๐..กลางเมืองใหญ่แก่งแย่งกันล้นหลาม

ฉันยิ้มบ่ครั่นคร้าม,หยัดสู้ไหว

ตามกระแสของโลกล้วนกลไก

ทุนนิยมสมัยใหม่-โลกย์นิยม  ฯ

๐..แบกภาระค่าครองชีพที่แปรผัน

เกิดช่องว่างชนชั้นคล้ายติดหล่ม

ที่เขาหยิบยื่นให้ในสังคม

ผองผู้ดีเริงรมย์อยู่ชั้นฟ้า ฯ

๐..เป็นกุลีรับใช้ในอักษร

เบี้ยอัฐน้อยต่อกรกระแสบ่า

คลื่นสมัยถั่งเหน็บเจ็บกายา

สำเหนียกใจเสียว่า..เพื่ออุดมการณ์

๐..ปรุงอักษรกล่อมโลกลอยโศกทิ้ง

วางทุกสิ่งยามเสพอักษรสาร

ปล่อยดวงจิตพ้นโลกอันสามานย์

ปล่อยวิญญาณดื่มด่ำกับ " รสทิพย์ " ฯะ