อาจจะพิมพ์ยาวนิดนะคะ ถ้าใครอ่านยาวๆ ไม่ไหวผ่านเลยก็ได้ค่ะ ส่วนหนึ่งเราเครียดอยากจะระบายความอึดอัดใจออกไปบ้าง หลังจากทนเก็บมา 2-3 วัน จนนอนไม่หลับเลย
เรื่องของเรื่องคือว่า บริษัทเรากำลังจะย้ายโรงงานใหม่ เจ้านายจัดให้เรานั่งห้องหนึ่ง รวมกับคนอื่นๆ อีก 2 คน ส่วนห้องติดกันเป็นห้องของฝ่ายอื่น
เราค่อนข้างพอใจกับห้องของเราค่ะ ตั้งใจว่าวันนี้จะไปจัดของเข้าห้อง และวันจันทร์จะได้ไปเริ่มงานเลย
แต่แล้วเมื่อวานก่อน เจ้านายสั่งให้เราย้ายไปนั่งแทนผู้หญิงคนหนึ่งที่ห้องข้างๆ แล้วให้ผู้หญิงคนนั้นมานั่งแทนที่เรา บอกตามตรงว่าเราโกรธมาก เครียดจนนอนไม่หลับ เราเองก็ไม่ได้อยากไปนั่งเป็นกาฝากกับแผนกอื่น สาเหตุก็คือว่า
ผู้จัดการของฝ่ายนั้นไม่ชอบผู้หญิงคนนี้ ซึ่งเอาตามตรงก็ไม่ค่อยมีใครชอบเค้าหรอกค่ะ เราเองก็ไม่ชอบ แต่ด้วยความที่อยู่คนละห้องอยู่แล้ว เราก็เลยไม่ค่อยสนใจ เพราะถือว่าถ้าเจ้านายไม่เตือนก็ช่าง (เจ้านายเราเข้า 10 โมง ทุกวันเลยไม่เห็น และไม่มีคนรายงาน) เธอคนนี้คุยโทรศัพท์ทั้งวัน ไม่ก็ดูหนังบนมือถือ ไม่ก็เล่นเกม เซลฟี่ทั้งวัน แต่ช่วงหลังๆ มานี้เหมือนจะเซลฟี่น้อยลง แต่เคยขึ้นไปเจอตอนแอบไปเซลฟี่บนห้องน้ำ ตอกบัตรแล้วก็ออกไปเดินช็อปปิ้งตลาดจนถึง 8.30 น. กลับเข้ามาถึงออฟฟิศก็ขึ้นไปนั่นกินข้าวเช้าบนชั้นลอยพร้อมนั่งคุยโทรศัพท์ไปด้วย พอมีใครเตือนก็ด่ากลับ มิหนำซ้ำยังเถียงทุกดอก ถ้าไปเตือนอะไรเขาสักเรื่อง เขาก็จะพยายามขุดเอาเรื่องของคนที่เตือนมาด่าสวนทันที เธอได้ฉายาว่า "on mobile" เนื่องจากเธอชื่อนี้ และมือถือโทรศัพท์ เสียบสมอลล์ทอล์ก เกือบ 8 ชั่วโมง
เข้าเรื่องต่อๆ
ผู้หญิงคนนี้เอาจริงๆ แล้วอยู่ฝ่ายเดียวกับเรา แต่ทำงานคนละส่วน ไม่เกี่ยวข้อง ไม่มีอะไรต้องโคกัน เธอจึงต้องนั่งรวมกับอีกฝ่ายเพราะต้องทำงานประสานกันกับฝ่ายนั้น คนในฝ่ายนั้นบอกกับเราว่า "นางเป็นผู้หญิงที่น่ากลัวที่สุดในโลก" เรารู้ฤทธิ์นางมาแล้วค่ะ รู้จนเลิกคบเลิกคุยมาไม่ต่ำกว่า 5 ปีแล้ว
