ไม่น่าเชื่อ ตัวละครที่เราเคยเกลียดมากๆจะทำให้เราหลั่งน้ำตาได้.. 5555 บทดีมากจริงๆ ชื่นชมทีมเขียนบท
"หมาพิกุล" เป็นตัวแทนของความเอาใจใส่
ถ้าเปรียบเทียบระหว่างพ่อกับแม่ของเฟิร์ส พ่อของเฟิร์สอาจจะแย่ที่ใช้กำลังมากกว่าเหตุผล เป็นคนที่เฟิร์สมองในแง่ลบและตั้งคำถามว่าทำไม แม่ทนอยู่กับคนแบบนี้ แต่พ่อเฟิร์สกลับเป็นคนที่ใส่ใจเฟิร์สมากกว่าแม่ของเฟิร์สซะอีก สังเกตจากตอนที่เฟิร์สจะไปโรงเรียน พ่อแอบจิกว่าเอาปากกาไปแค่แท่งเดียว ตอนเฟิร์สกลับบ้านพ่อถามว่ากินข้าวยัง หรือแม้กระทั่งใส่ใจเรื่องไป 'เขาใหญ่' ทุกครั้งที่ทะเลาะกับแม่และเฟิร์สเข้าไปห้าม พ่อเขาเพียงแค่ปัดไม่ให้เฟิร์สเข้าไปยุ่งเพราะไม่ใช่เรื่องของเด็กเท่านั้น
การแสดงออกของพ่อเรื่องการพูดจาและการทำร้ายร่างกาย นั่นทำให้เฟิร์สไม่ชอบ และมองว่าพ่อเป็น"ผู้ร้าย"คนนึง
ในทางกลับกัน คนที่เป็นฝ่ายถูกกระทำมาตลอดและมีเฟิร์สที่คอยปกป้องนั่นก็คือ แม่ แต่พอมองดูลึกๆแล้ว แม่เป็นคนที่ไม่ใส่ใจอะไรเลย เรื่องน้ำเรื่องไฟ และรวมไปถึงเรื่องเฟิร์ส ไม่มีฉากไหนที่สื่อถึงว่าแม่เอาใจใส่เฟิร์สเลยด้วยซ้ำ แถมยังด่าเฟิร์สอีกว่าไม่ใช่เรื่องของเด็กอย่ามา
เฟิร์สบอกกับออยว่าเวลาเขาวิ่งเขารู้สึกดีที่ไม่ต้องคิดอะไร คิดแต่ว่าพุ่งไปข้างหน้า ที่จริงแล้วเพราะฮอร์โมนเอนโดรฟินที่หลั่งออกมาขณะเขาวิ่งนั่นต่างหากที่ทำให้เขารู้สึกดีและลืมความเจ็บปวดในใจไปได้บ้าง ในตอนท้ายของเรื่องที่มีการวิ่งแข่ง เฟิร์สใช้ความเจ็บปวดทั้งหมดมาเป็นกำลังในการฮึดสู้ แต่นั่นไม่ใช่การเอาชนะคนอื่นๆที่วิ่งแข่งกับเขาแล้ว เขาเอาชนะความรู้สึกเจ็บปวดในใจของเขามากกว่า
และอย่างที่กล่าวมาในตอนแรก "หมาพิกุล" เป็นตัวแทนของความเอาใจใส่อย่างแท้จริง
เฟิร์สเองไม่ใช่ไม่รู้ว่าแม่ของเขาไม่ได้เอาใจใส่เขาเลย แต่เพราะที่ผ่านมาแม่เป็นฝ่ายถูกกระทำมาตลอด เขาจึงให้โอกาสแม่อีกครั้งเพื่อทดสอบว่าเอาใจใส่เขาบ้างสักนิดไหม(สังเกตคือให้แม่เลือกตอบคำถามของเขาก่อน สรุปคือเฟิร์สแอบเชียร์แม่อยู่บ้างโดยหวังว่าแม่จะตกลง) โดยเขาถามแม่ว่าถ้าอยู่กับแม่จะเอาหมาไปด้วยได้ไหม พอแม่ตอบ no นั่นทำให้เขารู้ว่าสุดท้ายแล้วแม่ก็ไม่ได้ใส่ใจเขาจริงๆ เขาจึง 'จำใจ' เลือกที่จะอยู่กับผู้ร้ายในบ้านที่ใส่ใจเขามากกว่า ตอนอยู่ในรถพยาบาล เฟิร์สปล่อยโฮออกมา ไม่ใช่เพราะบ้านแตก แต่เขาผิดหวังนั่นเอง ที่คนที่เขาแอบเชียร์ (แม่ของเขา) เป็นคนที่ทำให้เขาผิดหวัง
Cr : อ่านเจอ comment ในยูทูปโดยคุณ Marimo Kung วิเคราะห์แบบเข้าใจในรายละเอียดของบทแบบลึกซึ้งดีเลยขอยกเอามาให้อ่านกันแบบเต็ม ๆ
