สวัสดีค่า >< ตั้งเป็นกระทู้แรกเลยนะเนี่ยเริ่มต้นมาก็เปิดฉากโหดๆซะนี่ 55555
ยังแท็กหรือทำอะไรไม่ค่อยเป็น ยังไงก็ขออภัยด้วยนะคะ .____. ขอแทนตัวเองว่าเรานะคะ

ปัจจุบันเราอายุ 19 ปีแล้ว แต่เรื่องที่จะมาเล่าเป็นเรื่องตั้งแต่ปีที่แล้ว จะว่านานก็นานนะแต่สำหรับเรารู้สึกเหมือนเพิ่งผ่านมาไม่กี่เดือนนี่เองเพราะจำฝังใจ55555 แต่ช่วงวันเวลาไม่มั่นใจ แต่คร่าวๆคือประมาณปีสองปีที่แล้วนั่นแหละ
จริงๆมีรูปแต่อยู่ในโทรศัพท์เครื่องเก่าหมดเลย แต่เราเลยยืมรูปจากในป๋าเกิ้ลที่เกี่ยวข้องมาให้ดูนะคะ

อ่ะ เอาเป็นว่าเริ่มเรื่องการตรวจภายในตามหัวกระทู้เลยแล้วกัน
เราเชื่อว่าคงมีบางคนไม่มากก็น้อยต้องเคยผ่านการตรวจภายในมาบ้างล่ะ หรือต้องเคยได้ยินคำนี้มาบ้างล่ะ
แต่สาเหตุการไปตรวจของแต่ละคนก็ต่างกันออกไปเนอะ อย่างเราเนี่ยไปตรวจเพราะไม่มีประจำเดือน
คือไม่ใช่เคยมีแล้วมันไม่มานะ มันไม่เคยมาเลยจนเราอายุปาเข้าไป18แล้ว
ปกติผู้หญิงบางคนโตไวๆหน่อยอายุ10ขวบ11ขวบก็เริ่มมีกันแล้วใช่มั้ยละ
แต่เราน่ะ 18 แล้วไม่เคยมีเลย พอไปพบแพทย์คลินิคแถวบ้าน (ไปตอนอายุ17ปี )
หมอก็แนะนำว่าถ้าอายุเลย18แล้วยังไม่มีมาก็ควรไปพบแพทย์โรงพยาบาล

เราก็รอจนเข้าปีที่ตัวเองอายุ18 (แต่ยังไม่บริบูรณ์) ก็ไปเลยจ้า ไปหมอที่โรงพยาบาลแถวบ้านนั่นแหละ เป็นโรงพยาบาลรัฐบาล
เป็นที่รู้จักของคนทั่วประเทศเลยแหละ 5555 วันที่ไปก็ไปทำบัตรผู้ป่วยก่อน ก็ทำๆไป พ่อเราเป็นราชการเลยใช้สิทธิราชการ
พอดำเนินเรื่องบัตรเสร็จ ก็ส่งเราไปจุดตรวจโรคเฉพาะด้าน วันนั้นคือวุ่นวายมาก ตื่นแต่เช้า ง่วงก็ง่วง หิวมาก เบลอ ตาลาย มึนไปหมด
วันนั้นแทบจะจำเหตุการณ์รายละเอียดไม่ได้เลย แต่คร่าวๆคือ เขาก็ส่งเราไปชั้นที่ตรวจโรคด้านนี้เฉพาะก็ขึ้นไปนั่งรอหน้าห้องตรวจ
รออยู่นานพอควร ในใจเต้นตึกตักๆมาก เพราะปกติไม่เคยเข้าโรงพยาบาลหรือทำอะไรแบบนี้มาก่อนปกติเป็นเด็กแข็งแรง เคยคิดนะว่าทำไมต้องมาหาหมอเพราะปจด.ไม่มา แค่เรื่องแค่นี้ด้วยเนี้ยยร่างกายฉัน