ทีนี้พอย้ายโรงงานใหม่ เจ้านายเราเขาก็จัดให้ผู้หญิงคนนี้ไปนั่งกับฝ่ายนั้นตามเดิม แต่เรื่องก็คือว่าเจ้านายของฝ่ายนั้น ไม่ชอบผู้หญิงคนนี้ เขาบอกว่าไม่เอา ถ้าจะเอางานตำแหน่งนี้มาให้เขา เขายินดีรับ หรือจะให้คนมาด้วยเขาขอคนอื่น และต้องไม่ใช่ผู้หญิงคนนี้ ถ้าจะให้ผู้หญิงคนนี้มานั่งร่วมห้องกับเขา เขาจะลาออก เขาไม่เอาเด็ดขาด เพราะไม่มีใครคุมผู้หญิงคนนี้ได้ นางเคยประกาศว่านอกจากเจ้านายเราแล้ว คนอื่นไม่มีสิทธิ์ด่านาง ผู้จัดการฝ่ายคนนี้ก็เคยโดนนางเถียงฉอดๆ มาแล้ว ปัญหาใหญ่เลยคือนางผิดแล้วไม่ยอมรับผิด หาเรื่องแถไปข้างๆ คูๆ เรื่องนี้เราก็เคยโดนมาแล้ว ไปขอให้ปริ๊นเอกสาร เอกสารเรื่องเดียวต้องให้ปริ๊นถึง 3 รอบ ปริ้นไม่ครบบ้าง ปริ้นผิดบ้าง พอว่านางก็เถียง ที่ผิดแบบนี้เพราะสมาธินางไม่ได้อยู่กับงาน ตั้งแต่ยุคสมาร์ทโฟนเข้ามา สมาธินางติดแหง็กอยู่แต่ที่จอมือถือ
ผู้จัดการคนนี้ก็ฟ้องบอสใหญ่ในที่ประชุม จนบอสสั่งว่า ถ้าไม่มีใครคุมได้ก็ให้เอาออก แต่เจ้านายของเราเป็นคนที่ใจดีที่สุดในสามโลก เราทำงานมา 12 ปี ไม่เคยโดนเจ้านายคนนี้ด่าแม้แต่คำเดียว มีอะไรแกเก็บไว้คนเดียวหมด ลูกน้องคนอื่นจะแย่ขนาดไหนแกก็นิ่ง บางคนแกโดนบอสด่าอยู่เป็นปี สองปีแกถึงยอมเรียกมาคุย
เพราะความใจดีของเจ้านาย ที่ไม่ยอมพูด จึงใช้วิธีแก้ปัญหาที่ทำร้ายจิตใจเรามาก สั่งให้เราย้ายไปนั่งฝ่ายนั้นที่อยู่ห้องข้างๆ ทั้งๆ ที่เราไม่มีงานอะไรที่ต้องโคกับฝ่ายนั้น ให้เราไปนั่งเป็นกาฝากแผนกอื่น คิดว่าเราชอบเหรอ แถมตัวเจ้าปัญหาได้ย้ายไปนั่งโต๊ะเรา สบายไปเลย ด้วยเหตุนี้เราเครียดมาก เครียดมา 2 วัน นอนก็ไม่หลับ พาลทำให้เราโกรธและเกลียดผู้หญิงคนนี้เข้าไส้ที่ทำให้เราเดือดร้อน ทั้งๆ ที่เราก็อยู่ของเราดีๆ ไม่ได้ไปยุ่งอะไรกะใคร
วันนี้ระหว่างขนของย้ายออฟฟิศ เราก็โทรไปหาเจ้านายอีกครั้ง บอกให้สลับห้องให้เรา เราไม่อยากนั่งกับฝ่ายอื่น เจ้านายก็ไม่ยอม เจ้านายคงคิดว่าเราไม่รู้เรื่อง ซึ่งความจริงผู้จัดการคนนั้นเล่าให้เราฟังหมดแล้ว พอเราเดินออกมาเจอผู้หญิงคนนั้นกำลังขนของมาที่ห้องของเขา แต่เป็นห้องของเราโดยที่เราไม่ได้สมัครใจ และกองไว้เต็ม เราก็เดินไปบอกเขาว่า คุณ O มาคุยกันหน่อย เขาก็เดินตามมา เราก็บอกให้ปิดประตูห้อง แล้วก็บอกว่า