บทวิเคราะห์ ตอนของเฟิร์ส
"หมาพิกุล" เป็นตัวแทนของความเอาใจใส่
ถ้าเปรียบเทียบระหว่างพ่อกับแม่ของเฟิร์ส พ่อของเฟิร์สอาจจะแย่ที่ใช้กำลังมากกว่าเหตุผล เป็นคนที่เฟิร์สมองในแง่ลบและตั้งคำถามว่าทำไม แม่ทนอยู่กับคนแบบนี้ แต่พ่อเฟิร์สกลับเป็นคนที่ใส่ใจเฟิร์สมากกว่าแม่ของเฟิร์สซะอีก สังเกตจากตอนที่เฟิร์สจะไปโรงเรียน พ่อแอบจิกว่าเอาปากกาไปแค่แท่งเดียว ตอนเฟิร์สกลับบ้านพ่อถามว่ากินข้าวยัง หรือแม้กระทั่งใส่ใจเรื่องไป 'เขาใหญ่' ทุกครั้งที่ทะเลาะกับแม่และเฟิร์สเข้าไปห้าม พ่อเขาเพียงแค่ปัดไม่ให้เฟิร์สเข้าไปยุ่งเพราะไม่ใช่เรื่องของเด็กเท่านั้น
การแสดงออกของพ่อเรื่องการพูดจาและการทำร้ายร่างกาย นั่นทำให้เฟิร์สไม่ชอบ และมองว่าพ่อเป็น"ผู้ร้าย"คนนึง
ในทางกลับกัน คนที่เป็นฝ่ายถูกกระทำมาตลอดและมีเฟิร์สที่คอยปกป้องนั่นก็คือ แม่ แต่พอมองดูลึกๆแล้ว แม่เป็นคนที่ไม่ใส่ใจอะไรเลย เรื่องน้ำเรื่องไฟ และรวมไปถึงเรื่องเฟิร์ส ไม่มีฉากไหนที่สื่อถึงว่าแม่เอาใจใส่เฟิร์สเลยด้วยซ้ำ แถมยังด่าเฟิร์สอีกว่าไม่ใช่เรื่องของเด็กอย่ามา
เฟิร์สบอกกับออยว่าเวลาเขาวิ่งเขารู้สึกดีที่ไม่ต้องคิดอะไร คิดแต่ว่าพุ่งไปข้างหน้า ที่จริงแล้วเพราะฮอร์โมนเอนโดรฟินที่หลั่งออกมาขณะเขาวิ่งนั่นต่างหากที่ทำให้เขารู้สึกดีและลืมความเจ็บปวดในใจไปได้บ้าง ในตอนท้ายของเรื่องที่มีการวิ่งแข่ง เฟิร์สใช้ความเจ็บปวดทั้งหมดมาเป็นกำลังในการฮึดสู้ แต่นั่นไม่ใช่การเอาชนะคนอื่นๆที่วิ่งแข่งกับเขาแล้ว เขาเอาชนะความรู้สึกเจ็บปวดในใจของเขามากกว่า
และอย่างที่กล่าวมาในตอนแรก "หมาพิกุล" เป็นตัวแทนของความเอาใจใส่อย่างแท้จริง
เฟิร์สเองไม่ใช่ไม่รู้ว่าแม่ของเขาไม่ได้เอาใจใส่เขาเลย แต่เพราะที่ผ่านมาแม่เป็นฝ่ายถูกกระทำมาตลอด เขาจึงให้โอกาสแม่อีกครั้งเพื่อทดสอบว่าเอาใจใส่เขาบ้างสักนิดไหม(สังเกตคือให้แม่เลือกตอบคำถามของเขาก่อน สรุปคือเฟิร์สแอบเชียร์แม่อยู่บ้างโดยหวังว่าแม่จะตกลง) โดยเขาถามแม่ว่าถ้าอยู่กับแม่จะเอาหมาไปด้วยได้ไหม พอแม่ตอบ no นั่นทำให้เขารู้ว่าสุดท้ายแล้วแม่ก็ไม่ได้ใส่ใจเขาจริงๆ เขาจึง 'จำใจ' เลือกที่จะอยู่กับผู้ร้ายในบ้านที่ใส่ใจเขามากกว่า ตอนอยู่ในรถพยาบาล เฟิร์สปล่อยโฮออกมา ไม่ใช่เพราะบ้านแตก แต่เขาผิดหวังนั่นเอง ที่คนที่เขาแอบเชียร์ (แม่ของเขา) เป็นคนที่ทำให้เขาผิดหวัง
Cr : อ่านเจอ comment ในยูทูปโดยคุณ Marimo Kung วิเคราะห์แบบเข้าใจในรายละเอียดของบทแบบลึกซึ้งดีเลยขอยกเอามาให้อ่านกันแบบเต็ม ๆ