนนี้เราเปลี่ยนรพ.ที่ฝากครรภ์ เปลี่ยนหมอสูติแล้ว เพื่อนๆเมตตาช่วยเราด้วย ขอบคุณมากค่ะ