เรา - เดี๋ยวคุณเก็บของไปนั่งห้องนู้นนะ
เขา - อ้าว ทำไม O ต้องไปนั่งห้องนู้นละ
(แสดงว่าเจ้านายเราไม่เคยบอกอะไรนางเลย เราละโคตรจะโกรธ)
เรา - คนในห้องนี้เขาลงมติกัน ว่าไม่ให้คุณมานั่งในห้องเขา ฉันเลยต้องซวยมานั่งแทนคุณเนี่ย
เขา - อ้าว ทำไมล่ะ
เรา - ไปถามพี่...(ผู้จัดการฝ่าย) ดูเอาเอง
เขา - พี่รู้ก็บอก O มาสิ
เรา - เราก็บอกไปถามพี่...(เจ้านายเรา) เอา จะคุยไหมจะต่อสายให้
พอนางบอกคุย เราก็โทรเข้ามือถือเจ้านายเรา แล้วให้นางคุย .. นางก็ถามว่าให้นางย้ายไปนั่งห้องเราเหรอ บร๊ะเจ้า ...เจ้านายเราพูดแค่ให้เขาย้ายไปนั่งแทนที่เรา โดยไม่พูดอะไร คนนิสัยเลวแบบนี้ได้ไปนั่งสบายๆ ส่วนเราต้องมาตกระกำลำบาก เป็นกาฝากแผนกอื่น
เขา - พี่เขาไม่ได้พูดอะไร บอกให้ย้ายไปห้องนู้น
เรา - เออ..ดีนะ ตัวเจ้าปัญหาได้ไปอยู่สบายเลย ส่วนกรูดันมาซวยแทน ไม่ได้เกี่ยวไรกะกรูเล้ยย
เขา - O ทำอะไรผิดก็ไม่เห็นมีใครบอก O
เรา - ก็บอกให้ไปถามพี่.....เอาเอง มันปัญหาของคุณกับเขา ฉันไม่เกี่ยว แต่ดันซวย
เขา - O ไม่ถาม พี่รู้ก็ทำไมไม่บอก O (ตะคอกใส่เรา)
เราก็บอกให้เขาคุยด้วยเหตุผล ถ้าจะมาเถียงมาแถเหมือนทุกที เราไม่อยากคุยด้วย สุดท้ายเราก็ทนไม่ไหว เราเลยปรี๊ดแตก
เรา - คุณรู้ไหนว่าบอสเขาจะเอาคุณออกแล้ว แต่พี่..(เจ้านายเรา) ใจดีย้ายคุณไปไว้นู่น กรูเลยต้องซวยแทนมานั่งตรงนี้ไง
เขา - จะเอา O ออก แล้ว O ทำไรผิด ก็บอกมาดิ
เรา - โทรศัพท์ทั้งวัน เซลฟี่ทั้งวัน พอคนอื่นเตือนก็ด่าเขากลับว่า ทีพวก
นั่งแหกปากคุยเรื่องละครกัน กุยังไม่ว่าเลย
(อันนี้คนในห้องนั้นเล่าให้เราฟังนะคะ เพราะเราไม่ได้นั่งห้องนั้น)
เขา - (เถียงเราทันควัน) แล้วมันจริงปะล่ะ นั่งแหกปากคุยกันตั้งแต่ 8 โมงเช้ายัน 5 โมงเย็น
เรา - จะไปรู้ได้ไง ไม่ได้ไปนั่งด้วย
เขา - ทีพี่ละยังนั่งเล่นคอมเลย O เข้าไป O ก็เห็น
(เริ่มมาแล้วลูกแถ) คือเราไม่ได้เป็นคนด่าเขานะ เขาบอกให้เราพูดว่าเขาทำไรผิด เราก็ถ่ายทอดคำพูดที่ ผจก. พูดกับบอสให้ฟัง นางหันมาด่าเราแล้ว