หลังจากตื่นเต้นอยู่พักใหญ่ พยาบาลก็เรียกชื่อเรา เราก็เดินเข้าห้องตรวจ เจอคุณหมอผู้หญิงหน้าตาน่ารักมาก
เหมือนตุ๊กตา ขาวๆ ตัวเล็กๆ เราก็สวัสดีค่ะๆ หมอก็ถามปกติเป็นไงมาไง เราก็บอกไม่มีปจด.มาค่ะ ไม่เคยมีมาเลยทั้งชีวิตนี้ หมอก็ถามนู่นถามนี่ เช่น  มีแฟนมั้ย เคยมีเพศสัมพันธ์หรือเปล่า บลาๆๆอะไรทำนองนั้น เราก็บอกไม่ค่ะ ไม่เคยมีค่ะ แล้วก็บอกสรุปว่า ถ้าอย่างงั้นเดี๋ยวหมอขอตรวจดูหน่อยนะ เราก็ค่ะ
ในใจคิดละตรวจไรอีกฟระนี่ก็ตรวจอยู่ปะ 55555 คิดไม่ถึงตอนนั้นว่านรกกำลังจะมาเยือนโดยไม่ทันตั้งตัว ฮ่าๆ
พยาบาลก็เรียกตัวเราไปหาตรงที่มีม่านปิดข้างๆโต๊ะที่นั่งคุยนั่นแหละ
เราก็เดินเข้าไปเขาก็บอกว่าให้ถอดข้างในออกให้หมดแล้วใส่ผ้าถุง ขึ้นไปนอนบนเตียง เราก็ทำตามโดยดี ขึ้นไปนอนใจเต้นตึบๆ
รอไม่นานหมอก็เดินเข้ามานั่งลงตรงปลายเตียง บอกเราว่า เดี๋ยวยกขาขึ้นขาหยั่งหน่อยนะ เราก็ทำตามนะ
ตอนนั้นอารมณ์ตีกันมาก ต้องอายมั้ยเนี่ย แล้วเหมือนหมอจะอ่านใจเราออก หมอบอกว่าไม่ต้องอายนะ อย่าเกร็ง เราก็อ่าฮ่าาๆๆๆ

หมอก็สวมถุงมือเอานิ้วเข้ามาในช่องคลอด (น่าจะใช่) ละก็ควานๆหาอะไรสักอย่าง คือเราเจ็บมากเจ็บแบบสุดๆ พยาบาลคอยบีบมือเราตลอดบอกอย่าเกร็งๆ เราก็โอ้ยยเจ็บ จะร้องไห้ออกมาละตอนนั้น 555555555 แล้วคือมันไม่ทันเตรียมใจอะไรมาเลยว่าจะต้องมาเจออะไรแบบนี้ T___T
สักพักก็เอาออกเราก็ถอนหายใจออกมาแบบเฮือกหนึ่งแรงมาก ลุกขึ้นตามหมอออกไปนั่งที่เดิม หมอก็บอกประมาณว่า
เราเหมือนจะไม่มีมดลูก หรือไม่ก็มีแต่มดลูกเล็กมากไม่เจริญเติบโตทำให้ไม่มีปจด. และอาจจะไม่สามารถมีลูกได้
และที่ทำให้เราช็อคคือ มีสิทธิ์เสี่ยงเป็นมะเร็ง
เราก็แบบเห้ยไรจะรุนแรงขนาดนั้น หมอก็บอกอีกว่า หมอขอตรวจอีกทีด้วยเครื่องอัลตร้าซาวน์
เราก็เลยต้องใส่ผ้าถุงโตงเตงอยู่ในแผนก เขาก็ให้เราไปทำธุระในห้องน้ำให้เรียบร้อยแต่อารมณ์ตอนนั้นมันตื่นเต้นกังวลปนๆกันไปเลยไม่ทำไรเลยนั่งรอเฉยๆ 555555