เรา - แล้วมันรบกวนใครเปล่าล่ะ
เขา - O คุยโทรศัพท์ก็ไม่ได้รบกวนใคร โทรศัพท์ O ก็มาเป็นช่วงๆ O ก็ออกไปรับนอกห้อง รบกวนใครตรงไหน
ข้อนี้เราไปสอบถามในห้อง ทุกคนบอกไม่จริง แม้กระทั่ง ผจก. ฝ่ายยังบอกไม่จริง คนนั้นในห้องนั้นบอกว่าให้ลากคนทั้งบริษัทมาเป็นพยานก็ได้ *-*
เรา - พอเลย ถ้าคุณคุยไม่รู้เรื่องก็ไม่ต้องคุยละ พอ ออกไป แล้วรีบขนของออกไปจากห้องนี้ให้หมด
เขา - เออ ขนอยู่แล้วล่ะ
เราก็หยิบลังเอกสารเขาแล้วก็โยนออกไปนอกห้อง อีกใบหนึ่งเราก็เตะ เขาหันมาปรี๊ดแตกใส่เราว่าเตะทำไม มันโดนเขา แต่เราไม่เห็นว่าโดนนะ เราก็เลยเตะลังปลิวไปอีกรอบ ก็บอกก็กุจะเตะ มีปัญหาไรป่ะ ปกติเราก็จะเรียกเขาคุณตลอด เขาอายุน้อยกว่าเรา 4 ปี ทะเลาะกันคราวนี้ขึ้นกุขึน
กับเรา งานนี้ไม่ต้องมีสุภาพกันละ เราเงื้อมือเตรียมจะตบนางแล้ว แต่ก็เบรคไว้ทัน
พอเสร็จเราก็โทรไปหาพี่ ผจก. คนนั้น แล้วเราก็เล่าให้ฟัง เราบอกเราเครียด พี่เขาได้ยินเสียงเราเครือๆ เหมือนจะร้องไห้ เขาก็บอกว่าจะคุยกับเจ้านายเรา นางเดินออกมาเจอเราตอนโทรศัพท์ ไม่รู้นางกลัวเราฟ้องเจ้านายหรือเปล่า นางเดินมาถามว่าเราโทรหาเจ้านายเหรอ เขาว่าไงบ้าง เราก็บอกว่าเรื่องของฉันไม่เกี่ยวกับเธอ
พอกลับถึงออฟฟิศตอนบ่าย 3 โมงครึ่ง เราก็ตรงดิ่งเข้าห้องเจ้านายเลย พร้อมกับบอกว่า "พี่...วันนี้แมวทะเลาะกับคุณ O แล้วก็จะตบนางด้วย" เจ้านายก็ทำหน้าแบบปั้นยาก เราก็เล่าเหตุการณ์ให้ฟัง เราก็ถามเจ้านายว่าไม่ได้เรียกตักเตือนพฤติกรรมเลยเหรอ เขาประกาศว่ามีพี่คนเดียวเท่านั้นที่ว่าเขาได้ คนอื่นไม่มีสิทธิ์ พอมีคนเตือนนางก็ด่าสวน ใครจะไปคุมนางได้
เจ้านายบอกว่า "ไม่อยากบอกให้นางรู้เรื่องที่ ผจก.ฝ่ายนั้นไม่ยอมให้นางนั่งร่วมห้องด้วย" โอ้..เจ้านายเรานี่เทวดามาจุติชัดๆ ใจดีมากๆๆ แต่ให้เราที่ไม่รู้เรื่องไปซวยแทน เราก็เลยบอกว่า ตอนนี้แมวบอกนางทุกอย่างละ รวมถึงเรื่องที่บอสจะไล่นางออกด้วย
ดูเจ้านายเราอึ้งๆ ไปเหมือนกัน ใครจะด่าเราว่ายังไงก็ได้ แต่เราคิดว่าดีแล้ว เราไม่เสียใจจริงๆ นะ ที่เกือบจะพลาดตบผู้หญิงคนนี้ อย่างน้อยให้ถือว่าเป็นบทเรียนเพื่อใช้ในการปรับปรุงตัวก็ยังดี
วันนี้ทะเลาะกับคนในบริษัทมาค่ะ
เรื่องของเรื่องคือว่า บริษัทเรากำลังจะย้ายโรงงานใหม่ เจ้านายจัดให้เรานั่งห้องหนึ่ง รวมกับคนอื่นๆ อีก 2 คน ส่วนห้องติดกันเป็นห้องของฝ่ายอื่น
เราค่อนข้างพอใจกับห้องของเราค่ะ ตั้งใจว่าวันนี้จะไปจัดของเข้าห้อง และวันจันทร์จะได้ไปเริ่มงานเลย
แต่แล้วเมื่อวานก่อน เจ้านายสั่งให้เราย้ายไปนั่งแทนผู้หญิงคนหนึ่งที่ห้องข้างๆ แล้วให้ผู้หญิงคนนั้นมานั่งแทนที่เรา บอกตามตรงว่าเราโกรธมาก เครียดจนนอนไม่หลับ เราเองก็ไม่ได้อยากไปนั่งเป็นกาฝากกับแผนกอื่น สาเหตุก็คือว่า
ผู้จัดการของฝ่ายนั้นไม่ชอบผู้หญิงคนนี้ ซึ่งเอาตามตรงก็ไม่ค่อยมีใครชอบเค้าหรอกค่ะ เราเองก็ไม่ชอบ แต่ด้วยความที่อยู่คนละห้องอยู่แล้ว เราก็เลยไม่ค่อยสนใจ เพราะถือว่าถ้าเจ้านายไม่เตือนก็ช่าง (เจ้านายเราเข้า 10 โมง ทุกวันเลยไม่เห็น และไม่มีคนรายงาน) เธอคนนี้คุยโทรศัพท์ทั้งวัน ไม่ก็ดูหนังบนมือถือ ไม่ก็เล่นเกม เซลฟี่ทั้งวัน แต่ช่วงหลังๆ มานี้เหมือนจะเซลฟี่น้อยลง แต่เคยขึ้นไปเจอตอนแอบไปเซลฟี่บนห้องน้ำ ตอกบัตรแล้วก็ออกไปเดินช็อปปิ้งตลาดจนถึง 8.30 น. กลับเข้ามาถึงออฟฟิศก็ขึ้นไปนั่นกินข้าวเช้าบนชั้นลอยพร้อมนั่งคุยโทรศัพท์ไปด้วย พอมีใครเตือนก็ด่ากลับ มิหนำซ้ำยังเถียงทุกดอก ถ้าไปเตือนอะไรเขาสักเรื่อง เขาก็จะพยายามขุดเอาเรื่องของคนที่เตือนมาด่าสวนทันที เธอได้ฉายาว่า "on mobile" เนื่องจากเธอชื่อนี้ และมือถือโทรศัพท์ เสียบสมอลล์ทอล์ก เกือบ 8 ชั่วโมง
เข้าเรื่องต่อๆ
ผู้หญิงคนนี้เอาจริงๆ แล้วอยู่ฝ่ายเดียวกับเรา แต่ทำงานคนละส่วน ไม่เกี่ยวข้อง ไม่มีอะไรต้องโคกัน เธอจึงต้องนั่งรวมกับอีกฝ่ายเพราะต้องทำงานประสานกันกับฝ่ายนั้น คนในฝ่ายนั้นบอกกับเราว่า "นางเป็นผู้หญิงที่น่ากลัวที่สุดในโลก" เรารู้ฤทธิ์นางมาแล้วค่ะ รู้จนเลิกคบเลิกคุยมาไม่ต่ำกว่า 5 ปีแล้ว