และก็ถึงเวลาที่เราโดนเข้าห้องอัลตร้าซาวน์ แสงสีอลังการ แต่ห้องเล็กๆ เราก็ขึ้นไปนอนเช่นเดิม
ในใจตอนนั้นมองโลกในแง่ดีมากว่าแบบ เคยเห็นตามทีวีอะที่เขาเอาครีมหรืออะไรสักอย่างมาทาๆวนๆที่ท้องแล้วใช้เครื่องถูๆหมุนๆใช่ปะ
แต่เพิ่งรู้ว่าตัวเองคิดผิดมากๆ U_U พอหมอเข้ามาหมอก็เอาเครื่องอัลตร้าซาวน์เป็นแท่งใหญ่ๆอะ ทาเจลหล่อลื่น สวมถุงยางอนามัย หมอบอกเดี๋ยวหมอเอาเครื่องใส่ทางช่องอุจจาระนะ อาจจะเจ็บบ้าง ตอนใส่เครื่องมือทำเหมือนเบ่งอึนะคะ เราก็ หะ คะ อะไรนะ ไม่จริง โนววว Y____________________Y
อยากจะร้องเพลง จะให้ตอบเธอว่างายยยยยยยยย ไม่ได้จะได้หรือเปล่าาาาาา แง้แง้แง้

ละคือตอนนั้นเราปวดอึเป็นทุนเดิมอยู่ละตอนหมอเอาเครื่องมือเข้าไปแล้วต้องทำเหมือนเบ่งอะ โหยกลัวว่ามันจะออกมาจริงๆมาก 55555555555 ตอนนั้นเรากลัวมากจริงๆถ้าเกิดขึ้นจริงคงอายแบบไม่กล้ามาหาหมออีกแน่ๆเลยบอกหมอคะปวดท้องค่ะ ไม่ไหวแล้ว วิ่งจู๊ดออกไปห้องน้ำ ไม่ออกจ้า คิดละ โอ้ยซวยกุละ ต้องเอาเครื่องมือเข้าอีกรอบ ยอมรับชะตากรรมเดินกลับมาหาหมอใส่เครื่องมืออีกรอบ พอใส่ได้ก็ควานๆพร้อมกันมองจอกล้องไปด้วย เราก็พยายามเหล่ตามองทั้งๆที่ตอนนั้นเจ็บแบบจิกผ้าปูเตียงระดับสิบ 5555555555 ผ่านไปนานมั้ยไม่รู้แต่ความรู้สึกเราคือนานมากกว่าจะได้ออกจากห้องนั้น
ก็เปลี่ยนชุดกลับ หมอก็บอกว่าหามดลูกไม่เจอจริงๆ เดี๋ยวจะส่งไปรักษาแผนกใหญ่ ณ ตอนนั้นเราเบลอนะมึนหัวมาก จำไม่ได้ว่าพูดอะไรบ้าง วันนั้นโดนเจาะเลือดหรือทำอะไรบ้าง เบลอจริงๆ แถมรูก้นมีเลือดออกด้วย เจ็บเหมือนท้องผูกมา3อาทิตย์ แสบสุด
ตอนกลับบ้านเป็นไรที่ทรมานสุด T^T

ไว้ต่อในความคิดเห็นนะค้า เหมือนจะยาวเกินไปแล้ว 555555555
มีต่ออีกนิดเป็นเรื่องขึ้นไปรักษาต่อบนแผนกใหญ่ โดนตรวจMRI โดนตรวจภายในแบบจริงจัง หลายครั้ง จนยางอายหายออกไปจากหน้าจนหมด 5555555555 วันจันทร์จะสอบไฟนอลแล้วแต่จะทำให้จบภายใน3วันแน่นอนค่ะ ไม่นานเกินรอ

ที่มาตั้งกระทู้คืออยากจะมาแชร์ประสบการณ์ที่ไม่เคยคาดคิดว่าจะต้องเจอ จะต้องไปทำอะไรแบบนั้น และก็ถือว่าเป็นไดอารี่ชีวิตด้วย
อยากจะเป็นเด็กวัยรุ่นธรรมดาที่ใช้ชีวิตปกติ การไม่มีปจด.มันอาจจะดีในสายตาคนอื่นนะแต่ถ้าลองมาเป็นเองคือแบบ เออมันอันตรายกว่าที่คิดอะจริงๆ

ไม่รู้ว่าแท็กถูกห้องมั้ยหรือยังไง ขอคำแนะนำด้วยนะคะหากทำอะไรผิด เพราะปกติเล่นพันทิปส่องอย่างเดียว