ทีนี้พอย้ายโรงงานใหม่ เจ้านายเราเขาก็จัดให้ผู้หญิงคนนี้ไปนั่งกับฝ่ายนั้นตามเดิม แต่เรื่องก็คือว่าเจ้านายของฝ่ายนั้น ไม่ชอบผู้หญิงคนนี้ เขาบอกว่าไม่เอา ถ้าจะเอางานตำแหน่งนี้มาให้เขา เขายินดีรับ หรือจะให้คนมาด้วยเขาขอคนอื่น และต้องไม่ใช่ผู้หญิงคนนี้ ถ้าจะให้ผู้หญิงคนนี้มานั่งร่วมห้องกับเขา เขาจะลาออก เขาไม่เอาเด็ดขาด เพราะไม่มีใครคุมผู้หญิงคนนี้ได้ นางเคยประกาศว่านอกจากเจ้านายเราแล้ว คนอื่นไม่มีสิทธิ์ด่านาง ผู้จัดการฝ่ายคนนี้ก็เคยโดนนางเถียงฉอดๆ มาแล้ว ปัญหาใหญ่เลยคือนางผิดแล้วไม่ยอมรับผิด หาเรื่องแถไปข้างๆ คูๆ เรื่องนี้เราก็เคยโดนมาแล้ว ไปขอให้ปริ๊นเอกสาร เอกสารเรื่องเดียวต้องให้ปริ๊นถึง 3 รอบ ปริ้นไม่ครบบ้าง ปริ้นผิดบ้าง พอว่านางก็เถียง ที่ผิดแบบนี้เพราะสมาธินางไม่ได้อยู่กับงาน ตั้งแต่ยุคสมาร์ทโฟนเข้ามา สมาธินางติดแหง็กอยู่แต่ที่จอมือถือ
ผู้จัดการคนนี้ก็ฟ้องบอสใหญ่ในที่ประชุม จนบอสสั่งว่า ถ้าไม่มีใครคุมได้ก็ให้เอาออก แต่เจ้านายของเราเป็นคนที่ใจดีที่สุดในสามโลก เราทำงานมา 12 ปี ไม่เคยโดนเจ้านายคนนี้ด่าแม้แต่คำเดียว มีอะไรแกเก็บไว้คนเดียวหมด ลูกน้องคนอื่นจะแย่ขนาดไหนแกก็นิ่ง บางคนแกโดนบอสด่าอยู่เป็นปี สองปีแกถึงยอมเรียกมาคุย
เพราะความใจดีของเจ้านาย ที่ไม่ยอมพูด จึงใช้วิธีแก้ปัญหาที่ทำร้ายจิตใจเรามาก สั่งให้เราย้ายไปนั่งฝ่ายนั้นที่อยู่ห้องข้างๆ ทั้งๆ ที่เราไม่มีงานอะไรที่ต้องโคกับฝ่ายนั้น ให้เราไปนั่งเป็นกาฝากแผนกอื่น คิดว่าเราชอบเหรอ แถมตัวเจ้าปัญหาได้ย้ายไปนั่งโต๊ะเรา สบายไปเลย ด้วยเหตุนี้เราเครียดมาก เครียดมา 2 วัน นอนก็ไม่หลับ พาลทำให้เราโกรธและเกลียดผู้หญิงคนนี้เข้าไส้ที่ทำให้เราเดือดร้อน ทั้งๆ ที่เราก็อยู่ของเราดีๆ ไม่ได้ไปยุ่งอะไรกะใคร
วันนี้ระหว่างขนของย้ายออฟฟิศ เราก็โทรไปหาเจ้านายอีกครั้ง บอกให้สลับห้องให้เรา เราไม่อยากนั่งกับฝ่ายอื่น เจ้านายก็ไม่ยอม เจ้านายคงคิดว่าเราไม่รู้เรื่อง ซึ่งความจริงผู้จัดการคนนั้นเล่าให้เราฟังหมดแล้ว พอเราเดินออกมาเจอผู้หญิงคนนั้นกำลังขนของมาที่ห้องของเขา แต่เป็นห้องของเราโดยที่เราไม่ได้สมัครใจ และกองไว้เต็ม เราก็เดินไปบอกเขาว่า คุณ O มาคุยกันหน่อย เขาก็เดินตามมา เราก็บอกให้ปิดประตูห้อง แล้วก็บอกว่า
เรา - เดี๋ยวคุณเก็บของไปนั่งห้องนู้นนะ
เขา - อ้าว ทำไม O ต้องไปนั่งห้องนู้นละ
(แสดงว่าเจ้านายเราไม่เคยบอกอะไรนางเลย เราละโคตรจะโกรธ)
เรา - คนในห้องนี้เขาลงมติกัน ว่าไม่ให้คุณมานั่งในห้องเขา ฉันเลยต้องซวยมานั่งแทนคุณเนี่ย
เขา - อ้าว ทำไมล่ะ
เรา - ไปถามพี่...(ผู้จัดการฝ่าย) ดูเอาเอง
เขา - พี่รู้ก็บอก O มาสิ
เรา - เราก็บอกไปถามพี่...(เจ้านายเรา) เอา จะคุยไหมจะต่อสายให้
พอนางบอกคุย เราก็โทรเข้ามือถือเจ้านายเรา แล้วให้นางคุย .. นางก็ถามว่าให้นางย้ายไปนั่งห้องเราเหรอ บร๊ะเจ้า ...เจ้านายเราพูดแค่ให้เขาย้ายไปนั่งแทนที่เรา โดยไม่พูดอะไร คนนิสัยเลวแบบนี้ได้ไปนั่งสบายๆ ส่วนเราต้องมาตกระกำลำบาก เป็นกาฝากแผนกอื่น
เขา - พี่เขาไม่ได้พูดอะไร บอกให้ย้ายไปห้องนู้น
เรา - เออ..ดีนะ ตัวเจ้าปัญหาได้ไปอยู่สบายเลย ส่วนกรูดันมาซวยแทน ไม่ได้เกี่ยวไรกะกรูเล้ยย
เขา - O ทำอะไรผิดก็ไม่เห็นมีใครบอก O
เรา - ก็บอกให้ไปถามพี่.....เอาเอง มันปัญหาของคุณกับเขา ฉันไม่เกี่ยว แต่ดันซวย
เขา - O ไม่ถาม พี่รู้ก็ทำไมไม่บอก O (ตะคอกใส่เรา)
เราก็บอกให้เขาคุยด้วยเหตุผล ถ้าจะมาเถียงมาแถเหมือนทุกที เราไม่อยากคุยด้วย สุดท้ายเราก็ทนไม่ไหว เราเลยปรี๊ดแตก
เรา - คุณรู้ไหนว่าบอสเขาจะเอาคุณออกแล้ว แต่พี่..(เจ้านายเรา) ใจดีย้ายคุณไปไว้นู่น กรูเลยต้องซวยแทนมานั่งตรงนี้ไง
เขา - จะเอา O ออก แล้ว O ทำไรผิด ก็บอกมาดิ
เรา - โทรศัพท์ทั้งวัน เซลฟี่ทั้งวัน พอคนอื่นเตือนก็ด่าเขากลับว่า ทีพวก
(อันนี้คนในห้องนั้นเล่าให้เราฟังนะคะ เพราะเราไม่ได้นั่งห้องนั้น)
เขา - (เถียงเราทันควัน) แล้วมันจริงปะล่ะ นั่งแหกปากคุยกันตั้งแต่ 8 โมงเช้ายัน 5 โมงเย็น
เรา - จะไปรู้ได้ไง ไม่ได้ไปนั่งด้วย
เขา - ทีพี่ละยังนั่งเล่นคอมเลย O เข้าไป O ก็เห็น
(เริ่มมาแล้วลูกแถ) คือเราไม่ได้เป็นคนด่าเขานะ เขาบอกให้เราพูดว่าเขาทำไรผิด เราก็ถ่ายทอดคำพูดที่ ผจก. พูดกับบอสให้ฟัง นางหันมาด่าเราแล้ว
เรา - แล้วมันรบกวนใครเปล่าล่ะ
เขา - O คุยโทรศัพท์ก็ไม่ได้รบกวนใคร โทรศัพท์ O ก็มาเป็นช่วงๆ O ก็ออกไปรับนอกห้อง รบกวนใครตรงไหน
ข้อนี้เราไปสอบถามในห้อง ทุกคนบอกไม่จริง แม้กระทั่ง ผจก. ฝ่ายยังบอกไม่จริง คนนั้นในห้องนั้นบอกว่าให้ลากคนทั้งบริษัทมาเป็นพยานก็ได้ *-*
เรา - พอเลย ถ้าคุณคุยไม่รู้เรื่องก็ไม่ต้องคุยละ พอ ออกไป แล้วรีบขนของออกไปจากห้องนี้ให้หมด
เขา - เออ ขนอยู่แล้วล่ะ
เราก็หยิบลังเอกสารเขาแล้วก็โยนออกไปนอกห้อง อีกใบหนึ่งเราก็เตะ เขาหันมาปรี๊ดแตกใส่เราว่าเตะทำไม มันโดนเขา แต่เราไม่เห็นว่าโดนนะ เราก็เลยเตะลังปลิวไปอีกรอบ ก็บอกก็กุจะเตะ มีปัญหาไรป่ะ ปกติเราก็จะเรียกเขาคุณตลอด เขาอายุน้อยกว่าเรา 4 ปี ทะเลาะกันคราวนี้ขึ้นกุขึน
พอเสร็จเราก็โทรไปหาพี่ ผจก. คนนั้น แล้วเราก็เล่าให้ฟัง เราบอกเราเครียด พี่เขาได้ยินเสียงเราเครือๆ เหมือนจะร้องไห้ เขาก็บอกว่าจะคุยกับเจ้านายเรา นางเดินออกมาเจอเราตอนโทรศัพท์ ไม่รู้นางกลัวเราฟ้องเจ้านายหรือเปล่า นางเดินมาถามว่าเราโทรหาเจ้านายเหรอ เขาว่าไงบ้าง เราก็บอกว่าเรื่องของฉันไม่เกี่ยวกับเธอ
พอกลับถึงออฟฟิศตอนบ่าย 3 โมงครึ่ง เราก็ตรงดิ่งเข้าห้องเจ้านายเลย พร้อมกับบอกว่า "พี่...วันนี้แมวทะเลาะกับคุณ O แล้วก็จะตบนางด้วย" เจ้านายก็ทำหน้าแบบปั้นยาก เราก็เล่าเหตุการณ์ให้ฟัง เราก็ถามเจ้านายว่าไม่ได้เรียกตักเตือนพฤติกรรมเลยเหรอ เขาประกาศว่ามีพี่คนเดียวเท่านั้นที่ว่าเขาได้ คนอื่นไม่มีสิทธิ์ พอมีคนเตือนนางก็ด่าสวน ใครจะไปคุมนางได้
เจ้านายบอกว่า "ไม่อยากบอกให้นางรู้เรื่องที่ ผจก.ฝ่ายนั้นไม่ยอมให้นางนั่งร่วมห้องด้วย" โอ้..เจ้านายเรานี่เทวดามาจุติชัดๆ ใจดีมากๆๆ แต่ให้เราที่ไม่รู้เรื่องไปซวยแทน เราก็เลยบอกว่า ตอนนี้แมวบอกนางทุกอย่างละ รวมถึงเรื่องที่บอสจะไล่นางออกด้วย
ดูเจ้านายเราอึ้งๆ ไปเหมือนกัน ใครจะด่าเราว่ายังไงก็ได้ แต่เราคิดว่าดีแล้ว เราไม่เสียใจจริงๆ นะ ที่เกือบจะพลาดตบผู้หญิงคนนี้ อย่างน้อยให้ถือว่าเป็นบทเรียนเพื่อใช้ในการปรับปรุงตัวก็ยังดี